📮 เรื่องสั้น | ต้ น น้ำ
. ของขวัญของความรัก 💝
. Sweet November : Part 2 ✨✨
“ แม่ยินดีด้วยนะลูก ในที่สุดก็มีคนมาดูแลน้ำตาลแทนหมออ้นแล้ว “
ตั้งแต่ครั้งที่เธอเคยบอกแม่ของหมออ้นว่า หากมีใครสักคนจะเข้ามาในชีวิตเธออย่างที่หมออ้นเคยเป็น หัวใจของหมออ้นที่อยู่ในตัวเธอ คงจะเต้นแรงเหมือนวันที่ได้เจอหมออ้นครั้งแรก และเธอก็เชื่อว่า คน ๆ นั้นคือคนที่หมออ้นเลือกให้ดูแลเธอต่อจากเขามาถึงแล้วจริง ๆ
Pix from Unsplash
นอกจากพ่อกับแม่ของเธอเองแล้ว คนที่เธอต้องบอกให้ทราบว่า ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไปจากเดิม คงเป็นคุณแม่ของหมออ้นที่รัก ห่วงใยเธอและคิดว่าเธอเป็นลูกสาวของท่านอีกคน เป็นคนของบ้านนี้ตั้งแต่หมออ้นเสียไป 2 ปีที่ผ่านมา เธอมาค้างที่บ้านคุณแม่ของหมออ้นทุกสุดสัปดาห์ ดูแลท่านราวกับเป็นแม่คนที่สอง
“ หนุ่ย พรุ่งนี้แวะมาทานข้าวที่บ้านกันมั๊ย ชวนนิศามาด้วยก็ได้นะ “
เพื่อนรักของเธอมีสาวน้อยน่ารักมาดูแลหัวใจได้ปีกว่าแล้ว น้ำตาลยังไม่เคยได้เจอนิศาแฟนของหนุ่ยเลย หนุ่ยเคยได้แต่เล่าให้ฟัง ถ้ามีโอกาสคงได้ทำรู้จักและได้เจอกันตัวเป็น ๆ สักครั้ง
“ นิศา น่าจะไม่ว่าง แต่เราไปได้นะ คิดถึงอาหารฝีมือแม่มากเลย ไม่ได้ไปบ้านแกมาเป็นปีแล้วเนี่ย “
“ นั่นสิ นานเกินไปแล้ว พ่อฉันบ่นคิดถึงแกตลอดเลยละ “
“ งั้นวันเสาร์สาย ๆ เจอกันนะ แล้วแกไม่ต้องไปค้างที่บ้านหมออ้นหรอกรึ “
“ ไปสิ ฉันจะไปบ้านหมออ้นช่วงบ่ายและไปค้างบ้านโน้น 2 คืน แกก็มาเช้า ๆ สิ จะได้มีเวลาคุยกันนาน ๆ ไง ฉันก็คิดถึงแกมากนะ “
คำทิ้งทายว่าคิดถึงของน้ำตาล เคยทำให้หัวใจของชายหนุ่มรู้สึกเจ็บปวด ความคิดถึงของเธอและของเขาไ่ม่เคยเท่ากัน และไม่เคยรู้สึกเหมือนกัน เขาคิดถึงเธอมากกว่าความเป็นเพื่อนมาเนิ่นนาน แต่ความคิดถึงของเธอไม่ว่าจะมากมายต่อเขาแค่ไหนก็ไม่เคยข้ามความเป็นเพื่อนเลยสักครั้ง จนเขายอมแพ้และตัดใจได้สนิท เมื่อมีนิศาเข้ามาในชีวิตเขา และวันนี้วันที่น้ำตาลเอง ก็มีใครอีกคนเข้ามาในชีวิตหลังจากที่หมออ้นเสียไป
เธอกึ่งเดินกึ่งวิ่งมารับหนุ่ยถึงประตูรั้ว ตั้งแต่เห็นเขารถจอดหน้าบ้าน น้ำตาลก็ยังเป็นน้ำตาลที่ร่าเริง สดใสเสมอ เขาไม่ได้มาบ้านนี้ปีกว่า ๆ หลายสิ่งยังคงเหมือนเดิม บางสิ่งเล็ก ๆ เปลี่ยนไปบ้างตามกาลเวลา กลิ่นของดอกพุดน้ำบุศย์ หอมโชยเบา ๆ ตั้งแต่เขายังอยู่หน้าบ้าน ราวกับว่าเขายังคงอยู่กับเธอเสมอ แม้จะเหมือนอากาศที่จับต้องไม่ได้ หรือไม่มีตัวตนก็ตาม
ดอกพุดน้ำบุษย์ 🌼🍃จากอินเตอร์เน็ต ..
“ หอมพุดน้ำบุษย์มากเลยนะน้ำตาล “
.
“ ใช่ ฉันคิดถึงแกเสมอ เพราะได้กลิ่นพุดน้ำบุษย์นี้ทุกวันนี่แหละ พ่อตอนกิ่งจากต้นเดิมที่แกให้ จนปลูกเพิ่มอีก 3 ต้น ส่งกลิ่นหอมรอบบ้านแล้วเนี่ย “
.
“ ดีจัง แบบนี้จะได้คิดถึงเราบ่อย ๆ “
เขาแหย่เล่น แต่ในใจก็คิดอย่างนั้นจริง ๆ
.
“ แหม๋ ก็คิดถึงหนุ่ยไม่เคยลืมเลยนะ บอกแล้วไงแกเป็นเพื่อนที่ฉันรักมากที่สุดนินา “
.
“ พอ ๆ เลย เดี๋ยวลอย เข้าไปไหว้พ่อกับแม่ก่อน จะได้นั่งคุยกันยาว ๆ อุตส่าห์เหาะมาหาแต่เช้าแล้ว “
“ เสียดายนะ ที่ไม่ได้เจอคุณต้นของแกด้วย นาน ๆ จะได้มากรุงเทพสักที อยากเจอชายหนุ่มผู้โชคดี คนที่ทำให้แกเปิดใจรับไมตรีจากเขาคนนั้น ไปไงมาไงถึงได้เป็นคุณต้นนี้ได้ละ “
หนุ่ยถามเพราะอยากรู้ นอกจากหมออ้นแล้ว ยังไม่เคยมีใครที่น้ำตาลเปิดใจรับใครอีกเลย แม้จะมีหนุ่ม ๆ หลายคนแวะเวียนมาขายขนมจีบเธอ รวมทั้งฮะเก๋าเข่งใหญ่ ๆ แบบเขาที่เฝ้ามองและปรารถนาดีต่อเธอเสมอมา
“ คุณต้นน้ำ ไม่ใช่ ต้นนี้ นะ “
เสียงหัวเราะสดใส ของเธอทำให้โลกของเขาสดใสไปเสมอ
“ โอ้ยยย เล่นมุขก็ได้ด้วยนะเดี๋ยวนี้ ต้นน้ำ ก็ต้นน้ำ ไม่ใช่ต้นนี้ก็ได้ เอ๊าาา ไปรู้จักกันตอนไหน ยังไงเนี่ย เล่าให้เพื่อนฟังหน่อย ให้เราตกข่าวมาเป็นปีได้ไงเนี่ย “
“ ฉันเจอคุณต้นตอนไปลอนดอนปีที่แล้วน่ะ เจอกันครั้งแรกบนเครื่อง เพราะนั่งติดกันแค่คุยกันนิด ๆ หน่อย ๆ แล้วมาเจอกันอีกครั้งที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะ จะให้เล่าตอนไหนดีละ เรื่องมันยาวน่ะสิ “
“ เล่ามาทุกตอนเลย อยากรู้ ยินดีมากที่เพื่อนจะขายออกสักที “
“ ได้ ๆ ทุกตอนก็ได้ เพื่อนหนุ่ยขอทั้งที จะขัดได้ยังไงล๊าาา “
ดวงตาเป็นประกายของเธอ เมื่อเริ่มเล่าเรื่องของคุณต้นน้ำ ทำให้เขารู้ว่า เธอคงได้เจอคนที่ใช่เข้ามาในชีวิตแทนหมออ้นคนเดิม เป็นคนที่เธอเลือกแน่ ๆ แล้ว
Pix from Unsplash
“ คุณครับ ที่ริมหน้าต่างนั่นเป็นที่นั่งของผม คุณจะขยับไปนั่งริมหน้าต่างก็ได้นะครับ ผมนั่งตรงกลางนี้แทนเอง “
เสียงทุ่มนุ่ม ๆ เป็นมิตรอย่างอบอุ่น และไมตรีแรกที่ยื่นมาทำให้เธอดีใจเหลือเกิน เพราะที่นั่งริมทางเดินเป็นฝรั่งวัยกลางคนตัวใหญ่ ๆ หนวดเฟิ้ม ดูท่าทางไม่ค่อยเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมเท่าไหร่นัก แล้วเที่ยวบินก็เต็มทุกที่นั่ง เธอได้ที่นั่งตรงกลาง ที่ลุ้นมาตลอดว่าผู้ร่วมทางซ้ายขวาจะเป็นอย่างไร
.
ประโยคที่ได้ยินนั้นทำให้เธอรู้สึกขอบคุณมากมายเหมือนเทวดาลงมาโปรด น้ำตาลขยับตัวไปที่นั่งริมหน้าต่างอย่างว่าง่ายและเต็มใจเป็นที่สุด
“ ขอบคุณมากนะคะ “ เธอยิ้มให้เขาและขอบคุณจากใจที่ได้รับโอกาสนี้ อย่างน้อยก็ไม่ต้องถูกนั่งขนาบข้างด้วยชายหนุ่มตัวโต ๆ ทั้งสองคนตลอดการเดินทางไกลตั้งหลายชั่วโมง
“ ด้วยความยินดีครับผม “
ทั้งคำพูดกับรอยยิ้ม น้ำเสียงและกิริยา บ่งบอกได้เลยว่าแสนสุภาพและเป็นสุภาพบุรุษพอตัว
“ ผม ต้นน้ำ ครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ไปเที่ยวหรอครับ เดินทางคนเดียวนี่ “
“ สวัสดีค่ะ น้ำตาลค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักและขอบคุณมากนะคะ สำหรับน้ำใจดี ๆ น้ำตาลไปทำงานค่ะ มีประชุม แต่คงมีเวลาเที่ยวบ้างนิดหน่อย คุณต้นน้ำ ก็เดินทางคนเดียว ไปทำงานหรือไปเที่ยวคะ “
“ ไปทำงานเหมือนกันครับ แต่ยังไม่รู้ว่าจะมีเวลาเที่ยวบ้างรึเปล่า “
การยิ้มน้อย ๆ และสุภาพมาก แม้ไม่ได้หล่อลากดิน ชนิดที่สาว ๆ ที่ไหนเห็นเป็นต้องตกหลุมรักในความหล่อก็เถอะ ในความสุภาพ และความเป็นสุภาพบุรุษที่สุดเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของผู้ชายเลยทีเดียว
.
เธอยิ้มให้เขาหลังจากได้รับคำตอบ มิตรภาพหลวม ๆ ระหว่างการเดินทางช่วงข้ามขอบฟ้า ก็ทำให้เที่ยวบินนี้มีความรื่นรมย์ขึ้นมาอีกนิด
.
Pix from Unsplash
🎁 โปรดติดตาม ..ตอนต่อไปนะคะ 📮
..
รฉัตร วรรณกุล
13 พฤศจิกา’ 2563
📚💝 เรื่องสั้นวันศุกร์ กลับมาอีกแล้วค่ะ
เป็นภาคต่อจาก Sweet November เมื่อปีที่แล้ว
.
ใครที่อยากอิน ฟิน จิ้น ตั้งแต่เรื่องของ น้ำตาล หมออ้นและหนุ่ย ชวนอ่านได้ที่ Sweet November’s Series นะคะ
แต่ถ้าใครจะเริ่มต้นอ่าน Sweet November : Part 2 เรื่องของ น้ำตาล กับ ต้นน้ำ วันศุกร์นี้เป็นตอนแรกนะคะ 🥰
คิดถึงการเขียนเรื่องสั้นมากค่ะ 🥰
♥️ เลยขอเขียนภาคต่อ... จากเรื่องสั้นที่รักมากเรื่องนี้ และขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่เคยติดตาม Sweet November ตั้งแต่ภาคที่แล้วด้วยนะคะ
🤟🤟
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
