Ep.1 ตอนที่ 3
...หนทางอีกยาวไกล...
"แม่....เอ้ย" ทอมสบถ ลอดไรฟัน ยกเท้ากระแทกคันเร่งอย่าแรง เมื่อเขากะระยะเวลาที่เหลือกับบ้านของลูกค้าในเมือง คงใช้เวลาไม่ต่ำกว่าครึ่งชั่วโมงแน่นอน ตามการคาดคะเนของเขา ทอมรู้ดีว่าถนนเลียบทะเลสาบเคลียร์มีทางโค้ง และรถที่แล่นผ่านเส้นทางนี้ก็ไม่ค่อยจะมีมากนัก มีคนไม่กี่คนที่มีบ้านพักอาศัยแถบนี้ มิดเดิ้ลสปริงค์ เป็นเมืองเล็กๆ ที่สงบเงียบ บริษัทของเขาตั้งอยู่ในเมือง มิดเดิ้ลสปริงค์ ที่ผู้คนไม่พลุกพล่าน เป็นเมืองขนาดเล็ก เหมาะสมที่จะใช้เป็นที่ตั้งบริษัทขนส่ง เพราะต้องอาศัยเนื้อที่มากในการจอดรถ และใช้พื้นที่วางตู้คอนเทนเนอร์ ในการขนถ่ายสินค้า เพื่อส่งออกไปยังลูกค้า
ถนนสายนี้ค่อนข้างโล่ง และปลอดภัยเพียงแต่เขาจะเหยียบให้มิด เพื่อเพิ่มความเร็วให้มากขึ้น เร็วเท่าความคิด เท้าของทอมเหยียบลงบนคันเร่ง รถคอนเทนเนอร์ของเขาก็พุ่งทะยานไปข้างหน้า คงจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะถนนดูโล่งไม่มีรถขับสวนมา ปลอดภัยแน่นอน เข็มไมล์บอกที่ 110 กม./ ชม.
แมรี่ โรส มองออกไปนอกหน้าต่างที่มีหิมะตกโปรยปรายเป็นละออง เริ่มจับตัวตามต้นไม้ ตามพื้นมีหิมะปกคลุม มองดูขาวโพลนไปทั่ว หมอกที่เกิดขึ้นจางๆ นอกบ้านไม่หนาทึบนัก
เธอมองออกไปที่ถนน ไม่มีรถแล่นผ่านสักคัน เธอคิดถึง สตีฟ เกือบจะหกโมงเย็นแล้ว เขาควรจะมาถึงบ้านแล้ว อลิส แองเจิ้ลตัวน้อย เดินมาเกาะที่ขากางเกงของแมรี่ โรส เธอกระตุกแขนของแม่เบาๆ แมรี่ โรส ก้มลงอุ้มลูกสาวขึ้นมา กอดตัวอ้วนกลมเบาๆ
"อะไรจ๊ะ...สาวน้อยของแม่"
"พ่อจะมารึยังคะ...หนูอยากหาพ่อ" อลิสพูดซุกหน้าลงกับบ่าของมารดา
"อีกไม่นาน พ่อก็ถึงบ้านแล้วจ๊ะ แล้วเราจะฉลองวันเกิดของหนูกัน แต่...เอ...พ่อจะซื้ออะไรมาเป็นของขวัญวันเกิดให้หนูนะ" แมรี่ โรส พูดพลางจี้เอวกลมๆ ของอลิส
"พ่อบอกว่า ซื้อหมี หมีเท็ดดี้แบร์ของหนู หนูอยากได้ค่ะแม่..."
"เก่งจังลูกแม่...หนูอยากได้ตุ๊กตาหมีเท็ดดี้แบร์แล้วหนูบอกพ่อแล้วใช่มั๊ยจ๊ะ คนดี"
"บอกแล้วค่ะ พ่อจะเอาหมีเท็ดดี้มาให้หนู" อลิสพูด ก่อนจะอ้าปากหาว...
คงเป็นเพราะอากาศเย็น ทำให้เด็กน้อยมีอาการง่วง ก่อนจะถึงเวลานอนจริงๆ
แมรี่ โรส อุ้ม อลิส มานั่งบนโซฟา เด็กหญิงเอนตัวพิงร่างอ้วนป้อมกับอกของมารดา เธอกดโทรศัพท์มือถือ เพื่อโทรหาสตีฟ มีเสียงเรียกสองครั้งก่อนที่ปลายทางจะรับสาย
"ฮัลโหล แมรี่ ผมใกล้จะถึงบ้านแล้ว คุณไม่ต้องห่วงนะ ขับรถลำบากนิดหน่อยเพราะหิมะตก ถนนค่อนข้างจะลื่น คงไม่เกินครึ่งชั่วโมงแน่ ฝากหอมแก้มอลิสด้วยนะ เดี๋ยวเจอกัน รักคุณครับ " สตีฟยิ้ม นึกถึงอ้อมกอดอันอบอุ่นของภรรยาและลูกสาวตัวน้อย
"แม่อย่างอแงนะ...เดี่ยวพ่อก็กลับมา" สาวน้อยปลอบแม่
"จ๊ะลูกรัก..." แมรี่ โรส พูด แต่สายตาของเธอที่มองตรงไปยังถนนหน้าบ้าน มีแวววิตกกังวล และเป็นห่วงสามี เธอกอดร่างอ้วนกลมเข้ามาแนบอกกระชับกับอ้อมแขน ก้มลงหอมศรีษะที่มีเส้นผมสีน้ำตาลอันอ่อนนุ่มเบาๆ
บรรยากาศเริ่มสลัวลาง สตีฟเพ่งสายตาตรงไปข้างหน้า อีกไม่กี่เมตร ถนนเลียบทะเลสาบตรงทางโค้ง ถนนเส้นนี้ ถ้าจะว่าไปแล้ว สตีฟสามารถขับผ่านไปได้อย่างสบายในเวลาที่อากาศเป็นปกติ แต่เมื่อมีฝนตกหรือมีหิมะ ก็ต้องเพิ่มความระมัดระวังไปอีกหลายเท่าตัว
เมื่อถึงทางโค้ง สตีฟแตะเบรคเบาๆ ไปด้วย เพื่อเพิ่มความระมัดระวัง สายตามองตรงไปข้างหน้า ใจจดใจจ่ออยู่บนถนน
ทันใดนั้นเอง เมื่อถึงทางโค้ง มีแสงไฟเจิดจ้าส่องมาเข้าตาของสตีฟ ส่งผลกระทบให้ตาเขาพร่าเลือนไปชั่วขณะ มันเหมือนดวงไฟขนาดใหญ่เขาแสบตา และหน้ามืดอย่างกระทันหัน
แรงปะทะอย่างมหาศาล กระแทกตรงที่นั่งด้านคนขับ ทำให้รถแฉลบเสียหลัก หมุนคว้างท่ามกลางอากาศหนาวเย็น จนเข้าไปกระแทกเข้ากับรั้วกั้นระหว่างถนนกับทะเลสาบ แรงกระแทกส่งผลให้รั้วเหล็กกั้นทางขาดสะบั้น
รถยนต์ของสตีฟ พุ่งทะยานลงสู่ความเยือกเย็นของทะเลสาบเคลียร์ที่กำลังกลายเป็นน้ำแข็งในทันที ก่อนที่มันจะจมดิ่งลงสู่ก้นทะเลสาบอย่างช้าๆ พร้อมกับร่างที่หมดสติของสตีฟ
ความเย็นแผ่ซ่านไปทั่ว ผิวหน้าของทะเลสาบแตกลั่นดังเปรี๊ยะ น้ำเย็นและน้ำแข็งทะลักเข้าไปในตัวรถจากรอยแตกของกระจกหน้ารถที่แตกกระจาย เข้าสู่ใบหน้าและผ่านความหนาวเย็นเข้าสู่ระบบหายใจของสตีฟ...
จบตอนที่ 3 ครับ
เรื่องราวกำลังจะเริ่มตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ ครับ ขอให้รออ่านตอนต่อไปของผมนะครับ
Ben Alex
2 Nov.2520
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
