14 ธ.ค. 2020 เวลา 23:23 • ความคิดเห็น
คำบอกเล่าจากใครสักคน☺️☺️
เวลาจิตใจไม่สงบ การมองหาอะไรสักอย่างมาดึงรั้งจิตใจให้ตั้งมั่น มันก็เป็นตัวช่วยได้มากจริงๆ
สิ่งที่ช่วยได้ดี คือคำปลอบใจ หรือเสียงเบาๆ ด้วยความหวังดีว่า “พักผ่อนเสีย พรุ่งนี้ค่อยสู้กันใหม่” บางทีต้องการแค่คำๆนี้เท่านั้นจริงๆ
ในโลกอันวุ่นวาย ใบกลมๆใบนี้ มันช่างชวนฉุดรั้งให้ หมดพลังลงได้ในบางวัน หากตัวเราไม่ตั้งมั่น ให้จิตใจแข็งแกร่งไว้
ดังนั้น คนอื่นๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เพื่อปลอบประโลม มันก็อาจจะช่วยได้ ในช่วงระยะเวลาหนึ่ง แต่เวลาที่เหลือ ก็ยังคงเหลือแต่เพียงตัวเองเท่านั้น
ยาดีๆ ของคนที่ป่วยทางจิตใจ เขาจะต้องค้นหามาไว้ข้างกายของตัวเอง ยานั้นไม่ใช่อะไรเลย มันคือความคิดที่ดีๆ ของตัวเอง
ประโยคสั้นๆว่า “คนที่สามารถมองเห็น คุณค่าของสิ่งที่ตนมีอยู่ ย่อมมีความสุขได้ง่ายกว่า คนที่มุ่งแสวงหาสิ่งที่ตนไม่มี” ใช่เลย มนุษย์ปุถุชน คนเดินดิน ที่ไม่เคยพอใจในตัวเอง มันทั้งเหนื่อยกาย เหนื่อยใจ ที่ต้องวิ่งตามหา ของอื่นๆคนอื่นๆไม่จบสิ้น
การพึงพอใจในสิ่งที่ตนมี และไม่เปรียบเทียบกับผู้อื่น มันคือการฝึกจิตใจให้เข้มแข็ง ระดับต้นๆในศาสนาของเรา
ดูเหมือนมันจะทำได้ไม่ยาก แต่ก็ไม่ง่าย สำหรับคนที่ยังยืนอยู่ท่ามกลางวังวน ที่ยุ่งเหยิง. แต่ถ้าพยายามทำได้ ความสุข คือกำไรอันงดงาม ที่เราจะได้รับคืนมา
เช้าแล้ว หายใจลึกๆ ฟังเสียงนกร้องเพราะๆ แล้วพูดกับตัวเองก่อนลุกจากที่นอน “ชีวิตฉัน ช่างมีความสุขจัง กับทุกสิ่งที่ฉันมีอยู่ และเป็นอยู่ น๊ะจ๊ะตัวเรา”☺️❤️
📌 บ่นกับตัวเอง พึมพำๆยามเช้า ก่อนต้องดำเนินชีวิตอีกวัน☺️
📌โชคดีแค่ไหนแล้ว ที่ยังมีโอกาสได้ยินเสียงนกร้อง ในตอนเช้าอีกวัน
📌 ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ❤️
โฆษณา