หัวหมา หรือ หางเสือ
ตอนผมเรียนอยู่ชั้นประถมอายุเพิ่งขึ้นสองหลักได้ไม่นาน คุณแม่มักถามคำถามที่เกินอายุกับผมอยู่บ่อยๆ อาจเป็นเพราะว่าครอบครัวของผมเลี้ยงลูกแบบเด็กโตตั้งแต่จำความได้ มีคำถามนึงที่คุณแม่ชอบถามบ่อยกว่าคำถามอื่นๆ คือผมอยากเป็น หัวหมา หรือ หางเสือ มากกว่ากัน
จากมุมมองของเด็กประถมยังไม่รู้ประสีประสา ในตอนนั้นผมตอบคุณแม่ไปว่าอยากเป็น หางเสือ เหตุผลเพราะเสือมันเท่กว่าหมาตั้งเยอะ ใครจะอยากเป็นหมาล่ะแม่ คุณแม่หัวเราะชอบใจแล้วไม่ได้พูดอะไรต่อ
เวลาผ่านไปพออายุผมเข้าสู่ช่วงมัธยมต้น คุณแม่ถามคำถามเดิมขึ้นมาอีกครั้ง ผมอยากเป็น หัวหมา หรือ หางเสือ ครั้งนี้คุณแม่อธิบายเพิ่มเติมว่า หมา ในที่นี้คือสังคมที่คนส่วนใหญ่ไม่ได้เก่งมาก เราโดดเด่นกว่าคนอื่น เราจึงเป็น “หัว” ของหมาตัวนั้น ส่วน เสือ เป็นตัวแทนของสังคมที่คนส่วนมากเก่งกว่าเรา เราจึงเป็นได้แค่ “หาง” ของมันเท่านั้น และแน่นอนว่าเมื่อนำทั้งสองสังคมมาเทียบกันแล้ว ผู้คนมักมองว่าสังคม “เสือ” ดูดีกว่าสังคม “หมา”
ผมนั่งครุ่นคิดอยู่นานว่าผมอยากเป็นแบบไหน ความเงียบเข้ามาแทนที่บทสนทนาของคุณแม่กับผมอยู่พักใหญ่ผมจึงได้คำตอบ ผมอยากเป็นหัวหมา เพราะความสุขของผมในตอนนั้นคือการโดดเด่นกว่าคนอื่น มีคนชื่นชม มีคนยอมรับ เป็นที่รู้จักของทุกคนในสังคม “หมา” คุณแม่ยิ้ม แล้วบอกกับผมว่าไว้จะถามคำถามนี้ใหม่เมื่อผมโตขึ้น
ช่วงใกล้เอนทรานซ์เข้ามหาลัยที่ทุกคนอ่านหนังสือเตรียมสอบกับอย่างใจจดใจจ่อ คุณแม่ที่กำลังขับรถกลับบ้านถามคำถามที่คุ้นเคยอีกครั้ง อาจเป็นเพราะคุณแม่เห็นผมไม่ได้อ่านหนังสือสอบหนักเหมือนคนอื่นเขา ผมที่ในตอนนั้นความคิดวนเวียนอยู่กับการสอบเข้ามหาวิทยาลัยตอบคุณแม่ต่างจากครั้งที่แล้ว ครั้งนี้ผมอยากเป็นหางเสือ ผมที่โตขึ้นได้เรียนรู้ว่าชื่อของมหาวิทยาลัยมีผลต่อการทำงานในอนาคต สังคมของเราตัดสินคนตั้งแต่เห็นนามสกุล ชื่อโรงเรียน หรือ มหาวิทยาลัยแล้ว ผมอยากได้ชื่อของมหาลัยชื่อดังมาเป็นตัวการันตีคุณภาพของผม ถึงแม้ว่าจะไม่ได้โดดเด่นในสังคมที่มีแต่คนเก่งกว่าผมก็ตาม ความสุขของผมตอนนั้นคือความมั่นคงในชีวิตจากชื่อมหาลัยดัง
ผมทำสำเร็จ ผมเข้าจุฬาได้ ถึงแม้ว่าเข้ามาด้วยคะแนนที่ไม่มากเท่าคนอื่น แต่ก็ได้ชื่อว่าเป็นนิสิตจุฬาแล้ว วันนี้ผมฉุกคิดถามตัวเองในหัวอีกครั้งโดยที่คุณแม่ไม่ต้องถามผม ผมอยากเป็น หัวหมา หรือ หางเสือ คำตอบของคำถามวันนี้คือ ผมไม่รู้ ไม่รู้ว่าอยากเป็น หัวหมา หรือ หางเสือ ปัจจุบันผมพูดได้เต็มปากว่าอยู่กลางตัวเสือ ผมอยู่ปี2 ผลการเรียนปานกลาง ไม่มากไม่น้อย แต่ผมไม่มีความสุขเท่าที่ควร ผมชอบความรู้สึกที่ได้เป็นหัว แต่ผมเป็นได้แค่ หัวหมา ไม่ใช่หัวเสือ ในขณะเดียวกันผมชอบความรู้สึกในการเป็นเสือ แต่ผมก็ได้แค่อยู่ตรงกลางเสือเท่านั้น ผมเป็นหัวเสือไม่ได้ ผมไม่มีความสามารถพอ
คิดได้อย่างนั้นผมจึงตระหนักได้ว่า ทำไมต้องเป็นหัวเสือ ในเมื่อผมมาไกลกว่าคำถามของแม่แล้ว ผมมาไกลกว่าทั้ง หัวหมา กับ หางเสือ วันนี้ผมอยู่ตรงกลางตัวเสือ ควรมีความสุขได้แล้ว ความสุขของผมในตอนนี้จึงมาจากการพอใจในตัวเอง ยอมรับว่ามีคนเก่งกว่าเพราะเราไม่มีทางเป็นคนที่เก่งที่สุดเสมอไป และการที่เราไม่ได้เก่งที่สุด ไม่ได้หมายความว่าเราไม่เก่งครับ
แล้วนักอ่านล่ะครับ อยากเป็นหัวหมา หรือ หางเสือ
เด็กชายความสุข 26/12/2020 สุขสันต์วันคริสต์มาสย้อนหลังหนึ่งวันครับ
ติดตามสมุดบันทึกของผมต่อได้ที่
FB : สมุดบันทึกของเด็กชายความสุข
- 12
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
