วัยเด็กของฉัน
ปรากฎการขาแตก มักจะเกิดขึ้นประมาณเดือน พฤศจิกายน - กุมภาพันธ์ ของทุกปี
หน้าหนาวเธอคิดถึงใคร แต่ใจฉันคิดถึงเธอ
สำหรับเด็กบ้านนอกที่ไกลปืนเที่ยง สิ่งที่คลายความหนาวมิใช่ฮิตเตอร์แต่อย่างใด เพราะไฟฟ้าจะใช้ยังหาอยาก
สิ่งที่พอจะทำให้อุ่นขึ้นได้ก็คงจะหนีไม่พ้น”กองไฟ” สมัยเด็กๆตอนเข้าๆกับตอนเย็นๆ การผิงไฟเป็นเรื่องที่มีความสุขมาก ไม่ใช่แค่จะทำให้เราอุ่นขึ้นเพียงอย่างเดียว แต่ยังมอบแผนที่ลายแทงแห่งขุมทรัพย์ให้กับเราด้วย
นั่นก็คือผิวที่แห้งกร้าน พอกระทบกับแสงแดดจะเปล่งประกายระยิบระยับเลยทีเดียว วันไหนที่ลืมเอาสมุดไปโรงเรียนสามารถจดลงที่ขาได้เลย hahaha
เรื่องราวตอนเด็กๆเป็นสิ่งที่มีค่าและสวยงามเสมอ ในตอนนั้นทุกอย่างช่างสดใส มีจินตนาการที่กว้างไกลเหมืองดั่งมีเวทมนต์และมีสิ่งมหัศจรรย์ ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอ มีความสุขในทุกๆวันไม่เคยเป็นกังวลกับเรื่องใดๆ
แต่พอโตขึ้นด้วยบทบาทหน้าที่อาจทำให้ตรงนั้นเลือนลางไป เหมือนกับหนังสือ the magic ได้กล่าวไว้
การได้ทำบางอย่างที่เราเคยทำตอนเด็กอาจทำให้เราได้รื้อฟื้นความทรงจำดีๆตอนเด็ก และอาจเติมพลังให้กับเราได้ เหมือนกับที่ผมได้กำลังนั่งผิงไฟตอนนี้ hahaha
ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับทุกคน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
