นชีรติสูตรที่ ๖
[๒๐๙] เทวดาทูลถามว่า
อะไรหนอย่อมทรุดโทรม อะไรไม่ทรุดโทรม
อะไรหนอท่านเรียกว่า ทางผิด
อะไรหนอเป็นอันตรายแห่งธรรม
อะไรหนอสิ้นไปตามคืนและวัน
อะไรหนอเป็นมลทินของพรหมจรรย์
อะไรไม่ใช่น้ำแต่เป็นเครื่องชำระล้าง
ในโลกมีช่องกี่ช่องที่จิตไม่ตั้งอยู่ได้
ข้าพระองค์มาเพื่อทูลถามพระผู้มีพระภาค
ไฉนข้าพระองค์จะรู้ความข้อนั้นได้ ฯ
[๒๑๐] พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า
รูปของสัตว์ทั้งหลายย่อมทรุดโทรม นามและโคตรย่อมไม่ทรุดโทรม
ราคะท่านเรียกว่าทางผิด
ความโลภเป็นอันตรายของธรรม
วัยสิ้นไปตามคืนและวัน
หญิงเป็นมลทินของพรหมจรรย์
หมู่สัตว์นี้ย่อมข้องอยู่ในหญิงนี้
ตบะและพรหมจรรย์ทั้งสองนั้น มิใช่น้ำแต่เป็นเครื่องชำระล้าง
ในโลกมีช่องอยู่ ๖ ช่องที่จิตไม่ตั้งอยู่ได้ คือความเกียจ คร้าน ๑ ความประมาท ๑ ความไม่หมั่น ๑ ความไม่สำรวม ๑ความมักหลับ ๑ ความอ้างเลศไม่ทำงาน ๑ พึงเว้นช่องทั้ง ๖ เหล่านั้น เสียโดยประการทั้งปวงเถิด ฯ