28 พ.ย. 2020 เวลา 04:40 • ปรัชญา
ไซตามะ (นอกรอบ)
คิดว่าแค่หลับตาเพียงครู่เดียว แต่พอตื่นมาก็พบว่าตัวเองแก่เสียแล้ว แต่ในสายตาคนหนึ่ง เรายังคงเป็นเด็กตลอด
คิดว่าใช้ชีวิตมามากพอแล้ว แต่กลับยังไม่เข้าใจชีวิตเท่าไหร่เลย และยังทำชีวิตให้บางคนต้องเป็นห่วงเสมอ
วันนั้นเลยไม่มีคำใดจะกล่าวนอกจากก้มลงกราบ
ถึงแม้ในใจยังอยากให้เขามีความสุขมากกว่านี้
ผ่านมาครึ่งชีวิต เลยใช้ช่วงเวลาของศาสนาเพื่อรวบรวมสติกลับคืน คิดทบทวน และปรับทิศทางชีวิต
จึงทำให้รู้ว่า ในขณะที่ประตูหัวใจเรายิ่งปิดแน่นหนามากขึ้น เพราะการไม่ได้รับความรักจากใครๆ
กลับพบว่าหัวใจของใครคนหนึ่งยังเปิดรอรับเราอยู่เสมอ และเฝ้ามองดูเราด้วยความห่วงใยมาโดยตลอด...ตั้งแต่ลืมตา
ช่วงขณะนั้น...จึงเกิดคำพูดในใจ...
ต่อจากนี้ไป...ไม่ว่าเราจะมุ่งสู่เป้าหมายใดก็ตาม
แต่หนึ่งเป้าหมายที่เราต้องทำให้ได้....
คือทำให้คน....คนนี้...มีความสุข...
...............ไซตามะ
โฆษณา