อยากจะเขียนเรื่องสั้นลงใน Blockdit
ไม่รู้ว่าจะมีใครอ่านบ้างหรือเปล่า ผมเขียนแนวตื่นเต้นเร้าใจ ก็ไม่รู้ใครจะมาช่วยอ่านเพื่อช่วยเร้าใจหรือเปล่า
เคยเขียนมาแล้ว เคยได้ลงในหนังสือขายหัวเราะมาแล้ว(ขอคุยโวซักหน่อย) แต่เสียดาย ต้นฉบับทิ้งไปแล้ว (น้ำตาจะไหล)ตอนย้ายบ้าน พูดได้คำเดียวว่า เสียดายมาก เดี๋ยวจะลองลำดับความคิดเท่าที่จำได้ เพื่อเรียบเรียงขึ้นมาใหม่อีกครั้ง น่าจะดี ขอใช้เวลาซักนิด แต่ที่เสียดายสุดก็คือตอนได้รับเงินค่าเรื่อง จากหนังสือขายหัวเราะเล่มนั้น เราก็ไม่ได้ซื้อเก็บเอาไว้ เพราะตามแผงหนังสือขายหมดเกลี้ยงเร็วมาก สงสัยเอาเองว่า เรื่องสั้นข้างในที่เราเขียนคงจะสนุกแน่นอนครับ เลยหมดจากแผงเร็ว อันนี้ฮา...
หลังจากเรียบเรียงตัวอักษรได้แล้ว ขอเสนอเรื่องสั้นซักเรื่อง เพื่อให้เพื่อนๆ ได้อ่าน
ตัวละคร สมมุติเอา
สถานที่ สมมุติเอา
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็สมมุติเอา
เรื่อง.....ทางสายเปลี่ยว....
เริ่ม Ep.1 ตอนที่ 1 ได้เลยครับ
Ep.1 ตอนที่ 1 ...จุดหมายปลายทางคือบ้าน...
ท่ามกลางอากาศที่หนาวเหน็บจับใจ และม่านไอหมอกหนาทึบ ทำให้ทัศนวิสัยในการมองเห็นเป็นไปด้วยความลางเลือนเต็มที หิมะโปรยปรายเป็นละอองตัดกับแสงไฟหน้ารถ ที่ต้องขับอย่างระมัดระวัง
รถยนต์คันหนึ่ง แล่นมาอย่างช้าๆ ตามถนนเลียบทะเลสาบเคลียร์ ที่กำลังจะกลายเป็นน้ำแข็ง เพราะอุณหภูมิที่ลดลงอย่างต่อเนื่อง หมอกและหิมะที่โปรยปรายลงมา ทำให้การขับรถของสตีฟเต็มไปด้วยความยากลำบากขึ้นอีกหลายเท่า แม้แต่ไฟตัดหมอก ก็ไม่สามารถมองทะลุผ่านม่านหมอกและละอองหิมะไปได้ไกลมากนัก ที่ปัดน้ำฝน ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างหนัก เพราะมันต้องกวาดหิมะบนหน้ากระจกรถออกไปอย่างทุลักทุเลเสียงดังเอี๊ยดอ๊าดๆ เมื่อยางของมันถูลงบนกระจกหน้ารถ
สตีฟขับรถด้วยความระมัดระวังมากเป็นพิเศษ กระชับเสื้อแจ็คเก็ตเข้าหาลำตัว ฮีทเตอร์ในรถบางครั้งก็ไม่สามารถจะต้านทานความหนาวเย็นภายนอกรถได้ เมื่อรถต้องวิ่งไปพร้อมกับอุณหภูมิที่กำลังลดลงภายนอก มองเห็นละอองหิมะยิ่งโปรยปรายหนักขึ้น ไม่มีวี่แววจะเบาบางลงไป จะมีก็แต่ละอองไอหมอกและหิมะที่จับตัวหนาขึ้น
จุดหมายปลายทางของเขา คือบ้านหลังเล็ก ๆที่มีภรรยาและลูกสาวตัวน้อย ที่กำลังรอคอยการ
กลับบ้านของเขาอย่างใจจดใจจ่อ
สตีฟก็เหมือนกับผู้ชายทั่วๆ ไป ที่ต้องขับรถเข้ามาทำงานในเมือง และขับรถกลับบ้าน ตอนเลิกงาน ความจริงในตำแหน่งสถาปนิกของเขา มีเงินเดือน และสวัสดิการเพียงพอที่เขาจะเช่าอพาร์ทเมนท์อยู่ใกล้ที่ทำงานได้อย่างสบายๆ ไม่ต้องขับรถไกลหลายสิบกิโลเพื่ออยู่นอกเมือง แต่เขาเลือกที่จะหาบ้านนอกเมืองเอง เพราะสภาพแวดล้อมที่ดีกว่า ไม่แออัด ธรรมชาติที่ดีกว่า และที่สำคัญ อากาศที่ดีกว่าสำหรับลูกสาวตัวน้อยของเขาด้วย
อากาศวันนี้ดูช่างแปรปรวนเสียเหลือเกิน หมอกหนาและหิมะปกคลุม เริ่มจับเป็นฝ้าหนาบริเวณกระจกด้านใน เครื่องทำความร้อนหรือเจ้าฮีทเตอร์ในรถ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย มันทำให้เขาเริ่มอึดอัดซะด้วยซ้ำ ความรู้สึกตอนนี้ เหมือนกับอากาศไม่พอหายใจ เขาสูดลมหายใจเข้าปอดอย่างช้าๆ ผ่อนลมหายใจยาวออกมา
วันนี้คือวันที่ 25 พฤศจิกายน เป็นวันธรรมดาๆ ของคนทั่วไป แต่สำหรับเขาและภรรยา วันนี้คือวันที่มีความหมายสำคัญ เป็นวันที่พิเศษสุดในรอบปีของครอบครัวเล็กๆ ของเขา เพราะเป็นวันครบรอบวันเกิดของสาวน้อยนัยน์ตาหวาน ที่มีอายุครบสามขวบวันนี้นั่นเอง เด็กหญิงอลิส ผู้มีผมสีน้ำตาลอ่อนเส้นเบาบาง นัยน์ตาสีน้ำตาลกลมโต และแก้มกลมแดงคล้ายลูกเชอรี่ เธอคือนางฟ้าของเขาและ แมรี่โรส ผู้เป็นแม่
บนเบาะที่นั่งข้างคนขับ มีเจ้าหมีเท็ดดี้แบร์สีน้ำตาลนั่งอยู่เป็นเพื่อน ลำตัวมันถูกรัดไว้ด้วยเซฟตี้เบลล์เป็นอย่างดี สตีฟยิ้มกับตัวเอง พลางฮัมเพลง แฮปปี้เบิร์ธเดย์ เบาๆ เพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้าและความขัดใจของตัวเอง
เขาคิดว่า เขาคงจะต้องช้ากว่าทุกวันแน่นอน เพราะหมอกหนาทึบและหิมะที่โปรยละอองลงมาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เขาเหยียบคันเร่ง ทำให้รถยนต์พุ่งทะยานไปข้างหน้า บนถนนที่ลื่นเปียกแฉะและเต็มไปด้วยอันตราย...เขาเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น และความเยือกเย็นก็เพิ่มมากขึ้น หิมะตกมากขึ้นเช่นกัน...
เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป ผมจะเล่าให้ฟังต่อใน series 2 นะครับ
สำหรับวันนี้ ขอจบไว้เพียงแค่นี้ พรุ่งนี้เรามาฟังกันต่อนะครับ
Ben Alex
29 Oct.2020
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
