ซึ่งในยุโรปสมัยก่อนนั้นคนที่จนมาก ๆ ก็คืออดตาย ไม่มีทางเลือกอื่น แต่พระองค์มองว่าเป็นหน้าที่ของรัฐที่จะต้องปกป้องดูแลประชาชน ดังนั้นคนที่ยากจนไม่ควรถูกทอดทิ้งจึงให้มีการตั้งหน่วยงานของรัฐที่คอยให้ความช่วยเหลือแก่คนที่ยากจนเหล่านี้ เช่น มีอาหารให้กิน มีที่พักให้นอนหลบหนาวชั่วคราว
นอกจากนี้ยังสนับสนุนให้ช่วยเหลือ คนพิการ คนปัญญาอ่อน และให้มีการสร้างโรงพยาบาลรัฐเพื่อช่วยเหลือประชาชนทั่วไปยามเจ็บป่วย