เรื่องที่ 13 รอ
1. ทุก ๆ วัน
แสงเช้าวันใหม่ เสียงไก่ขับขาน ผู้คนขวักไขว่ไปทำงาน
ผมอ้าปากกว้าง หาวหวอด ๆ
เหยียดขายืดตัวสะบัดหัวแรง ๆ สะเทือนถึงบั้นท้าย
ขยับกายเชื่องช้า เดินไปข้างหน้าเอียงซ้ายเอียงขวา คล้ายคนเมื่อคืนที่ยืนพิงเสา สำรอกอาหารออกมา
ผมนึกขอบคุณที่ได้อิ่มไปหนึ่งมื้อ ถึงแม้จะมีอาการมึน ๆ หลังจากนั้นก็เถอะ
แสงสว่างแล้วก็ดับ นับครั้งไม่ถ้วน นานเท่าไรผมก็ไม่รู้
คนในซอยที่ผมอยู่ เรียกผมว่า ‘ปี้เก๋า’
“แม่คะ ปี้เก๋ามาแล้ว แม่มีอะไรให้มันกินบ้างคะ”
“ปี้เก๋า แกตัวเหม็นชะมัด อย่าเข้ามาใกล้นะเว้ย”
“ไอ้นี่ วอนเจ็บตัว ไปไกล ๆ เลยมึง”
“ไม่มีใครมาจับมันไปจากซอยบ้างวะ”
เสียงทักทายเมื่อผมเดินผ่านทำให้ชุ่มชื่นหัวใจ ไม่รู้สึกเดียวดาย
อาคารหลายหลังมีกระจก ผมมักจะมองตัวเองเสมอ
ใบหน้าที่ถูกขวดฟาด มีดฟัน ยังมีเลือดที่แห้งกรัง
เนื้อตัวเหี่ยวย่นเต็มไปด้วยแผลตกสะเก็ดน่าขยะแขยง ไม่เหลือเค้าความหล่อสักนิด
แต่ผมเชื่อว่าเธอจะจำผมได้
2. วันหนึ่งวันใด
เสียงใสไม่เคยลืมเลือน
“พ่อคะ นั่นใช่แฮปปี้หรือเปล่า แฮปปี้ แฮปปี้”
ผมไม่มีแรงพอที่จะยกหัวขึ้นไปมองเจ้าของเสียง
ถึงทำได้ก็ไม่เห็นอะไรอีกแล้ว มีแต่ฝ้าขาวขุ่นเท่านั้น
แปลกที่หางกลับตอบรับอย่างควบคุมไม่ได้
“ไม่น่าใช่ แฮปปี้มันคงไม่อยู่แล้วล่ะ สิบกว่าปีเลยนะที่เราเพิ่งแวะมาแถวบ้านหลังเก่า”
“โทษพ่อเลย หนูรักมั น ม า...”
เสียงใสหายไป เหลือเพียงกลิ่นไอเสีย
ผมดีใจ เธอสบายดี
และเธอเรียกชื่อผม
เปลือกตาค่อย ๆ ปิดลง ภาพจาง ๆ ผุดขึ้นมา
ผมมีความสุข
ได้กินของอร่อย (น้ำลายไหลย้อย)
ได้เล่น (ขากระตุกเบา ๆ)
และได้กอด (ผงกหัวออดอ้อน)
จากเธอ ผู้เป็นที่รักหนึ่งเดียวในชีวิตผม
หางที่กระดิกอย่างร่าเริง
ส่ายช้า ๆ
อ่อนล้าสงบนิ่งบนพื้น
ผมเคยสงสัยว่าเกิดมาทำไม
ผมรู้แล้ว
ผมเกิดมาเพื่อรอเธอ
จะไม่มีวันใดที่เธอมาที่นี่แล้วไม่เจอผม
ไม่มี
ไม่มี
3. เช้ามืดวันไหนสักวัน
สัมผัสอันอบอุ่นจากการกอด ประคอง และโอบอุ้ม
เธอกลับมารับผมแล้ว ผมมีความสุขมาก
.
.
ชายหนุ่มสองคนในเสื้อแขนยาวสีน้ำเงินเข้มพร้อมถุงมือตุ่น ๆ ช่วยกันยกร่างหมาชราน่ารังเกียจ โยนขึ้นท้ายรถที่เต็มไปด้วยขยะ
แผ่นเหล็กขนาดใหญ่ค่อย ๆ กวาดทุกอย่างเข้าไปข้างใน
.
.
แสงเช้าวันใหม่ เสียงไก่ขับขาน ผู้คนขวักไขว่ไปทำงาน
ไม่มี ‘ปี้เก๋า’ เดินผ่านให้ทักทาย
ไม่มี
ไม่มี
ขอบคุณเพลง รอ - slot machine
แม้ว่าลมจะเปลี่ยนทิศไป เมฆที่ลอยจะเปลี่ยนสีไป
ฉันก็ยังไม่เปลี่ยนหัวใจที่มีให้เธอ
แม้ตะวันจะเลือนลับไป ฝนจะซาจะหยุดหายไป
ฉันก็ยังไม่หยุดหัวใจที่ยัง
รอเธอ วันนั้นวันนี้พรุ่งนี้วันที่เท่าไหร่
วันไหนวันนั้นแต่ฉันก็ยังรอเธอ
วันนั้นที่เคยได้รอตั้งแต่แรกเจอ
พรุ่งนี้ก็ยังจะรอแต่เธอเรื่อยไป
ฟ้าอาจเบื่อที่อยู่ข้างบน โลกอาจเบื่อที่มันต้องกลม
แต่ฉันไม่เบื่อที่ยังมั่นคงโปรดจงเข้าใจ
แม้ว่าใครจะยังรักเธอ แม้ว่าเธอจะยังรักใคร
ฉันก็ยังจะมีหัวใจให้เพียงแค่เธอ
ฉันไม่มีเหตุผลที่เป็นอย่างนี้มันเพราะอะไร
ฉันก็ไม่เข้าใจทำไมต้องเป็นแค่กับเธอ
รู้แค่เพียงว่าใจ บอกฉันทุกวันว่าฉันรักเธอ
รู้แค่เพียงว่าใจสั่งให้ฉันรอ
รอเธอ วันนั้นวันนี้พรุ่งนี้วันที่เท่าไหร่
วันไหนวันนั้นแต่ฉันก็ยังรอเธอ
วันนั้นที่เคยได้รอตั้งแต่แรกเจอ
พรุ่งนี้ก็ยังจะรอแต่เธอเรื่อยไป
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
