ตอนที่ 9
🏢 ใกล้ถึงเวลาสอบกลางภาค การเรียนเลยค่อนข้างเข้มข้นมาก เพราะไม่ทันไรเราเรียนจบไปเป็น 10 บทแล้วซึ่งแน่นอนการสอบก็สอบทั้ง 10 บทนั่นแหละ ฮืออออ
🌈 เราอ่านหนังสือหนักขึ้น หัดเขียนวนไปวนมาหนักขึ้น ถ้าอายุยังน้อยอ่านไม่กี่รอบคงจำได้แต่มันไม่ใช่สำหรับคนที่อายุ 30 ขึ้นไปแน่ๆ เลยต้องพยายามกว่าคนอื่นขึ้นไปอีก มันเครียดนะ เครียดมาก เพราะเหมือนเราตามเด็กไม่ทัน และเราดันกดดันตัวเองว่า เรามาแล้วเราต้องเก่งภาษากลับไป
😭 ช่วงสอบเราระบายความเครียดโดยการเดินฟังเพลงไปเรื่อยๆ เดินไปรอบๆเมืองในตอนกลางคืน เพราะอากาศช่วงนี้อุ่นขึ้นเยอะมาก และตอนกลางคืน เมืองฮาร์บินก็สวยไปอีกแบบ เราชอบเดินเพื่อ ไปดูบ้านเมืองดูตึก ดูคน ดูของขายข้างทาง เดินไปฟังเพลงไป คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย มันทำให้ เราได้รู้จักคำว่าอยู่กับตัวเองได้ดีทีเดียว จนได้คำถามกลับมาถามตัวเองว่าเรามาอยู่ที่นี่ทำไม ?
🎁ระหว่างที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมา เพลง Superman is not easy ก็ดังขึ้นมาพอดี ทุกอย่างเหมือนมิวสิควิดิโอมาก เรายืนอยู่ริมถนน เห็นเป็นร้อยกำลังวิ่งข้ามทางม้าลาย มีแค่ฝั่งเราไม่กี่คนที่เดินสวนคนเป็นร้อยกลุ่มนั้นออกไป เหมือนคำตอบมันโผล่ออกมาในหัวทันที
🌸 เฮ้ยเรามาที่นี่เราไม่ได้มาเป็นนักเรียน เรียนเอาเกรด เราผ่านมาหมดยั้นป.โทแล้ว บางวิชาเราแก่กว่าเหล่าซืออีก เครียดทำไม กลัวอะไร เราอยากมาที่นี่เพื่อใช้ชีวิต เราไม่ได้เสียโอกาสหลายๆอย่างจากไทย เพื่อมานั่งอ่านหนังสือในห้องเล็กๆ เพื่อเอามาสอบแข่งกับเด็กนะเว้ย กลัวอะไร เครียดอะไร ตกก็ตกไปช่างแมร่งไปซิ เพราะตั้งแต่มาได้เที่ยวครบทุกที่รึยัง มีเพื่อนคนจีนรึยัง พอเราคิดได้แบบนั้น เหมือนเราหลุดออกจากความเครียดบ้าบอที่สะสมทันที
🔥เราเดินกลับห้องด้วยอารมณ์ที่ดีขึ้นเยอะ เปิดดูหนังสือที่จะสอบพรุ่งนี้ผ่านๆให้พอผ่านตา เสร็จแล้วก็นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย เพราะ นอนไม่หลับ จนตี 3 และเราก็เพิ่งได้รู้อะไรอีกอย่างว่า ท้องฟ้า ฮาร์บินตอนตี3 นี่ มันเหมือน 7 โมงเช้าเลยแล้วก็เข้านอน
🎋และวันสอบก็มาถึง ซึ่งมันก็โหดตามคำร่ำลือนั่นแหล่ะ แต่มันก็ไม่ได้ยากเกินกว่าที่เราเรียนมาหรอกถือว่าก็ทำได้มั่งไม่ได้มั่งปนกันไป ออกมาจากห้องสอบ ทุกอย่างมันก็โล่งไปหมด ขากลับยังมีอารมณ์ แวะตลาดสดซื้อกับข้าวมาทำอาหารไทยกินที่หอต่ออีก แบบว่าไม่แคร์ ข้อสอบที่จะสอบในวันถัดไป
☘️หลังจากสอบเสร็จ ทางมหาวิทยาลัย ก็มีกิจกรรมค่อนข้างเยอะให้กับ นักเรียนต่างชาติ มีการให้นักเรียนต่างชาติมาเรียนทำพัด ทำหน้ากาก พับมู่ลี่ ตามวัฒนธรรมจีน มีเกมส์ให้เล่น มีการประกวดอ่านกลอน ซึ่งอันนี้เราได้รางวัลด้วยแหล่ะ ได้แบบงงๆว่า ไปประกวดตอนไหน เพราะมาถึงเหล่าซือผลักเราขึ้นเวทีเลย มีการแสดงให้ทุกห้องต้องเตรียมมา ซึ่งการแสดงของห้องเราก็ไม่ได้ผาดโผนอะไร ร้องเพลง เต้นๆ ไปเรื่อย เหมือนเป็นเด็กอนุบาลอีกครั้ง ซึ่งถามว่าอายมั้ย “มาก”
🍄เราเริ่ม”ใช้ชีวิต”ในฮาร์บินมากขึ้น ไปตระเวนเดินออกมาเที่ยวตอนกลางคืนบ่อยขึ้น เดินมั่วไปหมด ไม่กลัวหลง เริ่มคิดโปรแกรมที่จะไปเที่ยววันหยุด เริ่มหัดใช้ application ต่างๆของจีนในการเดินทางไปทั่ววิ่งขึ้นลงรถเมล์ ไปที่ที่ไม่เคยไป คุยกับคนนู้นคนนี้ไปทั่วไม่กลัวว่าจะพูดผิดหรือถูก และก็เริ่มคิดสนุกอยากนั่งรถไฟฟ้าไปลงสถานีอะไรก็ได้แล้วก็เดินเที่ยวรอบๆ เริ่มชวนน้องน้องไปเที่ยวผับของจีน เพราะอยากรู้ว่ามันต่างกับไทยยังไง
🙇🏻♀️ที่สำคัญเริ่มคิดสนุกเล่นแอพหาคู่ในจีนกะเค้าด้วยจ้า เพราะเราเห็นน้องๆบางคน พอมีคนมาจีบ จะทำให้การฟัง เค้าดีขึ้น และเค้าจะมีเรื่องเล่าสนุกๆที่เราไม่รู้อีกเยอะมาให้เราฟัง ดังนั้นเราเลยคิดเองว่า ถ้าอยากฝึกภาษาให้เร็วขึ้น เราต้องมีผู้ ซิ ฉะนั้นการออกล่าผู้ จึงเริ่มต้นขึ้น
💛โปรดติดตามตอนต่อไป💛
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
