#อ่านนิยายวายเพิ่มภูมิต้านทาน
ตัวร้ายอย่างข้า... จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี
ผู้เขียน : โม่เซียงถงซิ่ว
เล่ม 1 น้องลั่วน่ารักก ☺️
นานมากแล้วที่ไม่ได้อ่านนิยายวาย และไม่คิดจะอ่านนิยายวาย ประการแรกเรามันพวกภูมิต้านทานวายต่ำ อ่านแล้วใจสบายไม่ค่อยได้ จึงหลีกเลี่ยงมาตลอด แต่กรณีการได้พบเจอหนังสือ ตัวร้ายอย่างข้า... จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี เป็นกรณีบังเอิญสุดๆ เหตุเกิดจากการทำตัวเป็น Delivery รับอาสาเป็นคนกลางส่งต่อหนังสือให้เพื่อน 2 คน ดังนั้นไหนๆ ก็ได้มาอยู่ในมือ (ระหว่างรอส่งต่อ) ก็เปิดอ่านสักหน่อย
ตัวร้ายอย่างข้า... จะหนีเอาตัวรอดยังไงดี เป็นคอนเท้นต์แรกที่เสพในปี 2021 หนังสือนิยายแปลจีน แนว Boy Love เรื่องนี้มีจำนวน 3 เล่มจบ บริบูรณ์ เล่าถึง เสิ่นหยวน หนุ่มธรรมดาที่เป็นแฟนตัวยง(แต่เจ้าตัวยืนการว่าเป็นแอนตี้แฟน)ของนิยายออนไลน์มหากาพย์เรื่อง เทพมารอหังการ นิยายฮาเร็มแฟนตาซีแห่งยุค
แต่แล้วเสิ่นหยวนกลับพบว่าหลังจากตัวเองตายอย่างกะทันหันก็กลับมามีสติอีกครั้งในร่างของ เสิ่นชิงชิว ตัวละครหนึ่งในนิยายเทพมารอหังการ และแน่นอนว่าตอนนี้เขาดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนิยายเทพมารอหังการ มันก็คงไม่ลำบากอะไรเท่าไหร่ถ้าไม่เผอิญว่าตัวละครเสิ่นชิงชิวของเขาคนนี้ดันเป็นตัวร้ายอันดับหนึ่งของนิยายที่ทำกรรมทรมาน ลั่วปิงเหอ พระเอกของเรื่องเอาไว้เยอะ และสุดท้ายก็มีจุดจบถูกพระเอกฆ่าตายอย่างอเนจอนาถ
เสิ่นชิงชิวจึงต้องคิดหาวิธีร้อยแปดเพื่อไม่ให้ตัวเองต้องมีชะตากรรมเช่นเดียวกับนิยายต้นฉบับ ซึ่งวิธีเดียวที่เขาคิดออกคือ แทนที่จะสร้างศัตรู สู้เขาญาติดีกับลั่วปิงเหอเอาไว้น่าจะเป็นทางรอดที่ดีที่สุด แม้ว่าอนาคตเขาจะหลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่จะต้องหักหลังลั่วปิงเหอไม่ได้ก็ตาม
เล่ม 2
อันที่จริงนี่เป็นครั้งแรกที่ได้ลองอ่านนิยายวายจีน ก่อนอ่านก็คิดว่าคงสนุกแหละ เพราะคนเขียนคนเดียวกับปรมาจารย์ลัทธิมาร ซึ่งส่วนตัวยังไม่เคยอ่านหรือดูเรื่องนั้น สำหรับงานเขียนเรื่องนี้ของคุณโม่ยอมรับว่ามาจนถึงตอนนี้ พล็อตแบบนี้ไม่ได้แปลกใหม่อะไรแล้ว เพราะทั่วบ้านทั่วเมืองก็นิยมพล็อตแนวเกิดใหม่กันทั้งนั้น ถึงอย่างไรก็ยังรู้สึกว่าเป็นนิยายที่ไอเดียดี มีมิติหลากหลาย ใส่ความคอมเมดี้ บวกแฟนตาซีลงไปได้เห็นภาพ สนุกเหมือนได้ดูอนิเมะน่ารักๆ สักเรื่อง ใส่มุก และรายละเอียดแบ็กกราวด์ของโลกยุทธภพนี้ออกมาได้น่าสนใจ สวยงาม จนอยากเข้าไปอยู่ที่นั่นจริงๆ
ตัวละครเสิ่นชิงชิวเป็นส่วนผสมของการเป็น God และคนไม่รู้อิโหน่อิเหน่ได้น่ารัก นั่นคือมีอำนาจรู้เรื่องราวทุกอย่างได้ระดับนักเขียน แต่ด้วยสถานการณ์ที่ค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปทำให้ เสิ่นชิงชิวต้องอาศัยตามน้ำ เอาตัวรอดไปเรื่อยๆ ที่สำคัญคือมีวุฒิภาวะสูง มีตรรกะดีไม่เพี้ยน จึงเป็นตัวเอกที่ไม่น่าหงุดหงิด สมกับการเป็นตัวแทนคนอ่านที่สุด
ลั่วปิงเหอ แอบรู้สึกว่าเป็นตัวละครที่มีมิติเหมือนจะน้อย เพราะในชีวิตมีสิ่งเดียวที่สนใจคือความรักที่มีให้เสิ่นชิงชิว แต่การเอาโลกหมุนรอบความรักของน้องลั่วก็ไม่ได้แย่อะไร ออกจะน่าเอ็นดูด้วยซ้ำ น้องลั่วครบสูตรพระเอกนิยาย BL คือหล่อ เก่ง ฉลาด รวย แต่คลั่งรัก ตื๊อเก่ง ขี้หึง สิ่งที่ชอบลั่วปิงเหอมากๆ คือ การให้เกียรติเสิ่นชิงชิว ไม่ทำตัวชอบบงการ แม้จะแอบเอาแต่ใจบ้างแต่ก็ไม่งี่เง่า จนอยากมีลั่วปิงเหอเป็นของตัวเองบ้างคนหนึ่ง ส่วนตัวไม่รังเกียจตัวละครคลั่งรักถ้าตัวละครนั้นมีภาษีดีพอที่จะคลั่งรักได้อย่างตามใจฉัน ซึ่งลั่วปิงเหอก็เป็นกรณีนั้น คือในเมื่อน้องลั่วเป็นอันดับหนึ่งในใต้หล้าแล้ว ก็สามารถคลั่งรักแบบไม่สนหน้าอินทร์หน้าพรหมได้
เล่ม 3
ในเล่มสามพาร์ทหลังจะเป็นตอนพิเศษกว่าครึ่งเล่มที่จะเล่าเนื้อหาขยายเนื้อเรื่องหลัก และได้โฟกัสที่ตัวละครอื่นบ้าง ซึ่งส่วนตัวคิดว่าการมีตอนพิเศษนี้ดีมาก เพราะทำให้เรื่องสมบูรณ์ขึ้น และทำให้เห็นมุมมองของตัวละครอื่นนอกจากคู่หลักมากขึ้น ตัวละครที่ชอบที่สุดในเรื่องคือ หลิ่วชิงเกอ เป็นตัวละครที่ให้ความรู้สึกเหมือนพายุ ปากร้าย ใจดี และเหมือนจะมีความเป็นห่วงและทุ่มเทให้เสิ่นชิงชิวในระดับพิเศษกว่าปกติ ฉากที่ชอบที่สุดคือ ฉากที่เสิ่นชิงชิวได้เจอลั่วปิงเหออีกครั้งในเมืองจินหลัน และพยายามหนีลั่วปิงเหอ เสิ่นชิงชิวตะโกนเรียกหลิ่วชิงเกอ ที่ไม่ได้อยู่ใกล้ตรงนั้นด้วยซ้ำ ฉากนั้นรู้สึกได้ว่าเสิ่นชิงชิวไว้ใจหลิ่วชิงเกอมากทีเดียว แม้หลิ่วชิงเกอจะเย็นชาตลอดเวลา แต่ก็รับรู้ถึงความใส่ใจที่มีให้เสิ่นชิงชิว ซึ่งตัวละครนี้ถูกสร้างมาเป็นพระรองได้สมบูรณ์แบบ เอาไว้ให้คนจิ้นเอง และไม่มีการขยายลงลึกว่าความรู้สึกที่แท้จริงคิดยังไงกับนายเอกของเรา แค่ทิ้งฮิ้นท์ไว้จางๆ ซึ่งแบบนี้ก็ดี เพราะพระรองมีไว้ให้คนอ่านจิ้นนั่นแหละ
อีกคู่ที่เขียนออกมาได้น่าสนใจมากคือคู่ตัวโจ๊กอย่าง ซั่งชิงหัว ตัวละครที่เป็นตัวแทนนักเขียน ตัวละครที่เป็นเหมือนที่กระสอบทรายของเรื่อง ทั้งโดนยำ รองมือรองเท้า แต่ก็เอะอะ พูดมาก อ่อนแอ ศักดิ์ศรีก็ไม่ค่อยจะมี ขอแค่เอาตัวรอดได้ อารมณ์เหมือนก็อ่อนขนาดนี้ไม่มีอะไรจะเสียแล้วคุณธรรมอะไรช่างมันเถอะ แต่พอถูกจับคู่กับโม่เป่ยจวิน องค์ชายน้ำแข็งผู้สูงศักดิ์ทำให้กลับกลายเป็นตัวละครที่น่ารักได้อย่างน่าเหลือเชื่อ จนอยากให้มีเขียนภาคแยกของคู่นี้สุดๆ เคมีเข้ากันมากๆ
สุดท้าย คิดว่ายังมีบางอย่างของนิยายเรื่องนี้ที่ยังติดใจอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ถึงกับคาใจ ทุกอย่างจบลงด้วยดี สนุก ประทับใจ มาคิดดูดีๆ นิยายเรื่องนี้มันแอบผิดศีลธรรมทั้งเรื่องครูกับลูกศิษย์ แต่อันนี้อภัยได้ตรงที่ตัวละครมาเดินเรื่องความรักกันตอนที่หมดวัยเป็นศิษย์อาจารย์ไปแล้ว แต่ไอ้พาร์ทพิเศษที่ดันมีลุงกับหลานนี่มันอะไรกันนะ แต่ก็ไม่โจ่งครึ่มอะไร แค่ชวนคิดก็จะคิดแค่ว่าก็ไม่มีอะไรแล้วกัน ถ้าเป็นคอนิยายวาย แนะนำว่าควรหามาอ่าน และนำแนะสำหรับคนไม่ใช่สายวาย แต่อยากลองอ่านนิยายวายดู นิยายเรื่องนี้ถือเป็นเรื่องตั้งต้นที่ดี เพราะมีทั้งพล็อตที่เป็นพาร์ทแฟนตาซี ผจญภัย ปราบปีศาจ ไม่ได้เน้นรักจ๋า แม้ว่าเล่มสามอาจหนักหนาสาหัสอยู่สักหน่อย
จบ.
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
