ความหวังสูงสุดของพ่อแม่ คงหนีไม่พ้นการที่อยากเห็นลูกใช้ชีวิตตัวเองได้ดี มีการมีงานที่ดี แต่งงานมีครอบครัวที่สมบูรณ์
ในความรัก ความปรารถนาดีนั้น บางครั้งบางคราวก็อาจนำมาซึ่งการจำกัดโอกาส ในการที่ “ลูก” จะได้ทำ “หน้าที่ลูก”
พ่อแม่มักเกรงอกเกรงใจลูกเสมอเมื่อจะขอความช่วยเหลืออะไร โดยมักคิดแทน กังวลแทน ว่าจะรบกวนเวลาทำงาน รบกวนเวลาที่จะอยู่กับครอบครัวใหม่ แล้วไหนจะเรื่องค่าใช้จ่ายอีก ...
เมื่อคิดแทน กังวลแทน ... เลยหลีกเลี่ยงที่จะขอความช่วยเหลือ หรือกระทั่งบางครอบครัวในขณะที่ลูกตั้งใจจะกลับไปเยี่ยมบ้าน ... พ่อแม่กลับเอ่ยว่า ... อย่าเพิ่งกลับเลย เปลืองเงินเปล่า ๆ กลับไปแต่ไม่กี่วัน
เชื่อว่าเรื่องราวเช่นนี้คงเกิดขึ้นกับหลาย ๆ ครอบครัว
การให้ที่สำคัญอย่างหนึ่งในชีวิตคนเรา
คือ ... การให้โอกาส
สำหรับคนพ่อแม่นั้น รักและห่วงใยลูกเสมอ
หากแต่อย่าปิดกั้นโอกาสที่เขาจะได้ทำหน้าที่ของเขา
เมื่อลูกรับผิดชอบตัวเองได้แล้วนั้น เชื่อว่าผู้เป็นลูกเอง
ก็ตั้งใจและเต็มใจที่จะทำหน้าที่ลูก ในการได้ดูแล ทดแทนบุญคุณต่อพ่อแม่เช่นกัน
บางอย่างเจอกันครึ่งทางอาจเป็นผลดี
บางครอบครัวผู้เป็นพ่อแม่อาจลดความเกรงใจลงสักนิด ให้โอกาสลูก...ได้ทำหน้าที่ของลูกบ้าง
ให้เขาได้กลับไปเยี่ยมบ้าน
ให้เขาได้พาไปเที่ยวบ้าง
ให้เขาได้ช่วยงาน แบ่งเบาภาระที่บ้าน
ให้เขาได้ดูแลสุขภาพกายใจ ดังเช่นที่พ่อแม่เคยดูแล
โดยหากจะพูดในฐานะลูกคนหนึ่งแล้วนั้น..
เมื่อเราทุกคนก็ตั้งใจทำหน้าที่อื่นอย่างดี
เรามีความตั้งใจที่จะทำหน้าที่ลูกอย่างดี (กว่า) เช่นกัน
และหน้าที่นี้ ... ใครก็ทำแทนกันไม่ได้
และหากแม้มันจะมีความลำบากอยู่บ้างนั้น
... มันก็เป็นความลำบากที่ลูกทุกคนเต็มใจ
☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️☘️
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
