กาแฟร้านเดิมเมื่อไม่มีเธอ
แม้วันนี้เธอจะไม่มีเธออยู่ด้วยแล้ว แต่ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอฉันยังจำมันได้ดีเสมอ ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหารร้านโปรดของเธอ ร้านน้ำปั่นตรงตลาดที่เธอชอบจนถึงขนาดบอกว่า"ไม่ว่าจะทำงานเหนื่อยมาแค่ไหน แค่ได้กินน้ำปั่นร้านนี้ก็หายเป็นปลิดทิ้ง" จากน้ำปั่นที่ดูธรรมดาไม่ได้วิเศษวิโสอะไร แต่พอมันอยู่กับเธอก็ดันพิเศษขึ้นมาทันที ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม แต่คงเพราะเป็นเธอล่ะมั้ง
วันนี้ตั้งใจจะไปดื่มกาแฟร้านที่เคยไปนั่งดื่มกับเธอบ่อยๆ ทุกอย่างในร้านยังคงเหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศ หรือพนักงานที่ยังคงคอยบริการเป็นอย่างดี สิ่งที่ต่างไปจากเดิมก็คงจะเป็นแค่ต้นไม้หน้าร้านกาแฟที่ดูเติบโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด คงเพราะฉันไม่ได้มาที่นาน ก็ตั้งแต่เธอจากไปนั่นแหละ และอีกอย่างที่ต่างไปจากเดิมคือ เก้าอี้ตรงหน้าฉันมันไม่ได้มีเธอเหมือนอย่างเคยอีกต่อไป ฉันยังสั่งเมนูเดิมกับพนักงานคนเดิมที่จำฉันได้และถามฉันว่าเธอไปไหน เป็นคำถามที่ง่ายเหลือเกินแต่ฉันก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าเธออยู่ไหน จึงให้คำตอบที่สุดแสนจะโง่ไปกับพนักงานคนนั้นว่า "ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"
ในขณะที่ฉันจิบกาแฟ ฉันก็ยังคงภาวนาขอให้เธอบังเอิญเข้ามาดื่มกาแฟร้านนี้เหมือนกัน ฉันนั่งอยู่อีกพักใหญ่ๆจนกระทั่งกาแฟหมดก็ยังไม่เห็นร่างที่คุ้นเคยผ่านมาทางนี้ ฉันทิ้งลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเก็บของเข้ากระเป๋าแล้วลุกออกจากร้าน
ฉันยืนอยู่หน้าร้านแล้วเหม่อขึ้นไปมองท้องฟ้า เธอเคยบอกว่าเธอชอบมองท้องฟ้า ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอจะกำลังมองท้องฟ้าอยู่เหมือนกันกับฉันไหม ฉันเคยคิดว่าที่ผ่านมาตอนไม่มีเธอฉันแค่เหงา แต่วันนี้ฉันอยากจะฝากท้องฟ้าไปบอกเธอเหลือเกินว่า"ฉันคิดถึง" ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมอยู่ๆความรู้สึกที่ไม่ชัดเจนของฉันมันดันชัดเจนขึ้นมา หรือมันชัดเจนมาตั้งนานแล้ว แต่ฉันต่างหากที่พยายามหลอกตัวเองว่าไม่ได้คิดถึงเธอ
หวังว่าเธอจะได้รับความคิดถึงของฉันที่ฝากไปกับท้องฟ้าบ้าง ไม่ต้องมากมายอะไร ขอแค่ซักนิดก็ยังดี แต่ฉันไม่หวังว่าเธอจะต้องคิดถึงฉันกลับหรอก เพราะฉันเข้าใจว่าความคิดถึงมันทรมานเหลือเกิน คนอย่างเธอไม่สมควรที่จะได้รับความรู้สึกเช่นนี้หรอก ฉันถึงได้ขอให้เธอเจอแต่คนดีๆที่ทำให้เธอมีความสุขในทุกๆวัน แค่เธอมีความสุข แค่นั้นมันก็มากพอสำหรับฉันแล้วล่ะ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
