EP.1/2 ตามหานกแรร์ 2ตัวภายใน 1วัน!
8 มีนาคม 2019 —เอาล่ะครับ เมื่อไม่นานมานี้ มีข่าวที่ทำให้นักดูนกอย่างพวกเรานั่งไม่ติดเก้าอี้กันอีกแล้ว เรื่องนี้ได้ลงข่าวหนังสือพิมพ์ด้วยยย ทุกคนคงจำกันได้ วันที่นักดูนกแห่กันมาจากทุกสารทิศ เพื่อเจ้า "Sacred Kingfisher หรือ กินเปี้ยวท้องสีส้ม" แห่งแหลมผักเบี้ยนั่นเองงง!
Sacred Kingfisher ถ้าแปลตรงตัวคือ นกกินเปี้ยวศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งมันศักดิ์สิทธิ์จริงๆครับ ผมจำได้ว่าอาทิตย์ที่แล้วมาทวิชเป็ดเปียน้าเขียว(นกแรร์อีกตัวหนึ่ง)ที่เพชรบุรีนี่แหละ ตอนนั้นก็ได้ข่าวว่า ที่งานวิจัยในโครงการแหลมผักเบี้ย มีคนใส่ห่วงขานกที่คิดว่าเป็นนกใหม่ประเทศไทยได้เมื่อวาน แต่พอเค้าไปหาดูวันนี้ ก็หาไม่เจอแล้ว
ผมแห้วเป็ดเปียหน้าเขียวครับวันนั้น เลยได้ไปแหลมผักเบี้ย โคตรร้อน เดินรอบแหลมผักเบี้ยมาเป็นกิโลท่ามกลางแดดอันระอุ ไม่ได้เดินหานกใหม่ประเทศที่ว่าหรอก แค่นี้ก็ร้อนจะตายอยู่แล้ว
นั่นนน! เพราะยังงี้แหละ หลังจากนั้นสัก 5วัน มีคนเจอนกใหม่ประเทศไทยตัวที่พูดถึงจริงๆ... เอิ่ม...
ก็กินเปี้ยวท้องสีส้ม(อีSacred นี่แหละ) เค้าเจอกันในป่าชายเลน ฮ่วย ผมล่ะนึกเสียดาย วันนั้นมานั่งพักอยู่ริมป่าชายเลนแล้วแท้ๆ แต่เพราะคิดว่ามันคงไม่เจอหรอก เลยไม่ได้เข้าไปหา เสียดายมาก เลยต้องถ่อมาทวิชวันนี้นี่แหละ
ด้วยนิสัยขี้เกียจ วันนี้ออกจากกทม.สายๆ มาถึงแหลมผักเบี้ยก็ 9โมงกว่า เห็นป่าชายเลนแล้วหมั่นไส้ชะมัด เจ็บใจตัวเอง คราวนี้ผมทำการบ้านมาดี หาหมายไว้เรียบร้อย คือในแหลมผักเบี้ยอะ มันมีป่าชายเลนอยู่หลายจุดมาก แต่บริเวณที่เจอ Sacred ได้เนี่ย มันก็วนอยู่แถวๆที่เดิมนั่นแหละ ผมเดินเข้าไปกับพ่อ สอดส่องสายตาไปรอบๆ ป่าชายเลนเงียบสนิท โมเมนต์เงียบๆแบบนี้เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก เหมือนช่วงทิ้ง suspense ในหนังผี
พรึ่บบบบ! ตกใจหมด นกยางกรอกบินขึ้นจากข้างทางไปสองตัว ได้ยินเสียงโวยวายของนกกินเปี้ยวอยู่หลายตัว มันเป็นนกตระกูลเดียวกับกินเปี้ยวท้องสีส้มนกเป้าหมายของเรา(ชื่อมันคล้ายๆกัน) แต่ความหายากเทียบกันไม่ได้เลย กินเปี้ยวนี่หาง่ายมาก ส่วนกินเปี้ยวท้องสีส้ม เป็นนกพลัดหลงมาไทยครั้งแรก
นกกินเปี้ยวส่งเสียงเยาะเย้ยอยู่เป็นระยะ ผมกับพ่อเดินลึกเข้าไปในป่าชายเลน เห็นน้าๆกลุ่มนึง ถือกล้องบ้องโต มุงๆกันอยู่ ประสบการณ์การดูนกบอกว่า ถ้าเจอแบบนี้ แสดงว่ามีนกแน่นอน ผมแทบจะวิ่งเข้าไปเลย พอถึงที่ น้าๆเค้าก็คุยกันชิวๆเหมือนเดิม ส่วนผมร้อนรนสุดๆ "นกอยู่ไหนครับๆ"
น้าๆมุงกันซะบังไปหมด ผมก็ดันเตี้ยอีก เวรกรรม มีคนนึงใจดีชี้นกให้ดู ผมเพ่งแทบแย่ เพราะกลัวนกบินไปก่อนจะได้เห็น ก็ยังไม่เห็น เพราะป่าโกงกางมันมีต้นไม้ขึ้นเป็น pattern ลายตาไปหมด แถมเวลาใครเห็นนกก็ชี้เป้ายาก เพราะต้นไม้ทุกต้นมันหน้าตาเหมือนกันหมด ผมเลยตั้งขาตั้ง แล้วน้าผู้มีอุปการะคุณก็เลยใช้กล้องผมเล็งไปทางนกให้ดูซะเลย ถ่ายให้ซะด้วย แต่ผมลบรูปพี่แกไป เพราะอยากถ่ายเอง โถ
โอ้โห! ไม่ใช่อะไรนะ ไกลมากกกก นกตัวเท่ามด แต่่สีฟ้ากับสีส้มยังเด่นชัด ผมปรับขาตั้ง เล็งกล้อง กดโฟกัส เสียงวืดๆของกล้องทำงาน อ่า นกชัดแล้ว ได้เวลากดชัตเตอร์พรืดดดดๆ
พอมาดูรูป อ้าว อะไรมาบังวะนั่น ชัดเลย หัวของน้าคนข้างหน้า จะลุกขึ้นตอนนี้ทำไมเนี่ยยยย
กว่าผมจะหาทำเลเหมาะๆได้ ก็เล่นเอาเครียด โชคดีนกมันอยู่ไกล เลยไม่ตื่นคน บางทีมันก็โชว์ลีลาไปจับปูมากิน บินดิ่งหายลงไปเลยท่ามกลางรากโกงกาง แต่เราเล็งกิ่งที่มันเกาะไว้แล้ว เลยพยายามถ่ายบิน แต่ไม่ไหวจริงๆ
มันจะมีกิ่งประจำที่มันชอบเกาะ เป็นกิ่งไม้อ้วนๆ มีแถบสีขาวสามแถบพาดขวางอยู่ ซึ่งแถบนั้นก็คือขี้มันนั่นเอง
สักพักใหญ่ๆ นกก็จากไป น้าๆแยกย้าย ผมกับพ่อเดินออกมาถึงปากเทรล เจอพี่คนนึงมาดูนกเนี่ยแหละ(นามสมมติ B1) เค้าถามว่า "Sacred Kingfisher ยังอยู่ไหมครับ" พอพี่B1รู้ว่ามันเพิ่งไป พี่เขาไม่ยอมแพ้ สแกนป่าหานกตัวนี้ต่อ ผมนับถือspiritจริงๆ เลยอยู่ต่อเผื่อเราจะเจอ Sacred ตัวนี้อีกรอบ คราวนี้ขอใกล้ๆนะ
มีพี่อีกคนมาสมทบ (อ่า ใช่แล้วว B2) ผมเดินหานกกับพี่B1 ส่วนพี่B2เค้าไปอีกทาง B1เลยให้เบอร์ไว้ เผื่อเจอนกจะได้โทรเรียก แล้วB2ก็เดินลับแนวไม้ออกไป (เรียกซะเป็นกล้วยหอมเลย)
เกือบเที่ยง แดดร้อนมากเช่นเคย เรามาทอดอาลัยอยู่แถวจุดที่เรียกว่า "หลังคาเขียว" ผมเจอนกแล้วเมื่อเช้าเลยไม่กระวนกระวายมาก แต่B1เค้าไม่ยอม แล้วเค้าก็ตาดีจริงๆ เดินๆอยู่ก็เห้ย นั่นๆๆ!
เจ้าตัวแสบ
ผมก็แบบ "เห้ยยยย ไหนครับพี่" พี่เค้าเลยพาเดินเข้าไปดูใกล้ๆ อื้อหือม์ ปะหน้ากันจังๆ Sacred Kingfisher เกาะไซร้ขนอยู่ในร่มไม้ ห่างออกไปประมาณ 5เมตร พี่เค้าถ่ายอยู่นิดเดียวเอง ส่วนผมทั้งถ่ายทั้งดูจนอิ่ม ระหว่างนั้นพี่เขาก็โทรเรียกB2ให้มาหานก นกก็ไม่หนีเลย มันก็เกาะอยู่ตรงนั้นแหละ เหมือนจะรอพี่เค้า แต่พอB2เค้ามาจริง เหลืออีก30เมตรจะถึง นกบินพรึ่บบบหายเข้าไปเลย ผมโคตรสงสารB2 อุตส่าห์รีบมา เดินกึ่งวิ่งมาแล้วเชียว
เรายอมแพ้แดดแห่งแหลมผักเบี้ยในที่สุด รู้สึกว่าการได้นั่งพักในรถแอร์เย็นๆนี่มีความสุขอย่างประหลาด ไม่น่าเชื่อว่าสถานที่ร้อนๆอย่างนี้จะมีนกอภิมหาแรร์แบบนี้มาอาศัยอยู่ได้
เหลือเวลาช่วงบ่ายอยู่บ้าง ผมเห็นรายงานนกหายากอีกตัวเมื่อวาน เลยคิดจะไปเสี่ยงดวงดูสักหน่อย "ป๊า ไปหาเป็ดเชลดักกัน! " แล้วเราก็สตาร์ทรถ...
...แค่กๆ ฝุ่นเข้าหน้า
To be continued in EP.2/2 รอชม!!!
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
