เรียนรู้ชีวิตจากงานศพ
งานศพของลูกศิษย์ผมพึ่งร่วมงานไปไม่ถึงเดือน ต้นเดือนมกราคมก็ทราบข่าวการเสียชีวิตกะทันหันของคุณอา น้องสาวคนเล็กของพ่อด้วยอาการเส้นเลือดในสมองแตก
สมัยยังมีชีวิตคุณอาได้มีเจตนารมณ์บริจาคร่างกายให้มหาวิทยาลัยนเรศวรเพื่อประโยชน์ต่อนิสิตแพทย์เพื่อการศึกษา ทันทีที่คุณอาเสียชีวิตลงเมื่อผมทราบข่าวและเจตนารมณ์ของท่าน ผมได้รีบติดต่อไปยังคณะวิทยาศาสตร์การแพทย์ มหาวิทยาลัยนเรศวรซึ่งเป็นหน่วยงานในการรับบริจาคร่างกายของผู้เสียชีวิตเพื่อประโยชน์ในวงการศึกษา ทางเจ้าหน้าที่แจ้งให้ทราบว่าเนื่องจากช่วงนี้มีการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 เพื่อความปลอดภัยและป้องกันการแพร่ระบาด มหาวิทยาลัยงดรับบริจาคร่างกายในช่วงนี้ ทางเจ้าหน้าที่ขอโทษญาติมิตรของผู้ตายที่ไม่สามารถรับร่างได้ในช่วงนี้ ผมลองโทรศัพท์ไปยังเบอร์ติดต่อของสภากาชาดไทยในการรับบริจาคร่างที่เสียชีวิต คำตอบที่ได้รับเช่นเดียวกัน โรงเรียนแพทย์ไม่สามารถแช่ร่างของผู้ตายเพื่อใช้การศึกษาได้ในช่วงนี้เพื่อความปลอดภัยและป้องกันการแพร่เชื้อโควิด-19 ฟังแล้วรู้สึกผิดหวังและเสียดายแทนผู้ตายที่เจตนารมณ์ที่ดีไม่บรรลุเพราะการแพร่ระบาดของโรคโควิด19
เมื่อโรงเรียนแพทย์ปฏิเสธรับร่างกายบริจาค ดังนั้นญาติพี่น้องจึงตกลงจัดงานบำเพ็ญกุศลให้แก่คุณอาในวันรุ่งขึ้น โดยใช้เวลาสวดแค่เพียง 2 คืนเนื่องจากคุณอายังไม่มีครอบครัวและไม่มีเพื่อนสนิทมากนัก ดังนั้นงานสวดพระอภิธรรมจึงมีแขกที่มาร่วมงานเฉพาะญาติพี่น้องเท่านั้น ญาติพี่น้องปรึกษากันว่าจะทำพิธีเผาร่างของคุณอาแล้วเก็บกระดูกและลอยอังคาร
ช่วงหนึ่งในระหว่างที่ฟังพระธรรมเทศนาได้ข้อคิดบางอย่างจากปริศนาธรรมของงานศพ ธูป 1 ดอกที่แขกไหว้ศพเป็นการเตือนสติว่า "สิ่งเดียวที่แน่นอนสำหรับทุกคนคือ ความตายซึ่งไม่มีใครหลีกหนีได้" การมัดตราสังที่คอ, ข้อมือ และข้อเท้า วัตถุประสงค์หลักในอดีตอาจจะป้องกันศพอืดแล้วดันโลงศพขึ้นมา แต่ปัจจุบันที่ใช้โลงเย็นคงไม่มีเหตุการณ์แบบนั้น แต่ปริศนาธรรมยังซ่อนในการมัดตราสังทั้ง 3 ห่วงบนตัวผู้ตายว่า ห่วงลูก ห่วงทรัพย์ ห่วงสามี-ภรรยา ทั้งสามห่วงเหนี่ยวรั้งไม่ให้ผู้ตายหลุดพ้นจากวัฏสงสารยังคงเวียนว่ายตายเกิดไม่สามารถไปสู่นิพพาน น้ำมะพร้าวที่สัปเหร่อเจาะจากกะลามาล้างหน้าศพเพื่อให้น้ำมะพร้าวซึ่งถือว่าเป็นน้ำที่สะอาดได้ชำระล้างความมลทินของผู้ตายก่อนเข้าไปสู่ภพภูมิใหม่
บทสวดให้เข้าใจว่าสังขารไม่เที่ยง (อนิจจัง) ย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ไม่ควรยึดติด ธรรมมีทั้งที่เป็นกุศลและอกุศล การปรุงแต่งก่อให้เกิดอารมณ์ รูป สัญญา
ภายหลังจากฌาปนกิจเสร็จสิ้นลงก็เหลือเพียงเศษกระดูกที่ญาติพี่น้องนำไปลอยอังคารในสายน้ำ กลับคืนสู่ธรรมชาติ....
เหรียญจำนวน 32 เหรียญแทนอวัยวะทั้ง 32 อย่าง เศษกระดูกที่จัดเรียงเพื่อเป็นเครื่องหมายว่ากลับมาเกิดใหม่ตามกรรม
ชีวิตมนุษย์ก็แค่นี้ เกิดขึ้นมา... เรียนรู้สิ่งต่างๆ... ทิ้งสิ่งต่างๆให้แก่คนที่มีชีวิตอยู่ คนรุ่นต่อไป....ทรัพย์ที่หามาสมัยมีชีวิตอยู่จะมากหรือน้อยแค่ไหนสุดท้ายก็เอาไปด้วยไม่ได้....ปริศนาธรรมคือการรดน้ำศพที่แม้แต่น้ำหยดเดียวก็เอาไปไม่ได้
ชีวิตของคนเรากำหนดไม่ได้ว่าจะอยู่ได้นานเท่าไหร่.... จะรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อไหร่เราจะจากลาโลกไป การที่เป็นคนอายุมากไม่ได้หมายความว่าจะตายก่อนคนอายุน้อย จะรู้ได้อย่างไรว่าเมื่อไหร่สิ่งที่เราตั้งใจไว้จะเป็นจริง ถ้าอยากทำอะไรรีบทำก่อนที่จะไม่มีโอกาสนั้นอีก
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
