ให้รับสัมผัสถึงสิ่งต่างที่มากระทบกาย(เอาแค่กายพอ) เวลาขยับกาย แค่ให้รู้สึก เช่น เดินไปธรรมดาปกติ เวลาเท้ากระทบพื้น ก็ให้รู้สึกตัวเป็นสติ "แค่รู้" เวลาลมพัดผ่านกายก็ให้แค่รู้สึก
จุดที่รู้สึกนี้สําคัญมากๆ ให้รู้ แค่รู้ถึงความรู้สึกที่กายถูกโดนลมเท่านั้น อย่า ไปให้ความหมายใดๆ อย่าไปคิดต่อ แค่รู้ถึงความรู้สึกตัว โดยไม่มีอะไรต่อ ไม่คิดต่อ ไม่มีความหมายต่อ เช่นลมพัดกระทบกาย แค่ รู้ แต่ไม่ไปคิดแปลความหมายว่าลมแรงลมช้าลมร้อนลมเย็น "แค่รู้สึกตัว" อย่าไปให้ความหมายแม้แต่ไปคิดว่าเป็นลมด้วย นี้หล่ะคือการรับรู้ รู้สึกตัว ที่มันมีอยู่แล้วตามธรรมชาติ เป็นสติที่บริสุทธิ์ ปราศจากความคิด เป็นการเจริญวิปัสสนา แบบสติปัฏฐาน4 ในหมวดกาย
ทําอันนี้ให้ได้ สิ่งนี้เมื่อทําบ่อยๆแล้วจะทําให้สติมีกําลังมากขึ้นมาเรื่อยๆ จนก้าวหน้าในวิปัสสนาอย่างมาก หลังจากที่ รู้สึกในชีวิตประจําวันได้บ่อยแล้ว และให้ดีให้ทําควบคู่ไปกับการรู้สึกถึงลมหายใจ ไปในชีวิตประจําวันด้วย ให้ทําไปเรื่อยๆ อย่าไปเพ่งอย่าไปเกร็ง ทําไปเรื่อยๆสบายๆ อย่าอยากได้สภาวะ แล้วจะได้เอง ถ้าไปอยากได้ไปคิดมากไปลังเลสับสนตอนทํา มันจะไม่ได้อะไร ให้ทําไปเลย ทําเรื่อยๆ.
เครดิต Trader Hunter พบธรรม
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
