อ้วนสุดกับตราหยกที่เลอค่า(หรือเปล่านะ)?
เมื่อครั้นตอนอ้วนสุดตั้งตนเป็นฮ่องเต้ อ้างว่าได้รับตราแผ่นดินจากซุนเซ็กที่นำตราตั้งมาขอแลกทหารคนสนิท และทหารเลวไปตั้งตนเป็นเจ้ากังตั๋ง เป็นลิขิตสวรรค์จึงต้องเป็นเจ้า แต่ด้วยตัวของตนไม่เคยทำคุณประโยชน์ใดจากแผ่นดิน ใจคอช่างคับแคบ นอกเสียจากมีเครดิตจากคำว่า ขุนนางผู้ใหญ่อันเก่าแก่ของตระกูล อ้วน เพียงเท่านั้นเอง
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เมื่ออำนาจมันบังตา อยากนั่งอยู่บนบัลลังก์ใหญ่ อยากมีคนก้มกราบ อยากมีความสุขสบายบนแผ่นดินกลียุคเช่นนี้ มีหรือจะไม่กระทำ ว่าแล้วก็ป่าวประกาศตั้งตนเป็นฮ่องเต้ทันที
เมื่อประกาศปุ้บ งานก็เข้าปั้บ กลายเป็นว่ามีศตรูทั่วทั้งแผ่นดิน ตัวเล็ก ตัวน้อย หรือตัวใหญ่ สามารถอ้างความชอบทำเพื่อกำหราบอ้วนสุดได้
ในที่สุดจุดจบอ้วนสุดก็มาถึง เมื่อเล่าปี่บุกตีอ้วนสุดจนใกล้ม้วย เมื่อตนโดนตีจวนตัวใกล้ถึงตนเจียนตาย ในสภาพโดนล้อมไร้ซึ่งน้ำและอาหาร อ้วนสุดยังร่ำหากับทหาร คนรับใช้ว่า "ข้าคอแห้งเหลือเกิน ข้าอยากกินน้ำผึ้งให้ชุ่มคอ" (ตรงนี้อ้างถึงนิยายโทรทัศน์ปี 2010) เมื่อตนใกล้จะสิ้นบุญอยู่แล้ว กลับยังติดความหรูหรามังค่าราคาแพง พร้อมกับถือศักดิ์ศรีความเป็นเจ้าของตน
เล่าปี่เมื่อล้อมสิ้นแล้ว จึงส่งกระบี่ไปให้อ้วนสุดก็เข้าใจความหมาย เชือดคอตายในบัดดล เป็นอันจบเรื่องราวของอ้วนสุด
ตราหยกก้อนเดียว ทำคนได้ขนาดนี้เชียวหรือ
ช่างอนิจจา เป็นนายคนไม่พอใจเท่าอยากเป็นนายเหนือแผ่นดิน และช่างอนิจจา เป็นนายเหนือแผ่นดินไม่ไร้สิ้นซึ่งคนจำนน....
สวัสดี
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
