8 พ.ย. 2020 เวลา 23:48 • นิยาย เรื่องสั้น
Ep.1 ตอนที่ 5
...ชีวิต...
18.10 น.
แมรี่ โรส หยิบโทรศัพท์มือถือ กดโทรหาสามี
.....ไม่มีสัญญาณตอบรับ.....
เธอกดซ้ำแล้วซ้ำอีก...แต่เหมือนเดิม ไม่สามารถติดต่อได้ เธอจึงกดสัญญาณ GPS หมายเลขโทรศัพท์ของสตีฟ สัญญาณระบุว่า สามีของเธออยู่บริเวณทางโค้งเข้าเมืองมิดเดิลสปริงค์ สงบนิ่งไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้น
แมรี่ ไม่แน่ใจว่า หมายถึงอะไร เพราะมองดูในแผนที่ที่สัญญาณบอกเอาไว้ มันมองดูเหมือนกับ รถยนต์ของสตีฟ อยู่ในทะเลสาบเคลียร์ เพราะสัญญาณไม่ได้ระบุว่ากำลังแล่นอยู่บนถนน แล้วจริงๆ รถยนต์จะแล่นอยู่ในทะเลสาบได้อย่างไรกัน
"โอ้...พระเจ้า..." แมรี่ อุทานกับตัวเองเบาๆ
"โอ้...พระเจ้า...ขออย่าให้เป็นอย่างที่คิดเลย พระเป็นเจ้าโปรดช่วยด้วย...โอ..." น้ำตาของเธอไหลออกมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ เธอร้องไห้...ไม่ให้อลิส แองเจิ้ล ได้ยิน เพราะสาวน้อยเพิ่งจะนอนหลับไปเมื่อสักครู่นี้เอง เธอนับ หนึ่ง...สอง...สาม...ในใจ และตัดสินใจโทรหาหน่วยกู้ภัยฉุกเฉิน...
"สวัสดีค่ะ...ฉันอยากจะสอบถามข้อมูลบางอย่างค่ะ...มีใครโทรเข้ามาแจ้งเรื่องอุบัติเหตุบริเวณทะเลสาบเคลียร์ ตรงถนนทางโค้งก่อนเข้าเมืองมิดเดิลสปริงค์ บ้างไหมคะ...ค่ะ...ฉันจะรอค่ะ" เธอถือสายรอการเช็คข้อมูลของหน่วยกู้ภัย กลั้นความกลัวไว้แทบจะไม่ได้ ในใจเธอวิงวอนต่อพระเจ้า อย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นสามีของเธอ เธอเริ่มต้นนับ หนึ่ง...สอง...สาม...อีกครั้ง ระหว่างรอคำตอบจากหน้าที่ตำรวจหน่วยกู้ภัย...
"คุณครับ...ตอนนี้ มีอุบัติเหตุ รถคอนเทนเนอร์ ชน รถยนต์ ตกลงไปในทะเลสาบเคลียร์ครับ เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยกำลังเดินทางไปที่เกิดเหตุครับ...ประมาณสามสิบนาทีแล้วครับ ที่หน่วยกู้ภัยแจ้งเรามา แต่ทัศนวิสัยไม่ดีเลยครับ หมอกลงหนาแล้วหิมะก็ตกไม่หยุด ถนนลื่นมากครับ...อีกสักครู่คุณโทรกลับมาอีกครั้งนะครับ เผื่อเราจะได้รับข้อมูลจากหน่วยกู้ภัยที่กำลังไปสถานที่เกิดเหตุ...สวัสดีครับ"
แมรี่ โรส หัวใจแทบจะหยุดเต้น...
ต้องเป็นรถยนต์ของ สตีฟ สามีของเธอแน่นอน ที่เกิดอุบัติเหตุ ถูกชนตกลงไปในทะเลสาบเคลียร์ ทำอย่างไรดี...ทำอย่างไรดี...
เธออุ้ม อลิส ที่กำลังนอนหลับขึ้นมา เอาเสื้อกันหนาวอีกตัวใส่ให้เด็กน้อย พร้อมกับหมวกไหมพรม อลิส สลึมสลือ งัวเงียเต็มที่ ขณะที่เธออุ้มขึ้นพาดบ่า ตรงไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่ภายในโรงจอดรถ เธอวางอลิส ลงบนคาร์ซีท รัดเซฟตี้เบลล์ให้กระชับแน่นหนา พร้อมห่มผ้าห่มคลุมให้ร่างอ้วนกลมของลูกสาวตัวน้อย...
"...แม่จ๋า...พ่อมาหาหนู...พ่ออุ้มตุ๊กตาเท็ดดี้แบร์ มาด้วย พ่อจ๋า...หนูเป็นเด็กดีค่ะพ่อ..." อลิส ละเมอเบาๆ แมรี่ โรส หันกลับไปมองเบาะหลังเด็กหญิงหลับตาอยู่...เสียงละเมอของเธอพร้อมรอยยิ้มแห่งความสุขปรากฏบนใบหน้าอ้วนกลมนั้น
"ตั้งสติไว้...ตั้งสติไว้...." เธอพึมพำเตือนตัวเองตลอดทางที่ขับรถไปด้วยความระมัดระวัง หิมะที่ตกลงมาไม่หยุด มันทำให้ถนนลื่น ทางข้างหน้ามองไม่ชัด ความมืดก็เริ่มปกคลุม
18.40 น.
เมื่อ แมรี่ โรส ไปถึงตามที่ GPS ระบุไว้ เวลาก็ล่วงเลยไป 30 นาทีแล้ว นับจากเวลาที่เกิดเหตุ เธอจอดรถข้างๆ รถตำรวจ
รถของหน่วยกู้ภัยมาถึงแล้ว เธอเห็นรถเครนคันใหญ่จอดอยู่ เจ้าหน้าที่กู้ภัยใส่ชุดประดาน้ำแบบพิเศษสำหรับป้องกันอากาศหนาวเย็น ดำน้ำอยู่ในทะเลสาบเคลียร์ เพื่อพยายามจะนำเอาตะขอขนาดใหญ่จากรถเครนเกี่ยวรถยนต์ของสตีฟขึ้นมา ซึ่งเป็นไปอย่างยากลำบาก
Ben Alex
9 Nov.2020
โฆษณา