13 ม.ค. 2021 เวลา 04:47 • ความคิดเห็น
#นิทานเที่ยงวัน .... "หอใน"
ทุกมหาวิทยาลัยจะมีหอพักสำหรับนิสิตแยกหญิงและชาย โดยส่วนมากจะเป็นการแชร์ห้องกัน ห้องละ4 คนขึ้นไป
แพร บี แก้ว หวาน เป็นรูมเมทกัน เพราะอยู่ชั้นปีเดียวกัน ในห้องเป็นเตีนงสองชั้น
โดยแพรนอนข้างล่าง บีนอนชั้นบน และอีกเตียงเป็น แก้วนอนข้างล่าง และ หวานนอนข้างบน
ในคืนนั้น ทุกคนเข้านอนพร้อมๆกันเวลาห้าทุ่มกว่า
แต่มีแก้วคนเดียวที่ยังนอนไม่หลับ พลิกไปมา พลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย
ปั้ง! เธอเห็นกับตาว่าประตูตู้เสื้อผ้าถูกเปิดออกและปิดกลับเข้าไปอย่างแรงจนสะดุ้ง ....แต่เพื่อนอีกสามคนกลับนอนนิ่งราวกลับไม่ได้ยินอะไรเลย
แก้วเริ่มไม่สบายใจจึงพยายามข่มตาหลับเพื่อหนีจากความกลัว จะเธอเหมือนจะหลับจริงๆ
"ฮิฮิ ฮิฮิ .... ฮิฮิ"
เสียงแหลมของใครสักคนดังจากด้านบน แก้วใจสั่นและหวาดกลัวมาก เธอจึงค่อยๆลืมตาเล็กน้อยและสังเกตอาการเพื่อนคนอื่นๆในความมืด อย่างหวาดกลัว
ไม่มีใครตื่นเลย ทุกคนหลับสนิท...หรือเป็นเธอคนเดียวที่ได้ยิน แก้วจำคำของยายได้ว่าตอนกลางคืน ได้ยินเสียงแปลกๆ 'ห้ามทัก ห้ามขาน ห้ามสนใจ' จึงทำตามที่ยายเคยสั่งไว้
ขณะที่พยายามนิ่งและกวาดสายตาไปรอบห้อง แก้วเห็นเงาดำ สูงถึงเพดานกำลังชะโงกมองที่เตียงชั้นบนข้างๆ..และดูเหมือนจะไล่ดูทุกเตียง..
แก้วตั้งสติ ข่มตาหลับ นิ่งให้มากที่สุดเพราะไม่รู้จะต้องเจอกับอะไรหากเธอลืมตาขึ้นมา
" คนที่หนึ่งหลับแล้ว คนที่สองหลับแล้ว คนที่สามหลับแล้ว ................คนที่สี่ แกล้งหลับ .....ฮิฮิฮิฮิฮิฮิ!!!!! "
แก้วได้ยินแบบนั้นก็ร้องไห้ทั้งที่หลับตากลับ เพราะทำอะไรไม่ได้แล้ว ถูกจับได้แล้ว จนแก้วรู้สึกถึงแรงเขย่าอย่างแรง "แก้ว แก้ว แก้ว "
เธอกรี๊ดและลืมตาขึ้นมา เป็นเพื่อนทั้งสามคนของเธอกำลังตกใจ รวมกันอยู่ที่เตียงของแก้ว
ทุกคนเห็นเหมือนกันหมดและทำนิ่งไว้เหมือนที่แก้วทำ เพราะความกลัว แต่ไม่มีใครได้ยินเหมือนแก้ว
ทั้งสามคนตื่นกันทั้งคืน ไม่มีใครยอมนอนจนถึงเช้า และพากันลงไปที่สำนักงานเพื่อขอย้ายออก
ระหว่างที่ยื่นเรื่องกับสำนักงาน แพรเดินไปซื้อพวกมาลัยหน้าประตูมหาลัยเพื่อไหว้ศาล และที่ศาลมีดอกไม้พวงมาลัยธูปมากกว่าปกติ
แก้วจึงรู้ในทันทีว่าที่พวกเธอเจอเมื่อคืนเป็นเพราะเมื่อคืนเป็น "วันโกน"
*ความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณ*
" ฮิฮิฮิฮิฮิ ...ฮิฮิฮิฮิฮิ "
โฆษณา