อุดร-น่าน
5 มกราคม 2564 - 7 มกราคม 2564
ทริปนี้เป็นการท่องเที่ยวที่ตั้งใจจะไปหลายที่มากๆ จากจังหวัดอุดรธานีสู่จังหวัดน่าน
ระหว่างทางก็จะผ่านสถานที่ท่องเที่ยวมากมายให้ได้แวะชมบ้าง ซึ่งคืนแรกที่ผมจะ
พักก็คือ สกาดคอฟฟี ( Sakad coffee) ที่ตั้งอยู่บนดอยสกาด อ.ปัว
ผมตั้งใจจะออกเดินทางจากที่บ้านประมาณ ตี 03.00 แต่ทว่า สมองไม่อาจจะสั่งร่างกายให้ตื่นจากความเหนื่อยล้าของตัวเองที่ก่อนหน้านั้นได้ใช้เวลาขับรถมาจาก
จังหวัดกาฬสินธุ์ซึ่งเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของผม สุดท้ายแล้วผมออกเดินทางจาก
อุดรธานีประมาณ 04.30 เพื่อที่จะมุ่งหน้าไปแดนเหนืออีกซักทีแต่ก็เป็นสถานที่ๆต่าง
ออกไปในครั้งนี้
5/1/64
วิวระหว่างทางจังหวัดเลย
ระหว่างทางนั้นสถานที่แรกที่ได้แวะลงไปถ่ายรูปก็คือ
" น้ำตกภูสอยดาว" ที่ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติภูสอยดาว ที่อยู่จังหวัด อุตรดิตถ์
อากาศบนเขานี้เย็นสบายมาก ถึงจะมีพระอาทิตย์ส่อง แต่ก็ไม่ทำให้ร้อนเลย
หลังจากได้แวะน้ำตกภูสอยดาวที่อยู่ข้างทาง ก็ได้ขับรถต่อมาเรื่อยๆ จนกระทั้งมี
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา แปลกใจนักที่เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็นเบอร์ที่ไม่ได้อยู่ใน List
พอได้รับสายก็ทราบว่าเบอร์นั้นโทรมาจากที่พักของค่ำคืนนี้
ทางที่พักแจ้งว่าตอนนี้จังหวัดน่านมีการตรวจ Covid 19 ถ้าหากผู้ไดมาจากพื้นที่
เสี่ยงก็จะถูกกักตัว 14 วันเหลือไม่ให้เข้าจังหวัดได้เลย และหลายสถานที่ท่องเที่ยวและที่พักก็ทยอยปิดก็มันเพื่อที่จะป้องกันการแพร่กระจายของไวรัส
แต่ถือว่าผมยังโชคดีที่ไม่ได้มาจากพื่นที่เสี่ยงและสามารถเข้าน่านได้โดยปลอดภัย
ขับมาจากน้ำตกได้ประมาณ 2 ชั่วโมง 30 นาทีก็ได้พบกับป้ายที่เขียนไว้ว่า
"ดอยเสมอดาว" ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่อยู่ใน List ที่ผมก็ตั้งใจจะแวะมาซักครั้ง
แม่น้ำน่าน วิวจากบนดอยเสมอดาว
เนื่องจากสถานการณ์ Covid ทำให้สถานที่ท่องเที่ยวไม่มีคนเลย
เหมือนได้มาเที่ยวแบบ Private สุดๆ
แดดร้อนมาก ทำให้ต้องรีบถ่ายและเดินทางต่อ
หลังจากใช้เวลาที่ดอยเสมอดาวแล้วสถานที่ท่องเที่ยงที่อยู่ใกล้ๆที่อยู่ใน List ก็คือ
เสาดินนาน้อย คอกเสือ แต่เพราะว่าสถานการณ์ตอนนี้ทั้งไวรัสและก็ไม่รู้ว่าจะมีคนเยอะหรือเปล่าและเวลาตอนนี้ก็บ่ายโมงกว่าแล้วยังต้องขับรถอีกไกลจึงตัดสินใจจะตรงยาวไปที่ที่พักเลย
ข้างทาง ณ ดอยสกาด
16.00 ณ สกาด
ถึงที่พักเวลาประมาณ 16.30 ระหว่างทางขึ้นดอยสกาดโหดเอาเรื่องเหมือนกัน
แต่พอได้ขึ้นมาแล้วก็ทำให้ความรู้สึกที่ขุบรถขึ้นมานั้นหายไปหมด
มีแต่ความรู้สึกที่ดีๆใหม่ๆเกิดขึ้นมา
ระหว่างทางขึ้นและลงดอยสกาด
วิวที่พัก ณ สกาดคอฟฟี่ช่วงเย็น
Sooooo good atmosphere
คือดีมากกกก
อาหารของค่ำคืนนี้
ขันโตก
หลังจากทานเข้าเสร็จก็อิ่มเอมกับบรรยากาศให้ได้มากที่สุด เก็บเกี่ยวความรู้สึกนี้ไว้
เพราะรู้ว่าปีนี้ก็คงจะเป็นปีที่หนักเหมือนกับปีที่แล้วอย่างแน่นอน ฝันดีครับ
6/1/64
ตื่นมาก็เป็นแบบนี้เลย
ตื่นมาทานข้าวเสร็จก็ทานกาแฟดริปของดอยสกาด
เป็นเพราะว่าสถานการณ์โควิด ทำให้ทางที่พักทุกที่ของดอยสกาดไม่สามารถรับนักท่องเที่ยวที่มาจากกลุ่มเสี่ยงได้ ทางที่พักจึงต้องทำการเลื่อนหรือคืนเงินเต็มจำนวน
ให้กับลูกค้าที่มาจากพื้นที่เสี่ยง ฉะนั้นก็เหมือนกับผมได้มาเที่ยวแบบส่วนตัวมากๆ
เพราะผมไม่ได้มาจากพื้นที่เสี่ยงนั่นเอง แต่ถึงอย่างนั้น หลายๆสถานที่ท่องเที่ยวใน
จังหวัดน่านก็ได้ปิดและรวมถึงหมู่บ้านสะปันก็ปิดหมู่บ้านเนื่องจากสถานการณ์
ปัจจุบัน ทำให้ไม่สามารถไปเที่ยวที่ๆอยากจะไปได้ในทริปนี้ ชั่งเป็นเรื่องที่เสียดาย
ยิ่งนัก แต่ก็ต้องยอมรับและเข้าใจในสถานการณ์นี้แต่โดยดีครับ
การบริการที่พัก ห้องพัก และวิว ผมให้ 10 เต็มครับ พี่เจ้าของบริการดีมากกกกก
ให้คำแนะนำดีมากกก และต้อนรับเราเป็นอย่างดี ต้องขอขอบคุณมากครับ
ถ้าทุกอย่างดีขึ้นจะกลับมาเที่ยวใหม่แน่นอนครับ
หลังจาก checkout จากที่พัก ก็นั่งคิดอยู่นานว่าจะเริ่มยังไงดีเพราะสะปัน ที่ๆเรา
อยากไปได้ปิดหมู่บ้านไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถ้างั้นก็ไปถนนลอยฟ้าเลยละกัน!
ความรู้สึกครั้งแรกที่ได้เห็นถนนลอยฟ้าของจริงในสายตาตัวเองคือ
สุดยอดมากกกกกกกกกกกก สวยมากถึงแม้ว่าจะมาในเดือนมกราคมก็ยังคงว้าว
เหมือนเดิมครับ ทางที่มาค่อนข้างชันและมีโค้งหักสอกต้องระมัดระวังเป็นพิเศษ
ขอเก๊กท่าหน่อยนะครับ
ขอแนวเท่ๆบ้าง
หลังจากใช้เวลาอยู่นานกับการเดินทางและถ่ายรูปที่ถนนลอยฟ้า ก็ใช้เวลาจนถึง
13.40 กว่าๆ ส่วนนึงก็เป็นเพราะว่าออกจากที่พักค่อนข้างสาย แต่เพราะเป็นการมา
เที่ยวที่ไม่รีบมากนักจึงไม่รู้สึกเสียดายเวลาอะไรเท่าไหร่เพราะต้องการที่จะใช้เวลา
อยู่กับสิ่งตรงหน้าให้ได้นานๆที่สุด
จากนั้นเราตัดสินใจที่จะไม่ไปถนนโค้งหมายเลข 3 อีกหนึ่ง Landmark แนว Street ที่ต้องไปแต่เป็นเพราะว่าใช้เวลาเดินทางค่อนข้างนานและเราก็ได้รูปบนนถนนลอย
ฟ้านี้แล้วเหมือนกันเราเลยเลยเลือกที่จะไปฟาร์มเห็ดและวังศิลาแลงเลยดีกว่าเพื่อที่จะได้มีเวลาหาที่พักสำหรับค่ำคืนนี้
ฟาร์มเห็ดบ้านหัวน้ำ อำเภอปัว
ถ้าต้องให้คะแนนก็คง 5/10 ละกันครับ
หลังจากที่ทานอาหารเสร็จ ก็จะมีทางเดินลงมาที่วังศิลาแลงเลย ระยะทางไม่ไกล
เดินไม่ถึง 10 นาทีก็ถึงแล้ว
สงสารรองเท้ามากกก แนะนำควรใส่กางเกงขาสั้น+รองเท้าแตะ
ที่พักคืนนี้เราได้โทรสอบถามหลายที่มากๆ บ้างก็รับสาย บ้างก็ไม่รับ คงเป็นเพราะ
อยากตัดปัญหาเกี่ยวกับการเข้าพักอันเนื่องมาจาก Covid 19
สุดท้ายแล้วเราก็ได้ที่นอนสำหรับคืนนี้ซึ่งห่างจากฟาร์มเห็ดบ้านหัวน้ำไม่ไกล
เดินทางประมาณ 15 นาทีก็ถึงแล้ว ซึ่งที่พักมีชื่อว่า..
บ้านไม้ ปลายนา, น่าน
บรรยากาศยามเย็นของที่พักที่ปกคลุมไปด้วยนา
คืนนี้มีที่นอนแล้ว....
7/1/53 วันสุดท้าย
การที่เราไม่ได้หวังอะไรเลยก็ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ดี
แต่เป็นเพราะการที่เราไม่หวัง จึงทำให้เรารู้สึกยินดีที่มันเกิดขึ้น
และไม่ได้เสียใจถ้ามันจะไม่เกิดเรื่องดีๆ
หลักจากที่ดื่ม Beer แบบชิวๆท่ามกลางธรรมชาติ
รู้สึกตัวตอนเช้าซึ่งไม่รู้ว่ากี่โมงแล้วและแสงก็ไม่อาดเล็ดลอดผ่านม่านที่ปิดไว้อย่าง
มิดชิดทุกทางถ้าตอนนี้นอนอยู่ที่บ้านก็คงจะขอนอนต่อไม่สนใจอะไรเป็นแน่แท้
แต่เพราะมาเที่ยวทั้งทีสมองและร่างกายก็เอาชนะความขี้เกียจนี้ได้อย่างสบายๆและ
ขยี้ตาพร้อมเปิดม่าน
ภาพที่มองเห็นเป็นภาพแรก คือSurprise มากๆ ซึ่งไม่ได้คิดว่ามันจะเกิดขึ้นหรอกนะกับการมาเที่ยวภาคเหนือ ที่อยู่ท่ามกลางขุนเขา ในเดือนมกราคมและเจอะเจอในสิ่งนี้ที่เรียกว่า
"หมอก"
ผมรีบขยี้ตาและเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะลงมาสัมผัสอากาศดีๆแบบนี้และเก็บภาพแห่งความดีใจของตัวเองซึ่งไม่ได้คาดหวังว่ามันจะมีให้ได้สัมผัสในวันสุดท้ายของการมาเที่ยว ณ ที่แห่งนี้
Fascinating view
ใช้ชีวิตบนความเรียบง่าย
ธรรมชาติจะเยียวยาจิตใจของเรา
Sunrise
ภาพตัวเองบ้างงงง
ช่วงนึงของชีวิตเราโหยหาที่จะเข้าสังคมและต้องการที่จะมีสิ่งของอันมากมายเพื่อที่จะครอบครองและเป็นเจ้าของ บ้างก็มีประโยชน์บ้างก็ไร้ประโยชน์
อีกช่วงนึงของชีวิตกับต้องการที่จะมีชีวิตอันเรียบง่ายขอแค่ไม่เดือดร้อนตัวเอง
ไม่ต้องมีทุกอย่างที่อยากได้ แต่มีธรรมชาติและอยู่กินกับธรรมชาติรอบข้างแบบนี้
ก็พอแล้ว...
คุณสามารถหาเงินได้เรื่อยๆ แต่คุณจะสามารถหาเวลาได้มากกว่าหรือเปล่า?
ก่อนกลับบ้าน แวะไหว้พระที่วัดภูเก็ต
ขอบคุณที่ติดตามครับ
จบทริปเที่ยวน่านช่วง Covid 19 และคงจะเป็นทริปเดียวของทั้งปีที่แล้วและปีนี้
ขอให้ทุกคนผ่านพ้นช่วงเวลาอันเลวร้ายนี้ไปด้วยกันนะครับ สู้ๆครับ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
