อย่างที่สาม...จังหวะระทึกมาก คือมันก็ไม่ได้หวือหวาหรือมีเพลงมากระตุ้นเหมือนหนังผีร่วมสมัยเรื่องอื่นๆขนาดนั้นนะ แต่มันเหมือนเป็น movement เล็กๆที่ต่อเนื่อง (จนบางที่เราก็ลืมกระตุก 555) เอาเป็นว่า...เป็นการระทึกที่สมู้ทมาก
อย่างที่สี่...มุมกล้องช่วยเล่าเรื่องมาก ทั้ง close up และ long shot ทำให้เราหลอนไปกับตัวละครด้วย หลายๆฉากทำให้เราคิดถึง Alfred Hitchcock ที่ก็มี signature เรื่องนี้เหมือนกัน คือใช้มุมกล้องบอกอารมณ์ของตัวละครและ mood ของฉากนั้นๆ