ข้อคิดของเถาวัลย์
.....เถาวัลย์ต้นเล็กๆที่เกิดขึ้นต่อหน้ากำแพงขนาดใหญ่นั้น แน่นอนที่สุดว่า ไม่มีทางเป็นไปได้เลยที่เถาวัลย์นั้น จะข้ามไปแตกหน่อแตกเถาวฺ์ที่ฝั่งตรงข้ามของกำแพงนั้นได้
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นคือ วันต่อมาเถาวัลย์ต้นนั้นได้เกาะรากฝอยของมันเข้ากับผนังกำแพง ในวันต่อมาเถาวัลย์ต้นนั้นได้เกาะรากฝอยอีกข้างหนึ่งของมันเข้ากับกำแพง ในวันต่อมามันเริ่มแตกใบอ่อนใบแรก ในวันต่อๆไป วันเริ่มแตกใบและงอกเงยรากฝอยออกมามากมาย เกาะเกี่ยวไปตามผิวที่ขรุขระของกำแพงนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นเมือ่ผ่านไป ๑ ปี เถาวัลย์ต้นนั้นปกคลุมไปทั่วทั้งกำแพงสูงที่เคยโดดเด่นเป็นสง่่า อีก ๑ ปีต่อมา เถาวัลย์ต้นนั้นแตกหน่อแตกเถาว์ข้ามไปยังอีกฝั่งของกำแพงนั้นได้ในที่สุด
บทเรียนจากธรรมชาติในเรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า หากเราเจอปัญหาใหญ่เกิดขึ้นตรงหน้า คำตอบที่ชัดเจนที่สุด คือ ยากและเป็นไปไม่ได้ที่จะแก้ปัญหานั้นได้เรียบร้อยในทันที มีวิธีการมากมายที่เราสามารถแก้ปัญหานั้นได้ แต่ก็ไม่เรียบร้อยในระยะเวลาอันสั้น คนหลายคนมักจะมองว่า ทำไปก็เท่านั้นไม่ได้อะไรปัญหาก็ยังไม่จบอยู่ดี สุดท้ายผ่านไป ๑๐ ปี ปัญหานั้น ก็ยังคงอยู่ แต่ถ้าเราลองคิดแบบเถาวัลย์ คือ มีหนทางใดที่พอจะทำให้ปัญหานั้น มันดีขึ้นไม่มากก็น้อย แต่อาจจะยังไม่หมดปัญหาในทันที ก็ควรที่จะทำไปก่อน แม้วันพรุ่งนี้ปัญหามันก็จะยังคงอยู่ เราก็ต้องค่อยๆแก้ปัญหาไปอีกทีละนิดในวันต่อไป ทำไปเรื่อยๆทุกวัน ถึงปัญหานั้นมันจะดีขึ้น แต่มันก็ยังคงอยู่ แต่เมื่อเวลาผ่านไป ๑ ปี หรือ ๒ ปี หรืออาจจะมาก อาจจะน้อยกว่านั้น แน่นอนที่สุดว่า เราจะก้าวข้ามปัญหานั้นๆไปได้อย่างแน่นอน
ดังนั้น ไม่ว่าทางออกไหนที่จะนำไปสู่การจัดการกับปัญหาต่างๆ ให้เป็นไปในทิศทางที่ดีขึ้น ถือเป็นสิ่งสำคัญที่ควรทำ ทันที และจงทำสิ่งนั้นอย่างสม่ำเสมอ เมื่อถึงระยะเวลาที่เหมาะสม ปัญหานั้นจะคลี่คลายได้เอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
