5 พ.ย. 2020 เวลา 08:09 • นิยาย เรื่องสั้น
บ้านเรือนเคียงกัน
"ชอบเพลงนี้เหรอคะ?"
"เอ๋... เอ่อ... อ๋อ! ใช่ครับ"
"ฉันก็ชอบเพลงนี้เหมือนกันค่ะ"
นั่งโต๊ะเดียวกันมาตั้งนาน ที่สุดก็มีเรื่องคุยกันจนได้
3ทุ่มแล้ว สุนัททียังนั่งเล่นที่สวนหย่อมของคอนโด อากาศแม้จะคลายความร้อนไปมาก ลมพัดแรง แต่ก็ยังรู้สึกได้ถึงความร้อน ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ก็มันมีเรื่องที่น่าดีใจ ไม่เสียแรงที่แอบมองมานาน
"ฉันชอบเพลงของศิลปินคนนี้มากค่ะ ถึงจะมีคนฟังแค่กลุ่มเล็กๆก็ตาม"
"ผมชอบเสียงของเธอครับ เสียงเพราะ ฟังแล้วอบอุ่นแต่ก็มีความเศร้าปนๆอยู่"
"นั่นสิคะ"
สุนัททีเดินจากสวนหย่อมจะกลับเข้าห้อง ขณะที่ประตูลิฟท์กำลังจะปิด ก็ได้ยินเสียงเรียกให้รอก่อน
"ขอบคุณค่ะ อ้าว คุณนั่นเอง"
"ครับ อ้าว ไปซื้อของมาเหรอครับ?"
"ค่ะ"
สุนัททีกดลิฟท์ไปยังชั้นที่เธอบอก
"อยู่ชั้นนี้เหรอครับ"
"ค่ะ"
ลิฟท์มาถึงชั้นที่เธออยู่ ประตูเปิดออก
"แล้วไว้เจอกันใหม่ค่ะ"
"เช่นกันครับ"
เถอะน่า วันหน้ายังมี วันพระไม่ได้มีหนเดียว อยู่คอนโดเดียวกันมันก็ต้องเจอกันบ้างสิน่า
นั่นสิ อย่าใจร้อน
ค่อยๆไปก็ได้

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา