ถูกเลือกปฏิบัติ รัฐธรรมนูญจะช่วยได้ไหม ?
เนื่องในวันรัฐธรรมนูญ วันนี้ LAWSUIT คุยคดีโลก หยิบยกเรื่องราวของคนผิวดำที่ถูกกดขี่ข่มเหงจากกฎหมายที่เลือกปฏิบัติพวกเขา จนนำมาสู่การต่อสู้ทางกฎหมาย ที่แสดงให้เห็นว่า รัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายสูงสุดของประเทศอย่างแท้จริง หากกฎหมายหรือการกระทำใดมาขัดหรือแย้งกับรัฐธรรมนูญ ก็ย่อมต้องพ่ายแพ้ไปตามระเบียบ
ในยุคสมัยนั้น มีการเหยียดสีผิวกันอย่างรุนแรง กฎหมายมลรัฐอลาบามาและข้อบัญญัติเมืองมอนต์กอเมอรี กำหนดให้แบ่งแยกที่นั่งบนรถโดยสารไว้อย่างชัดเจน
เก้าอี้คนผิวดำคือของคนผิวดำ ส่วนเก้าอี้คนผิวขาวก็คือเก้าอี้ทุกตัวบนรถโดยสาร หากที่นั่งเต็ม คนผิวดำต้องลุกออก เพื่อให้สิทธิคนผิวขาวนั่งแทนเสมอ ถ้าคนผิวดำไม่ทำตาม จะถูกจับกุมตัวทันที
หญิงสาวคนหนึ่งชื่อว่า โรซ่า ระหว่างเดินทางด้วยรถโดยสารไปทำงานอย่างเช่นทุกวัน
“ลุกออกจากที่นั่งซะ เห็นไหมคนผิวขาวเขายืนเมื่อยกันเต็มไปหมด คนผิวดำอย่างเธอยังกล้านั่งอยู่อีกเหรอ” คนผิวขาวโวยวายโรซ่า เพื่อเรียกร้องสิทธิในที่นั่งคืน
โรซ่า ยืนยันในความเป็นพลเมืองอเมริกัน ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกันหมด ฉันมาก่อนทำไมถึงจะนั่งไม่ได้ เธอดื้อแพ่งโดยการนั่งนิ่งไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
คนผิวขาวไม่รอช้า แจ้งพนักงานประจำรถและคนขับรถทันที ต่อมาตำรวจผู้เที่ยงตรงเข้าจับกุมเธอ ข้อหาฝ่าฝืนกฎหมายของมลรัฐและข้อบัญญัติเมือง
เมื่อคนผิวดำเมืองมอนต์กอเมอรีทราบเรื่อง กระแสความไม่พอใจก็กระจายเป็นวงกว้าง มีการรวมตัวกันต่อต้านกฎหมายอันแสนเลือกปฏิบัตินี้ มีการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์โดยการคว่ำบาตรไม่ใช้บริการรถโดยสารกินเวลานานถึง 381 วัน
นอกจากนี้ โรซ่าและเพื่อนสมาชิก 4 คน ยังรวมตัวกันในนามของตนเองและในนามของคนผิวดำยื่นฟ้องคดีต่อศาลขอให้วินิจฉัยว่ากฎหมายมลรัฐและข้อบัญญัติเมืองเป็นสิ่งที่ลดทอนเสรีภาพและความเท่าเทียมกันของมนุษย์ และขัดต่อรัฐธรรมนูญ
มีการปฏิเสธจากฝั่งคณะกรรมการเมืองและเจ้าหน้าที่ว่า การจับกุมตัวเป็นไปตามอำนาจที่กฎหมายเขียนไว้ เป็นการทำตามกฎหมายอย่างเคร่งครัด ซึ่งถือเป็นหน้าที่ที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
อีกทั้ง ฝั่งรถโดยสารยังชี้แจงว่า การจัดแบ่งที่นั่งบนรถโดยสารเป็นไปอย่างเท่าเทียมกันอยู่ในกรอบของกฎหมายและรัฐธรรมนูญ มีที่นั่งเพียงพอสำหรับทุกคน มีการจัดแยกที่นั่งเพื่อให้เกิดความชัดเจนเท่านั้น
แต่ในมุมมองของศาลเห็นว่า “ทุกคนมีสิทธิและเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ การแทรกแซงใด ๆ ของรัฐต้องเป็นไปอย่างเหมาะสมและยุติธรรม” ดังนั้น การกระทำใดหรือกฎหมายใดที่รัฐตราขึ้นมาใช้บังคับกับประชาชน ต้องไม่ละเมิดต่อสิทธิขั้นพื้นฐานของบุคคลตามที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้
ซึ่งเป็นที่ชัดเจนว่า การแบ่งแยกที่นั่งคนผิวดำบนรถโดยสารและกฎหมายของมลรัฐและข้อบัญญัติเมืองนี้ขัดต่อสิทธิและเสรีภาพของคนผิวดำ ทำให้คนผิวดำถูกเลือกปฏิบัติและถูกลดทอนความเป็นมนุษย์ลง จึงตัดสินให้การกระทำและกฎหมายนั้นขัดต่อรัฐธรรมนูญ เป็นอันใช้ไม่ได้อีกต่อไป
เรื่องนี้สะท้อนให้เห็นว่า “อย่ายึดติดว่า กฎหมายต้องเป็นกฎหมายและทุกคนต้องทำตามตลอดไป แต่ควรตระหนักคิดอยู่เสมอว่า กฎหมายนั้นถูกต้องและเป็นธรรมหรือไม่ หากคำตอบคือ ไม่ ทุกคนในสังคมมีสิทธิต่อต้านกฎหมาย เพื่อแก้ไขเปลี่ยนแปลงให้ได้มาซึ่งกฎหมายที่ดีกว่า”
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านบทความนี้
ขอฝากทุกท่านกดติดตาม LAWSUIT คุยคดีโลก เพื่อจะได้อ่านเรื่องราวคดีใหม่ได้ก่อนใคร และเพื่อเป็นกำลังใจให้พวกเราได้ค้นหาเรื่องราวดี ๆ มาแบ่งปันกันต่อไป
ติดต่อเรา : lawsuit.talks@gmail.com
อ้างอิงเนื้อหา
[1] Browder v. Gayle, et al. D.C.M.D.Ala. 1956, 142 F.Supp. 707
อ้างอิงรูปภาพ
[1] Alex Radelich, Ant Rozetsky, Markus Spiske, www.unsplash.com
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
