Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
สำบัดสำนวน
•
ติดตาม
22 ธ.ค. 2020 เวลา 12:14 • การศึกษา
🤍เมื่อร่มเงาความโศกสูญอาดูรเยือน
...บานเบิกเคลื่อนคล้อยค่อยคราลาลับหาย
...แฝงคลืบคลานเยื้องย่องเงียบเข้าเลียบกาย
...ความเดียวดายสุดเหว่ว้ามาครอบคลุม
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
...ความครึ้มหม่นมัวหมองเจื่องนองจิต
...ไหลเอ่อท่วมมิดจนท้นล้นทั่วร่าง
...ไฉนเลยครานี้จิตช่างบอบบาง
...หวนครวญครางรำพันพร่ำความช้ำตรม
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
...เมื่อจิตนี้ เป็นสีหม่น ที่หมองไหม้
...ช้ำข้างใน อมหนอง ไม่ผ่องใส
...โศกสลด สุดแสนเศร้า เคล้าอาลัย
...หวาดหวั่นใน เงาความโศก ที่โบกเยือน
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
...อยู่กับความเหงาเศร้าเคล้ากำสรวล
...อาดูรครวญหวนร่ำไห้ถวิลหา
...โอ้นี่ฤๅชีวิตอนิจจา
...ถึงกาลมาต้องพรากพลัดซัดจากจร
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
...รอบทุกทิศเป็นเทาหม่นปนเปื้อนน้ำ
...ไหลนองฉ่ำอาบแก้มเต็มใบหน้า
...แต่หลายสิ่งหลายอย่างมิคืนมา
...ต้องเอ่ยลาเมื่อล่วงลับดับดวงแด
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
...ฤๅครานี้ ถึงเวลา ศึกษาโศก
...แม้วิปโยคจักโศกศัลย์สักเพียงไหน
...สลดหดหู่ คงอยู่ไม่นาน ต้องรับได้
...เร่งทำใจ เปลี่ยนปรับ จับจิตวาง
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ในครานี้ที่แม่ยาต้องลาจาก
ท่านยมพรากชีวาแม่อาสัญ
เคยเคียงข้างเคล้าคลอเคลียอยู่ทุกวัน
พร่ำรำพันเพรียกเรียกหาแม่จ๋าอยู่ไหน
ในครานี้ลูกยาน้อยคงคอยรัก
สบตาพักตร์ใบหน้าคุ้นอุ่นไอหนอ
ไฉนไยวันนี้คนรอบข้างน้ำตาคลอ
ลูกยารอแม่อยู่ไซร้ไม่มาเลย
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
ด้วยเด็กน้อยยังอ่อนด้อยไม่ประสา
บัดนี้หนาแม่เจ้าต้องจากจรแล้ว
แม่ไปลับมิคืนกลับสู่ดวงแก้ว
หมดบุญแล้วจึงถึงคราต้องลาไกล
เจ้าจะเป็นเช่นไรเมื่อห่างแม่
เคยดูแลกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงถนอม
ทั้งริ้นไรไม่มีไต่ไม่มาตอม
แม่นั้นยอมอดตาหลับขับกล่อมเธอ
เคยมีอยู่สองชีวิตตามติดแนบ
เคยอิงแอบซบไออุ่นอกแม่ไซร้
แล้วคืนนี้ลูกน้อยจะอยู่อย่างไร
ขาดแม่ไปใจครวญพร่ำร่ำรำพึง
หวังวันหนึ่งที่เจ้านั้นเติบโตใหญ่
คงจำได้ในไออุ่นแม่เสมอ
อีกความรักเคยส่งมอบไว้กับเธอ
คงเจอะเจอเพียงหลับตาเห็นหน้ากัน
อะไรหรือที่กำหนดบทชีวิต
กรรมใดติดตามมาแต่ปางไหน
เหตุมาจากเบื้องบนหรือคือปัจจัย
ที่ทำให้การพลัดพรากลาจากเยือน
🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍
คงต้องเรียนรู้วิธีวิถีปฏิบัติ
คงต้องจัดการเตรียมพร้อมการจากไซร้
ไม่ว่าจากกันเป็นหรือว่าเพียงจากไกล
จัดจิตในให้ระลึกการจากลา
.....ขอบคุณในความหมองหม่นปนความเศร้า
.....ขอบคุณเงาความโศกศัลย์ที่เข้าหา
.....ขอบคุณความขมที่แสนขื่นปวดอุรา
.....ขอบคุณความชอกช้ำพาศึกษาใจ
🙏ปลิดปลดปลงลงวางความว่างเปล่า
ชีวีเราชีวาเขาเหมือนกันไซร้
มีเกิดดับทุกขณะการหายใจ
ปล่อยวางให้ใจเบาละเศร้าเป็น🙏
บันทึก
19
40
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
ธรรม ทำ จริง
19
40
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย