เป็นคนที่พยายามเรียนภาษาอังกฤษมาตลอด
แต่พูดไม่ได้สักที วันนึงเราเลยหมดความอดทน
โยนทุกอย่าง แล้วกระโดดไปคุยกับฝรั่งแบบบงง
แบบแกรมม่าพังๆ สเนชๆฟิชๆ เรียกว่ามั่วไปหมด
แต่สิ่งที่เราค้นพบคือ ฝรั่งเค้าเข้าใจเรา
และพยายามจะเข้าใจด้วยค่ะ จากนั้นเรากล้าที่จะพูด
มากขึ้น และค้นพบว่า ห้ามกลัวที่จะพูดผิด
หรือห้ามอายกับสำเนียงไทยๆใดๆเลย เพราะจริงๆแล้ว การที่เรามีสำเนียงของตัวเองถือเป็นเรื่องน่ารักมากๆเลยค่ะ ฝึกตามอารมณ์วันละนิด แล้ววันนึง มันจะค่อยพัฒนา จนดีขึ้นๆ
เชื่อนิกกี้เถอะค่ะ เพราะจากเป็นกราฟิคดีไซเนอร์ที่นั่งหน้าคอม เงียบๆ มายืนหน้าเวทีและพูดภาษาอังกฤษไปด้วยก็ไม่ง่าย เลย😂
แต่ทำต่อไป สู้ต่อไป อยากให้เชื่อว่า วันนี้เราสามารถเก่งภาษาอังกฤษได้ แม้ไม่ได้เรียน คลาสอินเตอร์หรือไปเรียนเมืองนอก สู้ๆเพื่อตัวเราเอง !!!