20 ต.ค. 2020 เวลา 09:38 • บันเทิง
อกหักดีกว่ารักไม่เป็น
1
สถานการณ์ตอนนี้ร้อนระอุ เรามาอ่านเรื่องเบาๆ ใสๆ วัยมัธยมกันค่ะ
บิวหายไปจริงๆแหละ หายไปทำงาน😭
เรื่องราวก็ขึ้นเมื่อ อายุ13 ประมาณ15ปีที่แล้ว เราย้ายเข้ามาอยู่โรงเรียนมัธยมขนาดใหญ่เจอคนมากหน้าหลายตา
ตอนนั้นมีวิชาชุมนุม ที่เปิดโอกาสให้เลือกเรียนวิชาที่เราชอบ
แหงล่ะใครๆก็อยากเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ ก็มันได้เล่นเนตตั้ง2ชั่วโมง
แน่นอนเราลงไม่ทัน มาลงเอยที่วิชาคำศัพท์ภาษาอังกฤษ
เรามาเจอกับรุ่นพี่ม.3กลุ่มนึง มันเป็นวิชาที่เหลืออยู่ท้ายๆตาราง คนที่แพ้ก็ต้องมาลงวิชานี้
แรกเริ่มเราไม่ชอบเลย อาจารย์เปิดหนังให้ดู ให้ลิสต์คำศัพท์ แล้วพวกพี่พวกนี้ก็เอาแต่ลอก
ไปๆมาๆรู้ตัวอีกที ก็รอให้ถึงวันศุกร์จะได้เจอพี่เค้าทุกวัน
พี่คนนี้ชื่อไอซ์ เราเรียกเค้าว่าน้ำเย็น เอาไว้เวลาพูดถึง เพราะว่าถ้าน้ำแข็งจะตรงตัวเกินไป
ด้วยความที่เค้าก็ดูเกเร การรอทุกวันศุกร์ก็คือการรอเก้ออยู่บ่อยๆ โดดเก่ง
พอมาช่วงท้ายเทอม เรายิ่งสิ้นหวังมากๆ เพราะว่าประเมินแล้ว พี่เค้าไม่มีทางเรียนต่อที่นี่ได้แน่นอน ก็เลยทำใจ
เปิดเทอมขึ้นม.2 ผ่านไป2อาทิตย์ เดินผ่านโรงอาหารเจอพี่เค้าอีกครั้ง โอโห มันเรียนต่อได้
สืบจากเสื้อคณะสีที่ใส่ เป็นศิลป์คำนวนซะด้วย มาไงวะพี่
ตอนนั้นเริ่มมีความหวัง เรารู้แล้วโต๊ะประจำเค้าอยู่ไหน อยู่เยื้องๆกับของเรานี่แหละ มองเห็นกันทุกเช้า เที่ยง และเลิกเรียน
ตอนนั้นยอมรับว่าไม่สวยเลย ตัวมืด ฟันเก หน้ามึน ผมฟู สูงๆ แห้งๆ แล้วก็ไม่เคยมีแฟน ก็ไม่ได้อยากรักหรอก แค่อยากรู้จัก
สืบทุกอย่างที่จะหาได้ แน่นอน อินเตอร์เนตไม่ใช่คำตอบในตอนนั้น คำตอบอยู่ที่หนังสือรุ่น ชื่อ นามสกุล วันเกิด อีเมล ครบครัน
ตามสไตล์ เราต้องมีตารางเรียนของเค้านะคะ ตอนนั้นเคลือบพลาสติกใส่กระเป๋าตังค์ไว้เลย เรียนห้องไหน จะเดินสวนกันรึเปล่า ของมันต้องมี
เป็นแบบนี้มา สักพักจนขึ้นม.3 เพื่อนในแก๊ง5คนรู้เรื่องราวดี นั่งคุยกันทุกวัน สะกิดกันทุกชั่วโมง
อยู่ๆเพื่อนคนนึงชื่อย่อว่า กต. ก็มาบอกเราว่า มันบังเอิญไปเจอพี่น้ำเย็น เรียนพิเศษที่เดียวกับมัน
ตอนนั้นเราตื่นเต้นมาก เหย สืบ เรื่องราวมาเดี๋ยวนี้
ทุกๆ2วันที่เพื่อนไปเรียนพิเศษ เพื่อนจะมานั่งเล่าให้ฟังว่าไปเจอพี่เค้าทำอะไรมาบ้าง
นี่รู้มั้ย พี่เค้ามีแฟนแล้วนะชื่อพี่เปิ้ล
“โถ่ ใจสลายจัง”
นี่ ไปซื้อขนมมา แล้วพี่เค้าฝากซื้อของ นี่แบงค์ยี่สิบของพี่เค้า
“เห้ยขอ! “
แล้วแม่มก็เก็บแบงค์ยี่สิบใบนั้นติดกระเป๋าตลอดเวลา
นี่ พี่เค้าขอเบอร์อะ จะให้มั้ย
“ให้ๆๆๆ”
ตอนนั้นใครยังจำได้ เล่นวิ โทร3วิแรก ไม่เสียตังค์ เคยคุยกับเพื่อนใช้เวลาเป็นชั่วโมง ใจความได้แค่3ประโยค สอนยันแม่ให้เล่นเป็น
มีเบอร์แปลกโทรมาบ่อยๆ เบอร์ที่เพื่อนบอกเป็นเบอร์พี่เค้านั่นแหละ แต่ว่าไม่เคยได้ยินเสียงเลย
หลังๆ เพื่อนบอกว่า พี่เค้าเกลียดเรา เพราะเราเห็นแก่ตัว เราเสแสร้ง เราไม่ช่วยงานเพื่อน
อันนี้งงมาก เสแสร้ง? จริงใจกว่าชั้นก็จริงโจ้แล้วค่ะ
อยู่ๆ เพื่อนคนนี้ กับอีกคน ก็เลิกคบเรา เหลือกัน3คน งงมาก
ขึ้นม.4 เปลี่ยนสายเรียนก็แยกย้าย เราอยู่ม.4 พี่เค้าก็อยู่ม.6
ตอนนั้นเริ่มมี hi5 MSNแอบหาข้อมูลมาได้ เลยทักพี่เค้าไป ชวนคุยช่วงสงกรานต์ สรุปเปิดใจว่าชอบ อยู่ๆพี่เค้าก็ถามว่าเป็นแฟนกันมั้ย
ตอนนั้นตกใจ ภาษาเหนือเรียกสะดุ้ง เลยตอบไปว่า ขอคิดดูก่อน
นั่งคิด10นาที กลับมาบอกว่า โอเค พี่เค้าบอกว่าสายไป โอ้ย เปลี่ยนใจไวแท้เหลา🤣
หลังจากนั้นพี่เค้าก็มีแฟน เป็นเพื่อนของเพื่อนเรานี่แหละ เออมันสวย ยอมๆ
คบกันได้สักพัก เลิก...หวายยยย
สุดท้ายเราก็ทักไปคุยกับเค้าเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ ช่วงลอยกระทง พี่เค้าบอกว่ามาหาที่บ้านสิ เดี๋ยวไปลอยด้วย
เราไปจริง ขนเพื่อนไป100กว่าคน เวอร์ 555 พอไปถึงชโงกหน้าไป เพื่อนเค้าออกมาจุดประทัดไล่ เชี้ยมาก
ยังไม่หลาบจำ วันนึงทักพี่เค้าไป พี่เค้าบอกว่าเติมตังค์โทรศัพท์ให้หน่อย วันจันทร์คืนให้ที่โรงเรียน
เราปั่นจักรยานไปเติมตังค์ให้ ขนาดมีเบอร์ยังไม่กล้าโทร สุดท้ายวันจันทร์แล้ว อังคารเล่า จนวันศุกร์วันสุดท้ายของการเรียนก่อนจบ เค้าก็ไม่คืน
40บาท😭 รู้สึกเหมือนโดนผู้ชายหลอกเอาเงิน
จบและจากกันไป เราได้แต่ดูเฟซบุ๊ก ดูความเคลื่อนไหว ปีนึง ทักไปแค่ สุขสันต์วันเกิด
จนปี3 8ปีต่อมา ยอมรับว่าสวยขึ้น😂 จัดฟัน แต่งหน้า แต่งตัว พี่เค้าทักมาคุยด้วย ตอนนั้นมีแฟนแล้ว เลยคุยด้วยเฉยๆ
เล่าเรื่องตอนม.3ให้พี่เค้าฟัง
พี่เค้าบอกว่า ทั้งชีวิตไม่เคยเรียนพิเศษ
เอ่า
แล้วเปิ้ลนี่เป็นเพื่อนกันมานานมาก
เอ่า
แล้วกต.นี่รู้จักมั้ย
ไม่รู้จัก
เอ่า
งงไปหมด ที่ผ่านมากุเก็บแบงค์20ใครวะ😭
มาไล่เรียงความได้ เรียกประชุมเพื่อน 3คน อ๋อ 2คนนั้นมันจะเลิกคบเรา แต่แก้เผ็ดแบบในละคร แต่งเรื่องเป็นวรรคเป็นเวร แล้วที่เพื่อนข้างบ้านขอหมั้นมึง นี่จริงมั้ย อิกต.?
นี่ถ้าจะเลิกคบบอกดีๆก็รู้เรื่อง ให้งงมาเป็น 5-6ปี แม่มก็เข้าใจมาตั้งนานว่าพี่เค้าชอบกินสับปรดตามที่มุงบอก!!
สุดท้ายพี่เค้าก็หายไป เพราะเราไม่รู้จะคุยอะไร แล้วเค้าก็หายไปจากเฟซบุ๊ก
แต่น่าแปลก สิ่งนึงที่เค้าไม่เคยหายไปเลยคือ ในความฝัน เราฝันถึงเค้าตลอด เกือบ10ปีแล้ว บอกไม่ได้ว่าเพราะอะไร อย่างน้อย เดือนละครั้ง จะมีพี่เค้าอยู่ในความฝันตลอด ในฝันก็คือไม่เคยสมหวังนะ คุยๆ ผ่านๆ ภาพจำมัธยมทั้งนั้น
จะว่าไปแค่40บาท ก็ไม่น่าค้างคาใจขนาดนี้นะ🤣
สุดท้ายแล้วเราจะเป็นคนรัก หรือเป็นแค่คนรู้จัก ก็ไม่สำคัญอีกแล้ว ขอให้มีชีวิตที่ดี เลือกเดินทางให้ถูก อ่านผ่านๆมา ทั้งเรียนไม่จบ ติดคุก และบวช จนตอนนี้สาบสูญ อภัยให้ทั้งหมดนะ ที่เคยได้เบียดเบียนกันมา ขอบคุณที่ผ่านเข้ามาให้ชีวิตเรามีเรื่องเล่า ให้มีความทรงจำ
ตอนนี้อยากเจอแค่อิกต. อยากนั่งคุยด้วย 😂
จะว่าไปก็อิจฉาตัวเองเหมือนกันนะที่เกิดยุค90 คาบเกี่ยวระหว่างพื้นบ้าน กับเทคโนโลยี ค่อยๆโต ค่อยๆปรับตัว ค่อยๆเห็นความเปลี่ยนแปลง
แบบเมื่อก่อนก็ดีอีกแบบกว่าจะจีบกันได้ ต้องเปิดหนังสือรุ่น รอต่อเนต3วัน กว่าจะได้คุย เขียนจดหมายน้อยส่งให้ รู้จักการรอคอย เงินโทรศัพท์หมดต้องไปเติมที่ร้าน รุ่นบัตรเติมเงินไง ของสะสม
ไม่ใช่เนื้อคู่ แต่เป็นเนื้อย่าง
มีคิดถึงอยู่บ้าง เวลาว่างแอบเหงาๆ
แม้ว่าพี่อาจไม่เคยคิดถึงเรา เวลาเมากับแกล้มมันต้องมี
ขอบคุณค่ะ🙏😁
โฆษณา