ลืมกันไปรึยัง....
เรื่องของเรื่อง หลายวันนี้ เหมือนชีวิตยังต้องรีบตามเวลา หลายครั้งเวลาเราเดินทางก็จะมีตัวเลือกให้เสมอ
...
วันนี้ขอมาระบายอารมณ์เล็กน้อย พอคลายเครียด และความคิดถึง...
รถไฟ ยังเป็นตัวเลือกที่หนึ่งเสมอ ถ้าการเดินทางไม่เร่งรีบ ทำให้เราได้มีเวลาและความคิดไปพร้อม ๆ กัน แต่ก็ไม่รู้ว่าคนอื่นจะเป็นแบบนี้มั้ยนะ
หรือว่าแค่ความชอบตามอารมณ์
บ่ายวันหนึ่ง ณ สถานีรถไฟตรัง ขบวน 168 กันตัง - กรุงเทพฯ
หลายคนเริ่มเดินทางจากที่นี่
สถานีรถไฟตรัง (ทับเที่ยง)
หลายคนเริ่มเดินทางจากที่นี่เหมือนกัน แต่จุดหมายต่างกัน
บางคนก็เลือกที่จะรอขบวนถัดไป บางคนก็ไม่ขอไปตามทาง
สถานีตรัง
เมื่อถึงอีกทีหนึ่ง ความหมายและเรื่องราวของการเดินทางก็จะเกิดขึ้นเสมอ
บางครั้งเราอาจจะจริงจังกับชีวิตและครรลองคงจนเกินพอดี ทำให้ไม่มีความสุข
สถานี คลองจัง
ทางผ่านข้างทางอาจเงียบเหงา 🥀😞 คงเหมือนคนเราละทั้ง ที่บางช่วงเวลาก็หันทางไหนก็ไม่ทีใครสักคน....น่าสงสาร
สถานีนาสาร
ในบางครั้งคนเราคนมักมีความเหงา อ้างว้าง ในยามนี้คนเราไม่ว่าจะหันหน้าทางไหนก็จะไม่เจอสิ่งไดที่ปรารถนา
ณ ทางที่ผ่าน สุราษฎร์ธานี ไชยา ละแม
จุดหมายบางคนอาจอยู่ไกลมาก...
จุดหมายบางคนอยู่ใกล้มาก....
บางครั้งต้องรั้งรอเวลา เวลาเกิดวิกฤต ต้องไม่ประมาท รู้จักระวัง และป้องกันตัวเองเสมอ...
หยุดเพื่อปลอดภัย ป้องกันเพื่อรักษา
เพราะไม่มีใครที่จะได้รับพรมาง่าย แล้งสมหวังทุกสิ่งดังที่ขอพร
สถานีชุมพร
บางคนไม่ขอรอรับพรอันใดมากไปกว่าการกระทำ ชีวิตบางคนจึงต้องเคลื่อนไหวให้เร็วกว่าเวลา....
บางคนมองไปข้างหน้าเพื่อหาจุดหมาย...
แต่ไม่เคยทิ้งใครไว้ข้างหลัง....
สถานี หลังสวน
แต่พรุ่งนี้ตะวันยังทอแสง หากเรายังมีแรงก็มีหวัง เก็บใจเติมพลัง เหมือนพสุธาเติมฝนฉ่ำ และงอกงาม
อาทิตย์สาดส่องของวันพรุ่ง
ถึงบางซื่อ.... จะต้องรู้อยู่แก่ใจ จะไปทางไหนให้ตรึกตรอง ที่นี่ไม่ใช่สถานีสุดท้ายของทุกคน
สถานีกลางบางซื่อ
แล้วพบกันใหม่ครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
