ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลง (เขียนไว้ใน storylog เมื่อวันที่ 6 พค 2019)
ช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมาจนกระทั้งถึงวันนี้ เป็นช่วงเวลาที่มีสิ่งกระตุ้นเร้ามากมายผ่านเข้ามาในชีวิตจนบังคับให้ชีวิตได้มองเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงหลายๆอย่าง
ทุกสิ่งเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และสุดท้ายก็ต้องดับไป ไม่มีอะไรเป็นนิรันดร์
บางทีฉันก็เหนื่อยเหลือกับตรงนี้ ที่ต้องทำใจให้เข้าใจถึงความเปลี่ยนแปลงมากมายที่ทยอยถาโถมเข้ามาในชีวิตอย่างที่ทันรู้ตัวบ้างและไม่รู้ตัวบ้าง บางทีมันก็ทำให้ฉันยืนไม่ไหว ซวนเซและใกล้จะหกล้มเข้าเต็มแก่
แม่และตัวฉันเองที่แก่ชราขึ้นทุกวัน เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนฉันมีคำถามกับตัวเองว่า ถ้าแม่ไม่อยู่แล้วชีวิตฉันจะเป็นอย่างไร อะไรจะเป็นเป้าหมายของชีวิตฉัน กับคำถามเหล่านี้มันทำให้ฉันสติแตกไปหลายวันจนเกือบจะไปพบจิตแพทย์ ฉันวนเวียนอยู่ในความทุกข์ระทมแบบที่หาทางออกไม่เจออยู่นาน จนมาถึงวันนี้ิิ หลังจากที่เฝ้าดูการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ของพระราชพิธีบรมราชาภิเษกของในหลวง ร10
แม้แต่ฟ้าก็ไม่มีวันเป็นนิรันดร์ นับประสาอะไรกับครอบครัวเล็กๆที่เปรียบได้แค่กรวดทรายเล็กๆที่ไม่มีความสำคัญอะไรเลย
ท่านที่นับถือหลายท่าน ไม่ว่าจะเป็นพระสงฆ์ ครูบาอาจาร์ย ญาติผู้ใหญ่ ก็ค่อยๆทยอยจากไป คนที่อยู่ข้างหลังก็ยังอยู่กันต่อ ทำหน้าที่ของตัวเองให้สมบูรณ์ที่สุดก่อนที่จะถึงวันที่ตัวเองต้องจากไปเช่นเดียวกัน สักวันฉันก็คงต้องเป็นอย่างนั้น
ความเปลี่ยนแปลงบางครั้งก็เกรี้ยวกราดและโหดร้าย ประหนึ่งพายุรุนแรง มีดเรียวแหลมคม ที่บาดผิวเนื้ออ่อนนุ่มของเราให้เป็นแผลเลือดออกอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่หลายครั้งความเปลี่ยนแปลงก็อ่อนโยน นุ่มนวล เหมือนเป็นคุณครูคนหนึ่งที่บรรจงสอนลูกศิษย์อย่างถนุถนอมและเมตตาปราณี
ฉันเหนื่อย ฉันล้า ฉันหวาดกลัว ฉันฟู่ฟ่อง ฉันอิ่มเอม ฉันมีความสุขและมีความทุกข์ไปพร้อมๆกัน
ในเสี้ยวเวลาไม่ถึงวินาที กี่ความรู้สึกที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปในตัวฉัน
ทุกสิ่งย่อมเปลี่ยนแปลงและไม่มีอะไรเป็นนิรันดร์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
