28 ธ.ค. 2020 เวลา 11:56 • ประวัติศาสตร์
“สตีเฟน ฮอว์กิง (Stephen Hawking)” อัจฉริยะบนรถเข็น” ตอนที่ 5
ตำแหน่งใหม่
ค่ำคืนหนึ่งในปีค.ศ.1970 (พ.ศ.2513) สตีเฟนได้คิดถึง “หลุมดำ (Black Hole)” และเริ่มคิดวิเคราะห์ลึกลงไป
หลุมดำนั้น จริงๆ แล้วไม่ใช่หลุมและไม่ได้ดำ หากแต่เป็นพื้นที่ในอวกาศที่มีแรงดึงดูดสูงมาก มากซะจนแม้แต่แสงก็ไม่อาจออกมาได้
1
ขอบเขตของหลุมดำนั้นเรียกว่า “ขอบฟ้าเหตุการณ์ (Event Horizon)” และทุกสิ่งที่ข้ามขอบฟ้าเหตุการณ์ออกไปก็จะสูญหายไปตลอดกาล
หลุมดำ (Black Hole)
คำถามคือ “พลังงานจะสามารถหนีออกจากขอบฟ้าเหตุการณ์ของหลุมดำได้หรือไม่?”
ในปีค.ศ.1974 (พ.ศ.2517) สตีเฟนค้นพบว่าคำตอบคือ “ได้”
หากเป็นในรูปของพลังงานเชิงบวก และนี่ก็เป็นการค้นพบที่สร้างชื่อเสียงให้สตีเฟน และเป็นที่รู้จักในชื่อของ “การแผ่รังสีฮอว์กิง (Hawking Radiation)”
2
แต่ถึงจะค้นพบเรื่องสำคัญ แต่สตีเฟนก็น่าจะคิดว่าอาการป่วยของตน ทำให้ตนตกอยู่ในหลุมดำ แต่ถึงแม้ร่างกายของเขาจะแย่ลงเรื่อยๆ แต่สมองของเขากลับสว่างและชัดเจน
ในปีเดียวกับที่สตีเฟนค้นพบทฤษฎีนี้ สตีเฟนก็ได้ทำงานเป็นศาสตราจารย์ประจำสถาบันในแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา สตีเฟนและครอบครัวจึงย้ายไปยังแคลิฟอร์เนีย
ที่แคลิฟอร์เนีย เจนจำเป็นต้องหาคนมาช่วยดูแลสตีเฟนเพิ่ม พวกเขาจึงให้นักศึกษามาช่วยกันดูแลสตีเฟน
ตั้งแต่นั้นมา นักศึกษาก็ช่วยกันดูแลสตีเฟน ซึ่งเป็นผลดีกับทุกคน เจนก็ได้แบ่งเบาภาระ ส่วนนักศึกษาก็ได้ใช้เวลาอยู่กับหนึ่งในคนที่ฉลาดที่สุดในโลก
ครอบครัวฮอว์กิงเดินทางกลับอังกฤษในปีค.ศ.1975 (พ.ศ.2518) และสตีเฟนก็ได้ทำงานสอนและวิจัยในมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
3
สตีเฟนได้รับตำแหน่ง “ศาสตราจารย์ (Professor)” ในปีค.ศ.1977 (พ.ศ.2520) ก่อนจะได้รับตำแหน่ง “ศาสตราจารย์ลูคาเซียน (Lucasian Professor of Mathematics)”แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ (Cambridge University)
3
ตำแหน่งนี้อาจจะเรียกได้ว่าเป็นตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตการทำงานของสตีเฟนก็ว่าได้ เนื่องจากที่ผ่านมา มีผู้ได้รับตำแหน่งนี้เพียงแค่ 19 คนนับตั้งแต่ “พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (Charles II of England)” ได้ทรงก่อตั้งตำแหน่งนี้ในค.ศ.1664 (พ.ศ.2207)
พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ (Charles II of England)
ในปีค.ศ.1979 (พ.ศ.2522) สตีเฟนและเจนก็ได้ให้กำเนิด “ทิโมที (Timothy Hawking)” ลูกคนที่สาม โดยสตีเฟนได้พยายามที่จะใช้ชีวิตกับภรรยาและลูกอย่างปกติที่สุด
1
สตีเฟนและภรรยาและลูก มักจะเล่นกันในสวน โดยลูกๆ มักจะขึ้นมานั่งตักสตีเฟนและแล่นไปตามรถเข็น
เมื่อมีเวลาว่าง พวกเขามักจะไปทะเล เจนจะพาสตีเฟนเข้าไปใกล้ทะเล ให้เท้าของเขาสัมผัสกับน้ำ
ในเวลาปกติ สตีเฟนมักจะควบคุมรถเข็น แล่นไปแล่นมา และเขาก็ซนพอสมควร คนที่ดูแลเคยต้องวิ่งไล่ตามสตีเฟน ในขณะที่สตีเฟนบังคับรถเข็นหนีคนดูแล
3
แต่ในเวลานี้ การจะเข้าใจการสื่อสารของสตีเฟนก็เริ่มจะยาก เขาเริ่มจะพูดลำบาก เจนและคนดูแลต้องแปลสิ่งที่สตีเฟนพูดมาอีกที
16 พฤศจิกายน ค.ศ.1979 (พ.ศ.2522) สตีเฟนได้ลงนามตอบรับเป็นศาสตราจารย์ลูคาเซียนที่เคมบริดจ์ และเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาได้เซ็นชื่อ
3
ภายหลังจากเหตุการณ์นี้ เขาก็ไม่สามารถใช้มือเขียนได้อีกต่อไป
1
เมื่อไม่สามารถใช้มือได้แล้ว เท่ากับว่าสตีเฟนไม่สามารถจะเขียนสมการเกี่ยวกับฟิสิกส์ของอวกาศและหลุมดำ เขาต้องเก็บทุกอย่างไว้ในหัว
สตีเฟนต้องจินตนาการถึงความกว้างไกลของจักรวาลเพื่อตอบคำถามที่เขาอยากรู้
เรื่องราวของเขาจะเป็นอย่างไรต่อไป ติดตามได้ในตอนหน้านะครับ
โฆษณา