19 พ.ย. 2020 เวลา 14:47 • ปรัชญา
"สายนํ้าทุกขนิรันดิ์"
กระแสสังคมของมนุษย์นั้น เชี่ยวกรากเสียยิ่งกว่ากระแสของแม่นํ้าทุกสาย มนุษย์เพียงยื่นแขนเข้าไป ก็ถูกดูดกลืนความเป็นมนุษย์ บ้างจำเป็น บ้างจำใจ ก็ต้องไหลไปตามกระแสสังคม เพื่อจะดิ้นรนเอาชีวิตรอด
ความวุ่นวาย ที่ไม่เคยเกิดขึ้นในตัวตนก็ยิ่งทวีคูณ ขึ้นมาด้วยแรงรั้งของอายุและวัย ที่เจริญขึ้น ทำให้ตัวตนค่อยๆเลือนหายไปทุกที
เรี่ยวแรงและร่างกายของเรา ที่ต้องปนเปรอเป็นเลือดเนื้อ ให้กับสังคมที่ยุ่งเหยิง และไหลเร็วขึ้นในทุกๆวัน กี่ชีวิตแล้วที่ต้องโดนพรากจิตวิญญาณไปจากตัวเอง
ด้วยความจำนน มนุษย์จึงต้องกระโดดลงไปในกระแสนั้น โดยไม่มีทางเลือก ด้วยเหตุหลักก็คือปากท้อง และเหตุรองคือความโลภและความอยาก
2 เหตุนี้เสมือนหินถ่วง ให้จมสู่กระแสสังคม เมื่อไหลแรงขึ้นมนุษย์ก็ต่างจำเป็น ต้องต่างคนต่างเอาชีวิตรอด จนถึงจุดที่ไม่สนใจชีวิต ของใครทั้งสิ้น แต่จะเอาสังคมและเหตุผลของตัวเองเป็นหลัก
คุณค่าชีวิตของมนุษย์และสัตว์ทั้งหลาย เริ่มด้อยค่าในสายตาสังคม ใครอ่อนแอจึงต้องตายไปในที่สุด
และมนุษย์ก็ไม่เคย ได้คุยกับหัวใจตัวเองอีกเลยจนถึงวาระ
1
ผลงานภาพโดย Jean Marc Janiaczyk
โฆษณา