8 ม.ค. 2021 เวลา 01:09 • ประวัติศาสตร์
ในสมัยราชวงศ์ชิงได้มีการแบ่งอิสริยยศขององค์ชายในองค์จักรรพรรดิ ไว้ดังนี้
องค์ชาย (皇子)
องค์ชายหรือ "หวงจื่อ" หมายถึง พระโอรสขององค์จักรพรรดิ เรียกลำลองว่า อาเกอ (阿哥) ซึ่งเป็นการเรียกโดยไม่ระบุถึงตำแหน่งหรืออิสริยยศที่ได้รับ องค์ชายที่ได้รับแต่งตั้งเป็นผู้สืบทอดราชบัลลังก์จะเรียกว่า หวงไท่จื่อ (皇太子) รองจากหวงไท่จื่อ จะเป็นตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ที่องค์ชายหรือเชื้อพระวงศ์ชายอื่นๆ สามารถดำรงตำแหน่งได้ในราชสำนัก ทั้งหมด 12 ตำแหน่ง หากมีทายาทเป็นผู้สืบทอด จะมีตำแหน่งต่ำลงมาหนึ่งขั้น ในที่นี้จะพูดถึงตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายที่สำคัญ 6 ตำแหน่งแรก ซึ่งได้แก่
เหอซั่วชินหวัง (和碩親王)
หรือรู้จักกันในชื่อ "ชินอ๋อง" ผู้ที่ได้รับตำแหน่งนี้โดยมากเป็นพระโอรส พระเชษฐา หรือพระอนุชาในองค์จักรพรรดิ ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายลำดับที่ 1 และเป็นตำแหน่งสูงสุดที่สามารถมีได้รองจากหวงไท่จื่อ หากผู้ที่ดำรงตำแหน่งชินอ๋องนี้เป็น เถี่ยเม่าจื่อหวัง (鐵帽子王) หรือ "อ๋องหมวกเหล็ก" หมายถึง ได้รับอนุญาตให้สืบทอดตำแหน่งต่อได้โดยไม่ต้องลดตำแหน่งลงหนึ่งขั้น ชินหวังซื่อจื่อ (親王世子) หรือพระโอรสผู้สืบทอดในชินอ๋องก็จะมีตำแหน่งเป็นชินอ๋องต่อจากบิดา เช่น อี๋ชินอ๋อง อ๋องหมวกเหล็กลำดับที่เก้า พระโอรสองค์ที่ 13 ในจักรพรรดิคังซีกับจิ้งหมิ่นหวงกุ้ยเฟย (จากเรื่อง 步步驚心)
1
ตัวหลัวจวิ้นหวัง (多羅郡王)
หรือรู้จักกันในชื่อ "จวิ้นอ๋อง" ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายลำดับที่ 2 หากผู้ที่ดำรงตำแหน่งจวิ้นอ๋องนี้เป็นอ๋องหมวกเหล็ก จวิ้นหวังจ๋างจื่อ (郡王長子) หรือพระโอรสผู้สืบทอดในจวิ้นอ๋องก็จะมีตำแหน่งเป็นจวิ้นอ๋องต่อจากบิดา (พระโอรสผู้สืบทอดในชินอ๋องที่ไม่ได้เป็นอ๋องหมวกเหล็ก ก็จะได้ตำแหน่งเป็นจวิ้นอ๋องเช่นกัน) เช่น กั่วจวิ้นอ๋อง พระโอรสองค์ที่ 17 ในจักรพรรดิคังซีกับฉุนยวี่ฉินเฟย ภายหลังมีตำแหน่งเป็นกั่วชินอ๋อง (จากเรื่อง 後宮甄嬛傳)
ตัวหลัวเป้ยเล่อ (多羅貝勒)
เรียกลำลองว่า "เป้ยเล่อ" ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายลำดับที่ 3 ผู้ที่ได้รับตำแหน่งนี้โดยมากเป็นพระโอรสหรือพระนัดดาในองค์จักรพรรดิ (พระโอรสผู้สืบทอดในจวิ้นอ๋องที่ไม่ได้เป็นอ๋องหมวกเหล็ก ก็จะได้ตำแหน่งเป็นเป้ยเล่อเช่นกัน) เช่น เซิ่นเป้ยเล่อ พระโอรสองค์ที่ 21 ในจักรพรรดิคังซีกับซีผิน ภายหลังมีตำแหน่งเป็นเซิ่นจวิ้นอ๋อง (จากเรื่อง 後宮甄嬛傳)
กู้ซานเป้ยจื่อ (固山貝子)
เรียกลำลองว่า "เป้ยจื่อ" ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายลำดับที่ 4 ตำแหน่งเริ่มต้นต่ำสุดที่จักรพรรดิจะแต่งตั้งให้กับพระโอรสทุกพระองค์เมื่อเริ่มเป็นผู้ใหญ่ เมื่อมีผลงานก็สามารถเลื่อนตำแหน่งได้ (โอรสผู้สืบทอดในเป้ยเล่อ จะได้ตำแหน่งเป็นเป้ยจื่อตามศักดิ์) เช่น เป้ยจื่อยวิ่นถัง พระโอรสองค์ที่ 9 ในจักรพรรดิคังซีกับอี๋เฟย (จากเรื่อง 步步驚心)
เฟิ่งเอินเจิ้งกั๋วกง (奉恩鎮國公)
เรียกลำลองว่า "เจิ้งกั๋วกง" ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายลำดับที่ 5 โอรสผู้สืบทอดในเป้ยจื่อจะได้ตำแหน่งเป็นเจิ้งกั๋วกงตามศักดิ์
เฟิ่งเอินฝู่กั๋วกง (奉恩輔國公)
เรียกลำลองว่า "ฝู่กั๋วกง" ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายลำดับที่ 6 โอรสผู้สืบทอดในเจิ้งกั๋วกงจะได้ตำแหน่งเป็นฝู่กั๋วกงตามศักดิ์
เช่น สวินฉินจวิ้นอ๋อง พระโอรสองค์ที่ 14 ในจักรพรรดิคังซีกับเต๋อเฟย (ภายหลังสถาปนาเป็นเซี่ยวกงเหรินฮองเฮา) เคยถูกขุนนางขอให้ลดขั้นเป็นเจิ้งกั๋วกง แต่จักรพรรดิยงเจิ้งลดขั้นให้เป็นเป้ยจื่อแทน ภายหลังได้ออกจากตำแหน่ง ต่อมาในสมัยจักรพรรดิเฉียนหลง ได้รับแต่งตั้งเป็นฝู่กั๋วกง เป้ยเล่อ และได้เป็นจวิ้นอ๋องอีกครั้ง (จากเรื่อง 步步驚心)
1
ตำแหน่งเชื้อพระวงศ์ชายทั้ง 6 ตำแหน่งข้างต้น รวมถึงตำแหน่งผู้สืบทอดชินอ๋อง และผู้สืบทอดจวิ้นอ๋อง ทั้งหมด 8 ตำแหน่ง เรียกรวมว่า หรู้ปาเฟินกง (入八分公) ถือเป็นเชื้อพระวงศ์ชายชั้นสูง ใช้สรรพนามเรียกเป็นองค์ชายหรือท่านชาย โดยขึ้นอยู่กับการสืบสายเลือดทางบิดากับจักรพรรดิองค์ปัจจุบัน ตำแหน่งอื่นนอกจากนี้ถือเป็นเชื้อพระวงศ์ชายชั้นล่าง
โฆษณา