ท่านผู้ว่าสมุทรสาคร อยู่ห้อง ICU แล้ว เพราะอะไร!?
ภาพจาก hfocus
มาลงรายละเอียดความน่ากลัวของโรคนี้ให้เห็นเพิ่มเติมอีกเล็กน้อย
จากที่อ่านหนังสือมา แล้วก็ที่ได้ดูเคสเองตอนนี้
โรคนี้ไม่เหมือนโรคอื่นตรงนี้ อาการจะหลอกให้ตายใจ คิดว่าไม่เป็นอะไร แต่แล้ว กลับเป็นหนักขึ้นแบบไม่รู้ตัว
วันแรกๆที่รับเชื้อเข้ามา จะรู้สึกอ่อนเพลีย ไข้ต่ำๆ ครั่นเนื้อตัว อีกไม่นานก็จะดีขึ้นอย่างรวดเร็ว เป็นช่วงที่ไวรัสเข้าสู่เซลล์ร่างกาย แล้วกำลังเพิ่มจำนวนขึ้นในร่างกาย
ช่วงนี้ตรวจจะเจอเชื้อแล้ว แต่แทบจะไม่มีอาการเลย
จากนั้นสามสี่วัน จะเริ่มมีอาการกลับมาใหม่ ช่วงนี้ไวรัสเริ่มเข้าสู่ทางเดินหายใจส่วนล่าง เริ่มไอ เริ่มมีเสมหะ
ร่างกายเริ่มรู้ตัว แล้วก็ระดมสารต่างในร่างกายมาให้หมด เพื่อจัดการไวรัสออกจากร่างกาย ช่วงนี้เรียกว่า inflammation response phase
เอาง่ายๆ เหมือน เชื้อโรคกับร่างกายรบกันอยู่ โดยมีร่างกายเป็นสนามรบ ดังนั้นอาการต่างๆจึงแย่ลงอย่างรวดเร็วในช่วงนี้นี่เอง
หลายๆครั้ง คนไข้ไม่รู้ตัวเลยว่าเป็น จนกระทั่งปอดเสียหายหนักมากแล้ว
อีกหนึ่งควาทน่ากลัวของโรคนี้ คือ ตอนปอดอักเสบแรกๆ อาการเงียบมากๆๆๆ มีออกซิเจนในเลือดต่ำลง โดยที่คนไข้ไม่รู้สึกเหนื่อยด้วยซ้ำ ทางแพทย์เรียกว่า happy hypoxemia คือ ออกซิเจนต่ำไปเยอะแล้ว แต่ยิ้มได้
ซึ่งที่ดูอยู่ก็เจอเรื่อยๆ เลย (จริงๆโรคอื่นก็อาจจะเจอได้ แต่โรคนี้เจอบ่อยหน่อย)
ดีงนั้น คนไข้ก็เกิดภาวะ ออกซิเจนต่ำไปแล้ว แต่ร่าเริงอยู่ แต่อวัยวะต่างๆไม่ได้ร่าเริงไปด้วย ทุกอย่างอยู่ในภาวะเครียดจากออกซิเจนต่ำ
จนเมื่อเป็นมากขึ้น คนไข้ถึงเหนื่อยแล้วมารพ. เมื่อถึงตอนนั้นก็มักจะเป็นเยอะมากๆแล้ว
ดังนั้น สิ่งที่อยากให้รู้กัน
1. เป็นน้อยตอนนี้ อาจจะเป็นเยอะทีหลังได้ (มักเกิดขึ้นประมาณ 5-7 วันหลังมีอาการวันแรก
2. ถ้าไม่สังเกตตัวเองจริงๆ จะไม่รู้ว่าเป็นช่วงแรกๆได้
3. ช่วงที่เริ่มเป็นเยอะ อาการจะแย่ลงเร็วมาก
4. อายุน้อย หรือแข็งแรงก็เป็นหนักได้ ตายได้ แต่คนอายุเยอะ โรคประจำตัวเยอะ จะเป็นรุนแรงง่ายกว่า
สุดท้ายนี้ ขอให้ท่านผู้ว่าปลอดภัย กลับมาเป็นเจ้าเมืองสมุทรสาครนะคะ
- 517
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
