เส้นด้ายกับสายชีวิต
เด็กหญิงคนหนึ่งเห็นแม่นั่งแก้กลุ่มด้ายที่ยุ่งเหยิงด้วยความอดทน แม่พยายามอยู่หลายครั้งก็ไม่สามารถแก้ด้ายกลุ่มนั้นได้สักที แต่แม่ก็ไม่ล้มเลิก พอเหนื่อยทีก็พักไปทำอย่างอื่นที แล้วก็กลับมาหาทางแก้ด้ายกองนั้นอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า เด็กหญิงจึงถามแม่ว่า “ หนูเห็นแม่พยายามแก้ด้ายกองมานานแล้ว ก็ไม่เห็นแก้ได้สักที ทำไมแม่ไม่ตัดมันทิ้งไปซะ”
แม่ของเด็กหญิงตอบว่า “ ด้ายกลุ่มนี้ มีเชือกแค่เส้นเดียว แม่หาปลายเชือกเจอแล้ว ยังไงก็ต้องแก้ได้”
หลายเพลาต่อมา เด็กหญิงเห็นแม่นั่งลูบไล้เส้นด้าย ที่สุดท้ายก็แก้ออกจากกองด้าย ที่ยุ่งเหยิงได้ด้วยความภูมิใจ แม่บอกกับเด็กหญิงว่า “ จำไว้นะลูกเส้นด้ายก็เหมือนชีวิตเรา ถ้าเกิดปมพันกันขึ้นมา ก็เหมือนกับชีวิตเราเวลามีปัญหา ถ้าแม่ตัดด้ายกลุ่มนั้นทิ้งไป ก็เหมือนแม่แก้ปัญหาแบบสุ่มสุ่มแล้วเอาด้ายที่มีรอยต่อไปทอผ้า ก็จะทำให้ผ้าดูไม่มีราคา ไม่มีใครอยากซื้อ เหมือนกับชีวิตคนเราที่เต็มไปด้วยปัญหาวุ่นวายเป็นหางว่าว กลายเป็นคนจับจด หมกมุ่นกับปัญหา ไม่มีใครอยากคบหาสมาคม แต่ถ้าเรารู้ต้นตอของปัญหาแล้วให้เวลากับมันสักนิด เราก็จะคิดพิจารณาหาทางจัดการกับปัญหาได้ อย่าเป็นคนทิ้งปัญหา หรือแก้ปัญหาส่งเดช เพราะชีวิตที่เต็มไปด้วยปัญหาคาราคาซังแก้ไม่ตกหรือแก้ไม่ถูกทาง จะเป็นตัวถ่วงให้เราห่วงหน้าพะวงหลังไปเรื่อยๆ”
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
