Lost time the series ⏱
EP. 1 - โรตีหวานน้อยใส่นมไม่ใส่ไข่
“ข้าวน้อย! ทำการบ้านเสร็จหรือยังไปเล่นกันเถอะ!”
“ลงมาได้แล้ว!!”
“เร็วสิ พร้อมแล้วนะ”
หน้าบ้านปูนหลังเล็กสองชั้น มีเด็กกลุ่มหนึ่งยืนเกาะรั้วส่งเสียงตะโกนเรียก ข้าวน้อย หนึ่งในสมาชิกแกงค์ ‘โรตีหวานน้อยใส่นมไม่ใส่ไข่’ แข่งกันดังเจี๊ยวจ๊าว เป็นสิ่งคุ้นเคยในยามเย็นของผู้คนที่อาศัยอยู่ละแวกนี้
“แปบนึงๆ หยิบไม้ก่อน เดี๋ยวลงไป”
ข้าวน้อยตะโกนตอบกลับมา
“เฮ้ย ไอ้เฉื่อย นายเอาลูกขนไก่มาป่าววะ อย่าบอกว่าลืม”
ตอย หันไปเอ่ยถาม เฉื่อย สีหน้าตกใจเพราะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนคนนี้นอกจากจะเฉื่อยสมชื่อแล้วยังเป็นคนขี้ลืมที่สุดในกลุ่มอีกต่างหาก
“เราไม่ได้เอามา เพราะบอกโต๊ะไว้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วว่าให้เป็นคนเตรียมลูกขนไก่แทน”
“โต๊ะ เอาลูกขนไก่มาป่าว”
เด็กชายเฉื่อยหันไปถามเด็กหญิงโต๊ะด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับส่งแววตาอ่อนโยนแฝงความนัยบางอย่างไปให้ จน โต๊ะอู้ สาวน้อยตัวเล็กประจำกลุ่มหลบสายตาด้วยความเขินอาย
“เตรียมมาแล้ว อยู่ในกระเป๋าน่ะ”
“มาแล้วๆ ขอโทษที่ให้รอ เพิ่งทำการบ้านเสร็จ ทำไมพวกแกทำเสร็จกันเร็วจังวะ”
“เอ้า ก็วันนี้พวกเรานัดกันไปตีแบตก็ต้องรีบสิวะ” ตอยตอบด้วยสายตาจริงจังกึ่งหยอกล้อ
ข้าวน้อยที่เพิ่งลงมาหันหน้ามองสมาชิกซ้ายทีขวาทีจึงพบว่าขาดไปหลายคน เลยทำหน้าสงสัยหันไปถามตอย
“คนอื่นหายไปไหนหมดเนี่ย มิน่ามาเร่งใหญ่”
“ไอ้แว่นกับเอพริวไปเดทกันแน่ๆ สองคนนั้นบรรยากาศรอบตัวเป็นสีชมพูไปหมด หมั่นไส้”
“ส่วนธีร์ อัน DM เห็นว่าไปชอบปิ้งที่ห้างในเมืองตามประสาสาวๆน่ะ” เฉื่อยช่วยตอบ
และนี่คือสมาชิกทั้งหมดของแกงค์ ‘โรตีหวานน้อยใส่นมไม่ใส่ไข่’ ประกอบไปด้วยเด็กหญิง 5 คน ได้แก่ โต๊ะอู้ สาวเรียบร้อย พูดน้อยที่สุดในกลุ่ม เอพริว สาวน้อยหน้าตาน่ารักผู้เป็นที่หมายปองของเด็กชายหลายคนในโรงเรียน ธีร์ อัน DM นิสัยคล้ายกัน พูดเก่ง ตลก เฮฮา เมื่ออยู่ด้วยกันจึงเหมือนนกกระจอกแตกรัง แต่ก็คอยสร้างบรรยากาศสนุกสนานอยู่เสมอ
และ เด็กชายอีก 4 คน ได้แก่ ข้าวน้อย มีความเป็นผู้ใหญ่สุดในกลุ่ม จึงได้รับตำแหน่งหัวหน้าแกงค์โดยไม่ต้องโหวต ตอย โผงผาง เลือดร้อน รักเพื่อน ไปไหนไปกัน เฉื่อย บุคลิกสมชื่อ เป็นสุภาพบุรษ และแว่น เด็กชายผู้หลงรักเสียงดนตรี มีโลกส่วนตัวสูง รวมกันทั้งหมด 9 คน พวกเขาเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ห้องเดียวกัน และเนื่องจากบ้านอยู่ใกล้กัน ทั้งหมดจึงมักจะรวมตัวไปเล่นด้วยกันตั้งแต่สมัยยังเรียนอนุบาลอยู่บ่อยๆ
ข้าวน้อยขึ้นซ้อนจักรยานของตอย ในขณะที่โต๊ะอู้ก็นั่งซ้อนจักรยานของเฉื่อย เมื่อทุกอย่างเรียบร้อย จักรยานทั้งสองคันจึงค่อยๆเคลื่อนตัวอย่างช้าๆตรงไปสนามเด็กเล่นแถวบ้าน ที่มีลานกว้างพอให้ตีแบตได้สบาย
“จับดีๆนะโต๊ะ ระวังตก”
“โอ๊ย อะไรของพวกแกวะเนี่ย ขนลุก”
“เฮ้ย คู่รักคู่ใหม่เหรอว้า”
“ฮิ้วๆ”
เฉื่อยเอี้ยวตัวหันมาคว้ามือโต๊ะแล้วนำไปเกาะไว้ที่เอวของเขา เสียงโห่ฮิ้วดังขึ้นจากจักรยานข้างๆทันทีทำให้โต๊ะรีบปล่อยมือออกพร้อมกับก้มหน้าไม่ตอบอะไร เฉื่อยเห็นท่าไม่ดีเลยหันไปปรามเพื่อนตัวแสบ
“พวกนายอย่ามายุ่งได้มั้ย เราจะแห้วก็เพราะแบบนี้นี่แหละ”
ท่ามกลางเสียงโวยวายของเด็กชาย จึงไม่มีใครสังเกตว่าโต๊ะอู้แอบแก้มแดงอยู่คนเดียว ทั้งสี่คนขี่จักรยานไปตามทางจนใกล้ถึงสนามเด็กเล่น แต่เมื่อผ่านบ้านสองหลังที่คุ้นเคย ข้าวน้อยจึงตะโกนถามขึ้นมาเสียงดัง
“ชวนอาร์ตไปด้วยมั้ย ไม่รู้อยู่บ้านป่าว”
“ก่อนกลับจากโรงเรียนเห็นอาร์ตยังอยู่ห้องศิลปะนะ” เฉื่อยตะโกนตอบ
“เออๆ งั้นจะได้ขี่ผ่านไปเลย นี่ถ้าซายน์ไม่เจ็บแขนคงได้ชวนละ บ้านสองคนนี้อยู่ตรงข้ามกันพอดี”
“แต่พวกเอ็งรู้สึกแปลกๆมั้ย” ตอยพูดแทรกขึ้นมา “เมื่อก่อนอาร์ตกับซายน์ก็ดูสนิทกันดี แต่ตั้งแต่ซายน์ออกจากโรงพยาบาลมาไม่เห็นจะคุยกันเลย”
หลังจากที่โต๊ะเงียบมานานก็เอ่ยขึ้นเสียงเบาแต่ยังพอได้ยินกันทุกคน
“ซายน์บอกว่าทะเลาะกันนิดหน่อยน่ะ”
“เฮ้อ เห็นตัวติดกันอยู่สองคน แบบนี้ก็เหงาแย่สิ” เฉื่อยบ่นออกมาพลางหันไปมองโต๊ะที่เกาะชายเสื้อด้านหลังเขาอยู่ “แต่เฉื่อยจะคอยอยู่เป็นเพื่อนโต๊ะตลอดไป ไม่ต้องกลัวว่าจะเหงานะ”
อีกครั้งที่โต๊ะก้มหน้าไม่ตอบอะไร
[ ห้างแมรี่ ]
“DM เธอจะมาซื้ออะไรวันนี้ อันเล็งกิ๊บติดผมเอาไว้ล่ะ”
“ความลับ”
คำตอบของ DM ทำให้ ธีร์ ที่เดินนำหน้าหันขวับมาทันที
“ความลับอะไรกัน DM เธอจะซื้อของขวัญให้หนุ่มใช่มั้ยบอกมา”
“นั่นแน่ อันรู้นะว่า DM แอบปลื้มเฉื่อยใช่ม้า”
“ใช่ม้า”
“บ้าเหรอพวกเธอ ใครจะไปชอบคนเฉื่อยๆแบบนั้นได้ ในกลุ่มพวกเรานะ ข้าวน้อยเท่ที่สุดแล้วล่ะ”
อัน หันมาขยิบตามองบนกับธีร์อยู่สองคน เพราะเหนื่อยใจกับเพื่อนสาวที่การแสดงออกชัดเจนกว่าคำพูด DM ผู้ไม่เคยเก็บการแสดงออกทางสีหน้าได้เลยทุกครั้งที่มองไปทางเฉื่อย ระหว่างนั้นทั้งสามคนเดินผ่านแผนกเครื่องเขียน อันจึงลากเพื่อนๆเดินเข้ามาดูของที่แผนกนี้แล้วหยุดอยู่ตรงมุมลองปากกา แต่ก็ยังพูดคุยกันต่อเนื่องเพราะความเพลิน
“จ้า ข้าวน้อยเท่ที่สุดจ้า แต่อันก็เห็นด้วยนะ ข้าวน้อยโตขึ้นต้องหล่อแน่ๆ แล้วธีร์ล่ะ เธอว่าใคร”
“ในแกงค์เราอ่ะนะ ไม่เห็นมีใครเข้าท่าสักคน” ธีร์หยักไหล่ “ในห้องเรา ฉันว่าอาร์ตน่ารักที่สุด”
“อาร์ตเป็นแฟนกับซายน์หรือเปล่า อันเห็นอยู่ด้วยกันตลอด”
ประโยคสั้นๆนี้ทำให้การเคลื่อนไหวบางอย่างตรงชั้นขายสมุดบันทึกที่อยู่หลังมุมลองปากกาหยุดชะงัก แต่ไม่มีใครในสามสาวรู้ตัว
“นั่นสิ ไม่เห็นอาร์ตคุยกับใครเลยนอกจากซายน์”
“ฉันก็ว่าแบบนั้นแหละ ก็อกหักไง แค่แอบมองเฉยๆเข้าใจมะ”
“แต่ DM กับธีร์สังเกตมั้ย อันว่าตั้งแต่ซายน์กลับมาเรียน ไม่ค่อยอยู่กับอาร์ตเหมือนแต่ก่อนนะ”
“จริง” DM พยักหน้าหงึกหงัก “ฉันคิดว่าแปลกๆอยู่ อ่าวธีร์ เธอมีหวังแล้วรึเปล่าเนี้ย”
“บ้าน่า พวกเธอ”
บทสนทนาแซวกันไปมาของทั้งสามจบลงแค่นั้น แล้วอันที่เป็นคนลากเพื่อนๆมาลองปากกา ก็ลากทุกคนเดินตรงไปยังร้านกิ๊บติดผมตามเดิม แต่ยังเหลืออยู่อีกคนหนึ่ง ที่พยายามยืนให้เงียบที่สุดหน้าชั้นวางสมุดบันทึก ไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นคนที่ถูกกล่าวถึงเมื่อสักครู่นั่นเอง
ซายน์ ถอนหายใจยาว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะโล่งใจที่ได้กลับมาอยู่ในความสงบอีกครั้ง หรือหนักใจในบทสนทนาของเพื่อนๆกันแน่
[ ร้านไอศครีม ห้างแมรี่ ]
“แว่น ถ้าเพื่อนๆรู้ เราสองคนจะโดนแซวมั้ย”
“โดนแซวก็ไม่เห็นเป็นไรเลย หรือเอพริวอาย”
“ไม่หรอก ถ้ามีแว่นอยู่ โดนแซวก็ไม่เป็นไร”
แว่นส่งยิ้มหวานให้เอพริล เขารู้สึกเหมือนเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลกเพราะเด็กหญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ช่างน่ารักเหลือเกิน
“ขอบคุณนะ ที่ตอบรับความรู้สึกของแว่น”
“อืม” เอพริลยิ้มเขิน “เอพริลก็ชอบแว่นมานานแล้วนะ เวลาแว่นเล่นดนตรีงานกีฬาสีเท่มากเลย”
“เอพริวก็เป็นเชียร์ลีดเดอร์ที่น่ารักที่สุดเหมือนกัน”
ทั้งสองคนสบตา ส่งยิ้มหวานให้กัน จนไอศครีมที่อยู่ตรงหน้าทั้งคู่ดูเหมือนจะจืดไปเสียสนิท
[ โปรดติดตามตอนต่อไป... ]
จบตอนแรกแล้วนะคะ ^ ^
สำหรับซีรีส์ เวลาที่หายไป หรือ Lost Time นี้เป็นหนึ่งในโปรเจ็ค The Writers ที่มีนักเขียน 10 คนจาก 10 เพจ มาเขียนเรื่องเดียวกัน ต่อกันไปเรื่อยๆนะคะ รายละเอียดตามลิงค์ข้างล่างนี้ค่ะ >> https://www.blockdit.com/articles/5f91b6e3c9122d11a23faf47
กรีน จากเพจ EveryGreen รับหน้าที่เขียนตอนแรก
สามารถติดตามเรื่องราวตอนที่ 2 ได้จาก พี่ข้าวน้อย เพจ Blockพูดได้byข้าวน้อยฯ ตามลิงค์นี้เลยค่ะ >> https://www.blockdit.com/n.sp
🌿 ตัวละครในเรื่องได้แรงบันดาลใจมากจากชื่อของนักเขียนทั้ง 9 คนนะคะ และยังมีอีก 2 คนที่ได้รับเชิญมาก็คือ อาร์ต จากชมรมศิลป์นอกเวลาตอนพิเศษ และ ซายน์ จากชมรมวิทย์นอกเวลาตอนพิเศษ เรื่องความสัมพันธ์ของอาร์ตและซายน์ในตอนนี้ รวมถึงเรื่องที่ซายน์เข้าโรงพยาบาล อ้างอิงมาจากตอนที่ 2 ของแต่ละชมรมนะคะ สามารถไปอ่านกันได้ 😁
มุมมองของ อาร์ต จากชมรมศิลป์นอกเวลา >> https://www.blockdit.com/articles/5f7a3ded6f64930cc70e87af
มุมของของ ซายน์ จากชมรมวิทย์นอกเวลา >> https://www.blockdit.com/articles/5f79de746f64930cc7e18f5b
(ขอใช้สิทธิ์ของคนแรกในการแอบโฆษณาและแก้แค้นเพื่อนๆนิดนึงนะคะ เพราะโปรเจ็คก่อนหน้านี้กรีนเคยเป็นคนสุดท้ายมาแล้ว และ เจอเพื่อนหักโค้งกันหลายศอกหลายวามาก กว่าจะมาถึงตัวเองก็มึนไปเลยค่ะ 😂😂 อิอิ)
- 15
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
