EP:1 โตมายังไงให้ใจบอบช้ำได้ขนาดนี้ !!
สวัสดีค่ะวันนี้แอดมินเม จะมาแชร์เรื่องราวประสบการณ์ตรงของคุณพี่ท่านหนึ่งให้ทุกคนได้อ่านกัน เป็นประสบการณ์ของการเติบโตมาในครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบตั้งแต่อายุเพียงแค่ 3 ขวบเท่านั้น อยากให้ทุกคนที่ติดตามทางเพจ "เขียนไปใครจะอ่าน"ได้เข้ามาลองอ่านเรื่องราวนี้กันค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า ...
คุณพี่ A : ตอนนั้น 3 ขวบค่ะ ยังจำเรื่องราวอะไรไม่ได้เลย ยังเด็กมากค่ะ ไม่รู้ภาษาเท่าไหร่ เป็นเด็กผู้หญิงตัวอ้วนเหมือนลูกหมูที่มีของเล่นเป็นรถจักรยานสามล้อคู่ใจ สีชมพู
Admin เม : เรื่องราวเป็นมายังไงคะ เริ่มต้นยังไงเอ่ย .. ?
คุณพี่ A : เรายังเด็กมากค่ะ จะมารับรู้เรื่องราวจริงๆ ก็แทบจำไม่ได้แล้วค่ะว่าเรารู้ว่าตัวเองครอบครัวไม่สมบูรณ์ตอนไหน เท่าที่จำได้ก็รู้ตัวมาตลอดว่า คุณพ่อคุณแม่ แยกทางกัน ตัวเราอาศัยอยู่กับคุณตาคุณยายค่ะ คือตัวเราเองจะรับรู้ตลอดเลยนะคะว่าตัวเองมีปัญหา ทั้งๆที่พอโตมาก็อยากจะบอกเพื่อนๆที่ประสบปัญหาเดียวกัน หรือน้องๆ เด็กๆ ที่กำลังเผชิญอยู่ในความรู้สึกแบบนี้ ว่า อย่าไป Mind มันเลยค่ะ แต่ย้อนไปมองตัวเองตอนนั้นหนักเอาการค่ะ เป็นเด็กที่เล่นคนเดียว พูดคนเดียว อยู่ในจินตนาการของตัวเอง ชอบอยู่ในห้อง เก็บตัวไม่อยากออกจากบ้าน ตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนมีแผลค่ะ เพื่อนล้อบ้าง งานวันพ่อวันแม่ก็มีตากับยายค่ะ
Admin เม : เพราะว่าครอบครัวคุณพ่อคุณแม่แยกทางกันจึงทำให้คุณ A มีแผลทางใจใช่ไหมคะ
คุณพี่ A : ไม่หรอกค่ะ สำหรับ A คิดว่าการที่ A มีแผลทางใจเกิดมาจากการที่พอโตขึ้นประมาณ A เข้าเรียน ม.1 ได้ย้ายเข้ามาในบ้านของคุณพ่อค่ะ ซึ่งเป็นบ้านที่มีคุณปู่ คุณย่าของเราอยู่ด้วย มีแม่เลี้ยง และน้องของ A คือเป็นลูกแม่เลี้ยงค่ะ นับตั้งแต่วันนั้น A คิดว่าตัว A เอง รับได้นะคะ A ดีใจด้วยซ้ำจะได้มีน้อง มีพ่อ มีแม่ มีครอบครัวที่สมบูรณ์สักทีจะได้ไม่เหงาอีกต่อไป
Admin เม : แล้วเกิดอะไรขึ้นกับคุณ A หรอคะ ?
คุณพี่ A : A ใช้ชีวิตอยู่ไปได้ไม่นาน A รู้สึกว่า เหมือนตัวเองเป็นส่วนเกิน ตอนเด็กๆเคยฝันว่าอยากนอนตรงกลางระหว่างพ่อกับแม่ A ก็ลองทำดูค่ะ ปรากฎว่า A ได้นอนพื้นข้างๆคุณพ่อค่ะ น้องเมพอจะนึกภาพออกไหมคะ คุณพ่อนอนบนเตียง ตรงกลางมีน้อง ข้างๆน้องเป็นแม่เลี้ยงค่ะ เพื่อให้ได้ความอบอุ่นที่ A ต้องการ เลยทำแบบนั้นไปค่ะ ยิ่งพบว่าทำแบบนั้นแล้วรู้สึกโดดเดี่ยวซะเหลือเกิน คุณพ่อ A เป็นคนชอบสังสรรค์ค่ะ กินเหล้า กินเบียร์ กลับมาดึกๆ ทุกคนในบ้านก็นอนไม่หลับมีปากเสียงกระทบกระทั่งกันตลอด คุณปู่ก็ต่อว่าคุณย่าที่ไม่ดูแลคุณพ่อให้ดี คุณย่าก็ต่อว่าแม่เลี้ยงที่ตนเองเป็นภรรยาแต่สามีออกบ้านทุกวัน พอคุณพ่อกลับมาบ้านก็กลับมาทะเลาะกับแม่เลี้ยงอีก A ต้องมารับรู้เรื่องราวแบบนี้ทุกวันค่ะ มีวันนึง A รู้สึกไม่ชอบการทะเลาะกัน A ร้องไห้ออกมาค่ะ กลายเป็น A ค่ะที่โดนต่อว่า ว่า A อ่อนแอ หลังจากวันนั้นมาไม่ว่าจะเรื่องอะไร จะหนักจะเบาแค่ไหน A จะเสียน้ำตาให้กับมันง่ายมากเลยค่ะ ปัจจุบันนี้ A ก็ยังเป็นอยู่นะคะ สำหรับใครที่คิดว่า โดนต่อว่าบ่อยๆแล้วจะไม่เจ็บ ไม่มีความรู้สึก ไม่มีน้ำตาแล้วจะชิน ไม่จริงค่ะ A ไม่เคยชินกับความเจ็บปวดตรงนั้นสักครั้งเลย เมื่อก่อนยังไม่รู้จักโรคซึมเศร้าค่ะแต่ A คิดว่าในตอนนั้น A ก็มีอาการคล้ายคนเป็นโรคซึมเศร้านะคะ ตอนนั้น A ยังเด็กค่ะ เคยคิดฆ่าตัวตาย โดยการเอาผ้าเช็ดตัวรัดคอ แต่ไม่ตายค่ะ ด้วยความไร้เดียงสา A จึงเอาดินสอเปลี่ยนไส้ ใช้ตรงไส้ดำๆจิ้มมาที่ขาตัวเองคิดว่าจะแทงเข้าแล้วเลือดออกตายค่ะ แต่มันไม่ตายค่ะ ลอยแผลเป็นยังอยู่ถึงวันนี้เลยค่ะ
Admin เม : จากการที่ทางบ้านมีปากเสียงกันเลยทำให้คุณ A เป็นแบบนี้
คุณพี่ A : ใช่ค่ะ เป็นส่วนนึงเท่านั้นค่ะ ที่ทำให้ A บอบช้ำคือการที่ A อยากมีตัวตนในสายตาคนที่ A รักค่ะ A อยากให้คุณพ่อภูมิใจ ดังนั้นจึงทำทุกอย่างเลยค่ะ อะไรก็ได้ที่คุณพ่อต้องการ เช่น การสอบชิงทุนให้ได้ การสอบเข้าเรียนแพทย์ให้ติด การสอบให้ได้ที่ 1 การเรียนให้ได้เกรด 4 เพื่อหวังว่าสิ่งที่ A ทำทั้งหมดถ้า A ทำได้คุณพ่อจะภูมิใจและเลิกกินเหล้ากินเบียร์ค่ะ แต่ที่ A ยกตัวอย่างมาทั้งหมด A ทำไม่ได้สักอย่างเลยค่ะ .... : )
เขียนไปใครจะอ่าน
แอดมิน Maple (จบ Ep1)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
