ลูกไม้ใต้ต้นแม่ เคยเห็นกันมั๊ยครับว่าต้นไม้ใหญ่ที่มีลูกดกมากมายเมื่อถึงเวลาที่สุกงอม ผลไม้เหล่านั้นจะร่วงหล่นลงใต้ต้นและเกิดเป็นต้นกล้าต้นใหม่ขึ้นมาในไม่ช้า ทั้งที่ดินมีคุณภาพดี เมล็ดพันธุ์นั้นก็เป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดี แต่ไม่มีต้นไม้ที่เกิดขึ้นมาใหม่นั้น ต้นไหนที่จะเจริญงอกงามและยิ่งใหญ่ได้เลย เนื่องด้วยเพราะอยู่กันอย่างแออัด มิหนำซ้ำยังอยู่ภายใต้ร่มเงาใบของต้นแม่อีกต่างหาก หลายต้นที่ต้องเหี่ยวเฉาแห้งตายลงไปตามกาลเวลา เว้นเสียแต่ว่า เราจะคัดแยกต้นกล้าเหล่านั้นไปปลูกในที่ทางที่เหมาะสม ได้รับแสงแดดที่เหมาะสม ไม่มีความแออัดมากมายปลูกในปริมาณที่เหมาะสม ต้นกล้าเหล่านั้นจึงจะเจริญงอกงามได้ดังเช่นต้นแม่ของมัน บทเรียนจากธรรมชาติเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า คนเราทุกคนนั้น ต่อให้มีความพร้อมตั้งต้นที่ดีแค่ไหน มีศักยภาพที่ดีแค่ไหน แต่ถ้าอยู่ในที่ที่มีแต่คนแบบเดียวกันตลอดเวลา ย่อมไม่ก่อให้เกิดความแตกต่าง ไม่สามารถสร้างความโดดเด่นขึ้นมาจากศักยภาพของตัวเองที่มีได้ ไม่นานก็จะซึมซับในจิตใจว่า ตนเองนั้นเป็นคนที่ไม่ได้มีความสามารถที่โดดเด่นอะไรและจบลงด้วยการอยู่ไปวันๆ รอเวลาที่แห้งเหี่ยวเฉาตาย ภายใต้การโอบอุ้มของผู้ที่มีอุปการะคุณ  แต่หากเรามีความกล้าที่จะเปลี่ยนวิธีคิดแบบเดิมๆ กล้าที่จะออกนอกกรอบไปยังที่ใหม่ๆ โดยไม่ต้องมีคนคอยดูแลอยู่ตลอด เราจะได้ใช้ศักยภาพของตนเองอย่างเต็มความสามารถ ก่อให้เกิดการพัฒนาไม่รู้จบ จนยิ่งใหญ่ขึ้นมาได้ด้วยตัวเองและเป็นที่พึ่งของคนอื่นในสังคมได้ต่อไป