ลองไปเดทแบบไม่ cliché : กรุงเทพ
หากคุณมีคนที่ชอบ (หรือไม่มีก็ไม่เป็นไร)
และไม่รู้ว่าจะชวนเขาหรือพวกเขาไปที่ไหน
เราขอแนะนำให้คุณลองชวนกันไปทานอาหารสัญชาติที่ค่อนข้างไกลจากตัวเรา และราคาค่อนข้างสบายกระเป๋า
เริ่มกันด้วย "อาหารอินเดีย แถวพาหุรัด"
~ เสิร์ชกูเกิลว่าอยากไปร้านไหน
โอเค เดินทางตามกูเกิลแมปไป จอดรถริมถนน เดินเข้าซอยไปนิดหน่อย ก็จะเห็นเลยว่า ร้านนี้แหล่ะ จากนั้นใช้มือเปิดประตูเข้าไปในร้าน ว้าว. ไม่ค่อยมีคนไทย เหมือนอยู่อินเดียเลย (ไม่เคยไปนะคะ)
พอนั่งลงไปบนเก้าอี้ พนักงานยื่นเมนูให้
เราก็ต่างอยู่ในอาการงงกับชื่อเมนู
รู้สึกไปเองว่ารูปเล่มของเมนูมันคล้ายกับคัมภีร์ขลังๆสักอย่าง
เริ่มจากการดูรูป ดูคำอธิบาย
ว่าอันไหนจะแปลกและอร่อยพอจะกินได้ที่สุด
แต่จบลงด้วยให้พนักงานแนะนำเมนูที่คนสั่งเยอะให้
ขอบอกเลยว่าจำชื่อเมนูไม่ได้
‘cuz i dont give a fuck จิ้มๆไป แล้วสั่งเลย
ถ้าตามรูป เราสั่งอาหารมา 3 อย่าง น้ำอร่อย 1
จากการเสิร์ชกูเกิล จานด้านขวาในรูปคือ
~ tikka masala / ทิกก้า มาซาล่า ~
ง่าย ๆ มันคือแกงไก่ รสชาติแบบลึกซึ้งคือจำไม่ได้ จำได้แต่ความรู้สึกที่ว่าอร่อย
เพื่อความท้าทายคุณควรไปลองเอง ไม่สปอยล์
ถัดมา ถาดที่มีถ้วยเล็กๆ กับแผ่นแป้งคือ “เซ็ต” อะไรไม่รู้
ที่สามารถเลือกเนื้อได้ ผู้เขียนเลือกเนื้อแพะ
~ อร่อย แปลกแบบดี ~
จานที่สามคือข้าวหมกไก่ ที่ไม่เหมือนข้าวหมกไก่จากร้านปกติที่เคยทาน มันไม่เหมือนตรงที่ “กลิ่น”
โดนกลิ่นแรงของเครื่องเทศตีขึ้นจมูก ซึ่งทานไม่หมดเพราะอิ่มจากเมนูก่อนหน้านี้
สุดท้ายคือน้ำอร่อยที่ว่าถึง มันคือ ~ลัซซี่ !!! ~
อันนี้จำชื่อได้เพราะรู้สึกชอบมาก ๆ
( และก็คิดว่าน่าจะเป็นน้ำอร่อยที่ปกติคนอินเดียชอบกัน )
พนักงานบอกว่ามันคือโยเกิร์ตปั่นกับน้ำแข็ง มีรสชาติเพิ่มเติมเสริมแต่งให้เลือกเช่น มะม่วง รสเค็ม รสหวาน
รสชาติไม่สปอยล์ เพราะต้องไปลองด้วยลิ้นของตัวเอง อิอิ
ต่อไปเป็น " อาหารเปรู "
ร้านที่ไปอยู่แถวนางเลิ้ง
vibe ที่ร้านแปลกๆ ดี
เพราะเคยเป็นบ้านของเจ้าพระยาธรรมศักดิ์มนตรี
เมนูที่สุ่มเลือก:
1. ปลาชุบทาปิโอก้าทอด (Fish n' Tapioca Chips)
2. ปลาดิบในซอสเปรี้ยว เซบิเซ (Ceviche)
3. ข้าวกับสตูว์ไก่ (Arroz Con Pollo)
4. สลัดควินัวใส่กรีกโยเกิร์ต (รู้สึกสุขภาพดีขึ้นมาทันที)
~ และเครื่องดื่มคือ ...
น้ำหมักจากเปลือกสับปะรด (Tepache)
เช่นเคย การไปด้วยความรู้ด้านอาหารอันน้อยนิด
ในเมนูมีอาหารไม่เยอะมาก จึงง่ายต่อการสั่งมาก ๆ
จากการลอง สรุปได้ว่า
ชอบ"ทุกอย่าง"เลยจริง ๆ
ชอบที่สุดคงเป็น "เซบิเซ" ซอสเปรี้ยวๆ เค็มๆ รู้สึกสดชื่นทำให้
พลางนึกถึงใบหน้าชาวพื้นเมืองอินคาตอนทานของพวกนี้ (แง)
อีกทั้งพอทานแล้วรู้สึกอยากไปประเทศเปรู
และภาพมาชูปิกชูก็ลอยเข้ามาในหัว
ชอบน้อยที่สุดคงเป็น สลัดควินัว ชื่อมันบ่งชี้ถึงความเฮลตี้ ทานแล้วดีต่อร่างกายใช่ไหม ดังนั้นคนไม่อินของเฮลตี้อย่างข้าพเจ้าจึงเฉยๆกับรสชาติ แต่มีมันก็เพื่อให้เหมือนมีอะไรมาทำให้รู้สึกสุขภาพดี อิอิ
เมื่อทานเสร็จคุณสามารถไปตีปิงปองอยู่อีกห้องของร้านได้
"บทส่งท้าย"
การที่ได้ไปลองทานอาหารสัญชาติอื่นที่ไม่ค่อยได้รับความนิยมในประเทศเราอะไรพวกนี้ก็เป็นเรื่องดี มันรู้สึก
"ตื่นเต้น" ทั้งกับอาหารและคนที่จะไปด้วย
อีกอย่างเราสามารถนำไปใส่ในบทสนาเวลาไม่รู้จะคุยอะไรกับคนอื่นได้ เช่น
"แกเราเคยไปทานอาหารเปรูกับ...มา ตลกมาก งงชื่ออาหารตาแตก บลา ๆ"
ดีออก ค่ะ
ธรรมดาที่ดูพิเศษ
ลองเปิดประสบการณ์อะไรใหม่ๆ ที่ทำได้ไม่ยาก ไม่เกร่อ ไม่แมส หากมีโอกาสอีกข้าพเจ้าคงลอง "อาหารเอธิโอเปีย" แต่รอมีอารมณ์ก่อน
‘cuz im not in the mood for ethiopian food right now
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
