คงมีคนส่วนน้อยที่ได้กลับบ้าน
และคงมีคนส่วนใหญ่ที่ไม่ได้กลับบ้าน
โควิดทำเราพลาดการสวมกอดคนที่อยู่จากแดนไกล
การมองหน้าแล้วยิ้มให้คงทำได้เพียงจากหน้าจอสี่เหลี่ยมๆ
และการได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคยผ่านมาจากลำโพงเล็กๆ
เสียงบทสนทนาอาภรณ์สาระพัดความรู้สึกตอบโต้กัน
ผ่านทางไมค์ที่คุ้นชิน
แม้ความคิดถึงจะมากมายเพียงใด ในความโชคร้ายก็ยังมีความโชคดีอยู่...
ต้นปีอาจจะเป็นการเริ่มต้นที่ไม่ค่อยราบเรียบสักเท่าไหร่
แต่กลางปีหน้า... ทุกสิ่งทุกอย่างอาจจะคลี่คลาย บรรเทา
หลายสิ่งหลายอย่างคงกลับมาดีขึ้นแน่นอน...
ความหวังแม้จะริบหรี่ แต่ก็ดีกว่ามืดบอด
เราคงได้กลับบ้าน กลับไปสวมกอด และใช้เวลาตรงนั้นให้มีค่ากับคนที่เรารักและรักเรา ตักตวงความสุขตรงนั้นมาเป็น กำลังใจ เพิ่มพลังชีวิตให้สดใส แล้วเริ่มต้นใหม่กับทุกๆวัน...
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
