12 มิ.ย. 2021 เวลา 08:03 • นิยาย เรื่องสั้น

ฝนตกจนเช้า

เสียงของหล่นลงพื้นแม้ว่าจะไม่ดังมาก แต่ในยามที่ทุกอย่างเงียบสงัด เสียงนี้ก็พอที่จะปลุกให้สุนัททีงัวเงียขึ้นมาจากที่นอนได้
หลังจากลุกขึ้นมานั่งได้สักพักจึงเปิดไฟที่หัวเตียง แล้วก็เริ่มมองหาต้นเหตุของเสียงที่ได้ยิน
อ้อ หนังสือหล่น
กามนิต วาสิฏฐี*นี่เองที่เป็นต้นเหตุของเสียงที่ได้ยิน
สุนัททีหยิบหนังสือขึ้นมาตรวจดูความเรียบร้อย ไม่มีรอยบุบสลาย น่าจะเป็นสันหนังสือหล่นลงไปตรงๆมากกว่า
เอ แล้วอ่านถึงตอนไหนแล้วหว่า อ๋อ ใช่ ตอนที่นางวาสิฏฐีพูดถึงเรื่องความรักว่าความรักแท้จริงนั้นเป็นสีดำ เหมือนศอของพระศิวะที่ดื่มเอาพิษที่เกิดจากการกวนน้ำอมฤตเอาไว้...
ขณะกำลังจะเก็บหนังสือเล่มนี้เข้าชั้นวาง ไฟหัวเตียงก็ดับสนิท
มืด มองไม่เห็นไปชั่วขณะ...
พอสายตาเริ่มชินกับความมืด สุนัททีก็ค่อยๆคลำหาสวิทช์ไฟที่หัวเตียงแล้วกดดู
ไม่ติดแฮะ...
ครั้นพอเงยหน้ามองไปรอบห้อง ก็พบว่าเครื่องปรับอากาศก็ไม่ทำงานเช่นกัน
สุนัททีใช้มือควานหาไฟฉายที่วางอยู่ที่ใกล้ๆหัวนอนแล้วเปิดส่องดูรอบๆตัว เครื่องใช้ไฟฟ้าหยุดทำงานเหมือนมีคนดึงปลั๊กออก สุนัททีจึงเปิดประตูห้องแล้วเดินออกไปดูที่แผงไฟใกล้ๆห้อง
อ้อ ไฟดับนี่เอง มิน่า...
หลังจากตรวจดูจนแน่ใจแล้วสุนัททีจึงโทรไปที่การไฟฟ้า เจ้าหน้าที่ที่อยู่เวรก็ได้รับปากรับคำว่าจะตรวจสอบและแก้ไขให้เร็วที่สุด
ในห้องเริ่มร้อนขึ้น สุนัททีจึงเดินไปเปิดหน้าต่างเพื่อให้มีลมเข้ามา พอมองออกไปนอกหน้าต่างก็พบว่าละแวกใกล้บ้านก็ไฟดับเช่นกันเพราะร้านค้าบางร้านที่เปิดไฟหน้าบ้านทิ้งไว้ช่วงกลางคืนนั้นไฟที่เปิดเห็นจนชินตาก็พลอยดับไปด้วย
เสียงลมเริ่มพัดแรงดังอู้ไม่ขาดสาย ต้นไม้ก็แกว่งไกวลู่ไปมาตามลม สุนัททีได้กลิ่นคล้ายกับฝนหรือต้นไม้ใบหญ้านี่แหละจึงแน่ใจว่าไม่นานฝนน่าจะตก และเมื่อเงยหน้ามองออกไปก็พบว่ากลุ่มเมฆดำหนาทึบปกคลุมไปทั่ว ผิดจากก่อนหน้าที่ยังเห็นดวงจันทร์ลอยเด่นและดาวที่ระยิบระยับ
เสียงฟ้าร้องครืนๆดังแว่วมาแต่ไกล
ฟ้าแลบแปลบปลาบเห็นชัดเจน สว่างไปทั่ว
เสียงฝนที่กระทบหน้าต่างดังต่อเนื่องไม่ขาดสาย
cr.Qwant
ลมพัดแรง ฟ้าแลบฟ้าร้องลั่น
ดูแล้วมีทีท่าว่าจะไม่หยุดลงง่ายๆ
สุนัททียังนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง อาการง่วงนอนหายเป็นปลิดทิ้ง อาจเป็นเพราะการที่หลับผลอยไปตั้งแต่หัวค่ำ ทำให้เหมือนกับได้พักผ่อนเต็มที่ ตอนนี้จึงตาสว่าง
สุนัททีไม่เคยชอบใจที่ฝนตก การทำงานในเมืองนั้นหากมีฝนตกมันจะกระทบกับทุกๆอย่าง ไม่ว่าจะทำให้รถติด น้ำท่วม และอื่นๆอีกมาก กว่าจะถึงที่พักก็ดึก พักผ่อนไม่เต็มที่
และอื่นๆอีกมากมาย
มันเป็นเช่นนั้นจริง
และในยามนี้
ไปตกตรงที่ที่ต้องการน้ำไม่ดีกว่าหรือ...
ฝนตกอย่างไม่มีท่าทีว่าจะหยุดแม้แต่น้อย น้ำเริ่มเอ่อท่วมฟุตบาท หากยังตกอย่างนี้ต่อไปถึงเช้า สภาพถนนแถวนี้ก็คงไม่ต่างจากคลองดีดีนี่เอง
ไฟฟ้าที่ขัดข้องก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะแก้ไขได้ สุนัททีจึงยังต้องจมอยู่ในความมืดต่อไป
ขณะจะส่องไฟเพื่อเก็บหนังสือที่เหลือเข้าชั้นวาง ฟ้าก็แลบแปลบสว่างวาบแล้วตามด้วยเสียงฟ้าผ่าดังสะเทือนไปทั่ว สุนัททีคิดไว้เหมือนกันว่าคงต้องมีแต่ก็อดที่จะสะดุ้งไปด้วยไม่ได้ ทั้งแสงและเสียงยังคงมีต่อเนื่องอีกเป็นระยะเพียงแต่ค่อยเบาลงจนเงียบหายไป
cr. Qwant
แสงและเสียงกรีดร้องของฟ้าลั่นยังคงครืนครางสลับเงียบหาย แต่ที่ยังคงอยู่คือความมืดและฝนกระหน่ำไม่ขาดสาย
นานนับเป็นชั่วโมง ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ไม่มีทีท่าว่าฝนจะซาหรือหยุดตก
ท้องฟ้ายังดำมืดมัวซัวทั้งที่ใกล้จะรุ่งสาง...
"แล้วดวงตะวันก็ฉายแสง(The Sun Also Rises)"* สุนัททีพึมพัมเบาๆเมื่อส่องไฟฉายเจอหนังสือเล่มนี้บนชั้นวาง
สุนัททีอ่านเรื่องนี้มานานมากแล้ว เนื้อหาน่าสนใจ แต่ที่จับใจสุนัททีมากที่สุดเห็นจะเป็นชื่อของหนังสือเล่มนี้ ไม่ว่าจะเป็นฉบับแปลหรือฉบับภาษาต่างประเทศ ให้ความรู้สึกที่ดีมีความหวังเหมือนกับที่ทุกเช้าดวงตะวันจะต้องขึ้นและฉายแสงสว่างสดใสให้กับผู้คน
แสงสว่างเป็นเหมือนกับความหวัง
ความหวังที่หล่อเลี้ยงผู้คนให้มีชีวิตต่อไปแม้ในยามที่มืดมิดที่สุดของแต่ละคน
ความหวังนั้น แม้เพียงน้อยนิดแต่ก็ยิ่งใหญ่เสมอในใจคน
และแม้ความหวังจะไม่เป็นจริง แม้ความหวังจะริบหรี่แสงเหมือนท้องฟ้าในยามนี้ แต่ในไม่ช้าดวงตะวันก็จะสาดแสงส่องมา ถึงจะไม่สว่างสดใส แต่ก็ทำให้ความมืดนั้นหายไปได้
สุนัททีหยิบหนังสือเล่มนี้ออกมาพลิกดูแล้วเริ่มเปิดอ่านท่ามกลางความมืดที่ค่อยๆเลือนหายไปในยามใกล้รุ่ง
cr. Qwant
ใช่  พรุ่งนี้ยังมีตะวันใหม่นี่
ไฟที่หัวเตียงสว่างขึ้น ไฟฟ้าที่ขัดข้องได้รับการแก้ไขจนเป็นปกติ
ความมืดหายไปแล้ว
ฝนหยุดตก
ยามเช้า
แล้วดวงตะวันก็ฉายแสง
cr. google
*กามนิต วาสิฏฐี : จาก Der Pilger Kamanita ซึ่งเป็นชื่อบทประพันธ์ของ Karl Adolph Gjellerup โดยเสฐียรโกเศศและนาคะประทีป แปลจากฉบับภาษาอังกฤษThe Pilgrim Kamanitaของ John E. Logie
*แล้วดวงตะวันก็ฉายแสง: The Sun Also Rises เป็นชื่อบทประพันธ์เรื่องหนึ่งของ Ernest Hemingway แปลโดย เชน จรัสเวียง

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา