20 พ.ย. 2020 เวลา 03:40 • นิยาย เรื่องสั้น
Chapter 8 สุราเป็นเหตุ
A Life Experiences Logbook of Seaman
บันทึกประสบการณ์ชีวิตของคนเรือ
ผ่านไป 1 สัปดาห์ การฝึกงานของคิมเป็นไปอย่างราบรื่น เพื่อนร่วมงานในแผนกห้องครัว ทั้งพี่กุ๊กเดี่ยวและพี่ต้อมคอยสอนและให้คำแนะนำกับคิมมาโดยตลอด เขาจึงมีความสนิทสนมกับคนในแผนกห้องครัวมากขึ้น ส่วนกลุ่มอื่นๆ คิมยังไม่สนิทเท่าไหร่นัก อีกสาเหตุ คือ ในแต่ละวันหลังเลิกงานคิมจะเข้าห้องนอนทันที ไม่ได้ออกมาสังสรรค์เช่นคนอื่นเขา
เช้าวันต่อมา ในขณะที่เวลาอาหารเช้าเริ่มขึ้น คิมได้ยินลูกเรือซุบซิบกันว่า เมื่อคืนมีคนบางกลุ่มดื่มเหล้า เปิดเพลงเสียงดัง ทำให้กัปตันวิทย์ต้องลงมาเตือน สร้างความไม่พอใจให้แก่คนกลุ่มนั้น พี่กุ๊กเดี่ยวบอกกับคิมว่า กัปตันวิทย์เป็นคนเจ้าระเบียบ แกอนุญาตให้กินเหล้าบนเรือได้ แต่ให้กินอยู่ในห้องเงียบๆ แกไม่อยากให้ลูกน้องเมาแล้วทะเลาะกัน หลายบริษัทปล่อยให้ลูกเรือกินเหล้าเมากันเละเทะ เคยมีแทงกันตายด้วยนะ คิมตกใจอุทานว่า เฮ้ยพี่โหดกันปานนั้นเลยหรอ แบบนี้กัปตันเขาก็ทำถูกแล้วนะ ทำไมไปโกรธเขาล่ะ พี่กุ๊กเดี่ยวส่ายหัวเล่าต่อว่า ก็รู้กันอยู่ ผู้ชายเรากินเหล้า เวลากำลังสนุก เมามาย แล้วมีอะไรมาขัดก็หงุดหงิดง่าย ดีที่คนมาเตือนเป็นกัปตันถ้าเป็นคนตำแหน่งใกล้เคียงกัน พี่ว่าเมื่อคืนน่าจะมีเรื่องกันแล้วละ คิมถามกลับไปว่า แล้วพี่เดี่ยวไปกินกับเขาด้วยเปล่าล่ะพี่ พี่กุ๊กเดี่ยวส่ายหัวบอกกลับมาว่า คดีเก่า นอนตื่นสายยังไม่เคลียร์เลย ขืนโดนคดีนี้เพิ่มอีก วันนี้เอ็งได้เห็นพี่ลากกระเป๋ากลับบ้านแล้วละ ฮ่าๆๆ
ส่วนพี่ต้อม หลังจากดูแลห้องอาหารฝั่ง Officer เสร็จก็เดินลงมาและมีสีหน้าตึงเครียด คิมถามพี่ต้อมว่า เป็นอะไรหรอพี่ ทำไมทำหน้าแบบนั้น พี่ต้อมเอ่ยว่า เมื่อคืนที่มีเรื่องกินเหล้า เสียงดังกัน กัปตันลงมาเตือนคนกลุ่มนี้หลายครั้งละ แล้วเมื่อคืนเป็นคราวซวยของพี่ ที่ดันไปกินเหล้ากับเขาด้วย เลยโดนกัปตันวิทย์แดกอ่ะสิ เซ็งแต่เช้าเลย วันนี้น่าจะโดนกัปตันแดกทั้ง 3 มื้อ เดี๋ยวมื้อเที่ยงและมื้อเย็นคิมช่วยไปแทนพี่ข้างบนหน่อยนะ พี่จะหลบแกน่ะ คิมยิ้มแห้งๆรั บคำ แต่ในใจคิมไม่ชอบบรรยากาศตึงเครียดข้างบน
ถึงเวลามื้อเที่ยง คิมทำหน้าที่บริการอาหารให้ Officer ตามปกติ ตอนที่กัปตันวิทย์ยังไม่มา บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุก บรรดา Junior Officer ต่างพูดคุยกับคิมสนุกสนาน พอใกล้เวลา12.30 ทุกคนต่างทยอยออกจากห้องอาหาร เหมือนรู้เวลาว่ากัปตันวิทย์จะมา แล้วก็เป็นจริง กัปตันจะมาทานข้าวเวลานี้ คิมเสริฟอาหารตามปกติแล้วนั่งรอ ไม่นานกัปตันวิทย์ก็เรียกคิมมาที่โต๊ะอาหาร เอ่ยถามว่า น้องอยากลงเรือเลยไหม คิมในเวลานั้นอึ้ง คิดไม่ทัน ได้แต่รีบบอกไปว่า อยากลงครับพี่ แต่ผมยังไม่ได้ออกจากงานที่เก่าเลยครับ ผมลาพักร้อนมาแอบฝึกเรือครับ กัปตันวิทย์บอกว่า ถ้าน้องเคลียร์ทุกอย่างได้แล้ว ก่อนเรือจะออกอีก 6 วัน แจ้งพี่นะ เดี๋ยวพี่จะให้น้องมาลงแทนเจ้าต้อม คิมตกใจนึกอุทานว่า ซวยแล้ว จึงตอบกลับไปว่า ผมขอเวลาไม่นานจะให้คำตอบนะครับ เดี๋ยวผมจะโทรไปถามที่ทำงานเก่าก่อน กัปตันวิทย์พยักหน้า
หลังจากเสร็จงานในวันนั้น คิมไม่ได้บอกเรื่องนี้กับพี่ต้อม เพราะไม่อยากให้พี่ต้อมไม่สบายใจ ความจริง นี่ก็เป็นโอกาสที่คิมจะได้ลงเรือโดยเร็ว และโอกาสครั้งนี้ คิมเป็นเหมือนเป็นคนที่ฉกฉวยโอกาสจากความผิดพลาดของคนอื่น แล้วคนๆ นั้น เป็นพี่ต้อม พี่ที่เป็นคนสอนงานให้คิมและให้คำแนะนำทุกอย่างกับเขาเป็นอย่างดี คิมใช้เวลานั่งคิด และตัดสินใจไม่นาน เขาก็ได้คำตอบ
เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น
คิมยังคงขึ้นไปแทนพี่ต้อมที่ห้อง mess officer ระหว่างที่กัปตันวิทย์ยังไม่มาทานข้าว บรรยากาศยังมีความเป็นกันเองเช่นเคย ไม่นาน กัปตันวิทย์ก็มาถึง คิมเสริฟอาหารให้กัปตันวิทย์เสร็จ ยังไม่ทันเดินกลับไปถึงเก้าอี้ ก็ได้ยินเสียงถามจากทางด้านหลังว่า คิมตัดสินใจได้หรือยัง เขาหันหลังกลับไปทางเสียงนั้น ยิ้มตอบ และบอกว่า ตัดสินใจแล้วครับพี่ เมื่อวานผมโทรติดต่อไปที่ทำงานเก่า เขายังไม่ต้องการให้ผมลาออกในทันที ที่ทำงานเก่าขอเวลาให้สามารถหาคนมาแทนผมได้เสียก่อน หรือสอนงานคนที่จะมาทำแทนในตำแหน่งของผมครับ ซึ่งดูจากเวลาแล้วไม่น่าจะทันวันเรือออกครับพี่ ผมขอเป็นโอกาสหน้า ที่เราจะได้ร่วมงานกันนะครับพี่ กัปตันวิทย์สีหน้านิ่ง ก่อนพูดว่า อืม พี่คงต้องให้เจ้าต้อมอยู่ทำงานไปก่อน เพราะออฟฟิสคงหาคนมาลงเรือไม่ทัน คิมได้ยินแบบนั้น เขาแอบยิ้มในใจ จบสวยวุ้ย
หลังจากเรื่องนี้เคลียร์จบลงได้อย่างสวยงาน คิมก็กลับมาทำงานด้วยความโล่งใจอีกครั้ง อีกไม่นานเขาก็จะฝึกงานที่เรือลำนี้จบแล้ว.....จะได้กลับบ้านไปหาพ่อแม่ และเจอฟาง คนรักของเขาสักที
โฆษณา