26 ธ.ค. 2020 เวลา 07:36 • ปรัชญา
ปีใหม่.....นี้กลับบ้านไหมลูก
2
ต้องมีเงินสักกี่ล้าน คนทั้งบ้านถึงจะได้กินข้าวพร้อมกัน ต้องมีตำแหน่งใหญ่โตแค่ไหนถึงจะเลี้ยงดูพ่อแม่ที่แก่เฒ่าได้ ต้องให้งานเลิกยุ่งก่อนใช่ไหมถึงจะมีเวลามาเจอหน้าแม่ได้
เชื่อว่ามีลูกๆหลายคนที่ต่างเดินทางจากต่างจังหวัดเข้ามาในเมืองใหญ่ พร้อมแบกความหวังของคนที่บ้านมาทำตามความฝัน ทำหน้าที่ เพื่อหาทางเอาชีวิตรอด ไม่มีใครอยากพรัดพรากจากบ้าน แต่เพื่ออนาคต กัดฟันสู้ ดิ้นรน เพราะ
"ความจนมันน่ากลัว "
1
ในเมืองที่เต็มไปด้วยความสะดวกสบาย ทันสมัย
รถวิ่งทั้งข้างบน ข้างล่างเยอะแยะอย่างไม่ขาดสาย ผู้คนพลุกพล่านมากมาย แต่จะหันหน้าคุยแบบจริงใจแทบไม่มี ในเมืองที่ยิ่งมืดยิ่งสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ เมืองที่ใครต่อใครก็อยากเข้ามา เมืองที่ได้ชื่อว่าเมืองสวรรค์
ทุ่มเททำงานหนัก โดนด่าโดนว่า ดูถูก โดนเอาเปรียบแค่ไหนก็ต้องอดทน เหนื่อย ร้องไห้ แต่ก็ต้องทำเป็นเข้มแข็ง ตอนเด็กล้มร้องไห้มีแม่ช่วยคอยปลอบ โตขึ้นไม่ไหวแค่ไหนก็บอกแม่ว่า
"หนูสบายดี"
เป็นยังไงบ้างลูก กินข้าวรึยัง อย่ามัวแต่ทำงานจนลืมกินข้าวละ เงินพอใช้ไหม ไม่ไหวกลับบ้านเรานะลูก
วันใดที่ท้อแท้กำลังใจจากแม่มักเป็นแรงผลักดัน ล้มลุกคลุกคลานก็ต้องลุกยืนขึ้นใหม่ให้ได้ ทำให้ภูมิใจในตัวลูกคนนี้ให้ได้
กี่วัน กี่เดือน กี่ปี แล้วที่คุณไม่ได้กลับบ้าน ยังจำฝีมือกับข้าวแม่ได้รึเปล่า คิดถึงอ้อมกอดคนที่คุณทำเพื่อเขาได้รึเปล่า คิดถึงบรรยากาศเดิมๆตอนเด็กๆบ้างไหม คุณกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ คุณทำงานจนไม่มีเวลามองดาวเต็มฟ้ามานานเเค่ไหน
เงินไม่ได้การันตีว่าชีวิตเราจะมีความสุข
แต่เงินจะการันตีได้ว่า ครอบครัวเราจะสุขสบายดี
แต่สิ่งที่ลดน้อยลงคือเวลาอย่าลืมว่า "เค้าไม่ได้มีเวลารอเราทั้งชีวิต"
1
โฆษณา