(ซีรีย์โพสต์) โลกซึมเศร้า - EP 1 🖤
"ความพยายามที่จะเปลี่ยนสีให้โลกใบนี้กลับคืนมางดงามเหมือนเดิม"
เป็นซีรีย์โพสต์ที่จะถ่ายทอดประสบการณ์ เรื่องราวและความรู้สึกต่าง ๆ
ในมุมของผู้ป่วยโรคซึมเศร้า ในฉบับที่เข้าใจง่าย
ตั้งเเต่จุดเริ่มต้นของเรื่องราว จนถึงการบำบัดรักษา
สำหรับตอนนี้จะเป็นแค่การเกริ่นคร่าว ๆ
แล้วครั้งหน้าของซีรีย์นี้
จะมาเล่าถึงจุดเริ่มต้นให้ฟังกันนะครับ ^^
.
.
.
เราคือผู้ที่พยายามจะบอกกับตัวเองเสมอ
ว่าเราไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวบนโลกใบนี้
ว่าโลกใบนี้มันไม่ได้โหดร้ายแบบที่เรากำลังคิดในตอนนี้
ว่าทั้งหมดที่เรากำลังคิดมันไม่ใช่เรื่องจริงเสมอไป
มันแค่เป็นเรื่องที่ถูกแต่งเติมให้ดูเลวร้ายกว่าความเป็นจริง
เพราะสารสื่อประสาทในสมองเราผิดปกติไป
ทำให้โลกทั้งใบแทบจะเปลี่ยนสีเลยก็ว่าได้
ก็ไม่เชิงว่าอยู่ ๆ เราก็มองโลกแย่ลงนะ
เพราะเราก็เจอเรื่องแย่ ๆ มาตลอดเหมือนกัน
เจอมันแทบทุกวันตั้งเเต่เกิดเลยก็ว่าได้
จนตอนแรกสมองเรามันอาจจะเผลอชินกับเรื่องแย่ ๆ ไปแล้วละมั้ง
แต่อยู่ ๆ ก็ทนไม่ไหวแล้วจนต้องมาหาหมอ
ถึงรู้และยอมรับว่าตัวเองไม่ไหวแล้วจริง ๆ
ในตอนที่เราอารมณ์เรามันดาวน์ ๆ
ซึ่งเอาจริงเราก็ไม่ค่อยเข้าใจอารมณ์ตัวเองเหมือนกัน
แค่อยู่ ๆ ก็มองโลกแย่ลง ละก็หยุดคิดไม่ได้
เพราะภาพอดีตแย่ ๆ ต่าง ๆ มันวนเวียนอยู่ในหัวไม่จบสิ้น
บางทีก็คิดบ้างว่าเรามันไร้ค่า ไม่สมควรมีชีวิตอยู่บนโลก เป็นภาระกับคนรอบตัว
จนต้องหนีออกมาอยู่คนเดียว นอนร้องไห้จนสุดท้ายก็ล้าแล้วหลับไป
มันเหมือนว่าอยู่ ๆ สมองเรามันไม่รับฟังอะไรเลย
มันเลือกที่จะเชื่อแต่สิ่งที่แย่ที่สุดที่เป็นไปได้
ทั้งที่มันก็ไม่ได้มีเหตุผลรองรับขนาดนั้นว่าจะเป็นจริง
มันมากระซิบข้างหูเรา ว่าเราเป็นภาระคนอื่น เป็นภาระเพื่อน ๆ
และไม่สมควรที่จะมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้อีกต่อไปแล้ว..
เราแปะโพสอิทไว้บนโต๊ะข้างเตียงนอนเสมอ
ว่าความคิดเหล่านี้เป็นแค่ความคิดจากอาการป่วยของเรา
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยดึงให้เรามีสติขึ้นได้อยู่ดี
มันเป็นเหมือนพายุฝนในหัวสมองเรา
ที่ทำได้เพียงแค่รอ
รอเวลาที่มันจะจางหายไปเอง . .
.
.
.
.
นี่สินะคือความโหดร้ายของโรคนี้
แต่ถ้าจะบอกว่าโลกมันโหดร้ายกับเราก่อนก็ใช่
เพราะโลกที่โหดร้ายก่อนนี่แหละ ถึงทำให้เรามองโลกเปลี่ยนไป
เปลี่ยนไปจนเราไม่อยากจะรู้สึกอะไรอีกแล้ว
แต่ยังไงเราก็ต้องพยายามอยู่ร่วมกับมันให้ได้สินะ
ไม่ว่าเส้นทางจะยาวนานแค่ไหนก็ตาม
แม้หนทางจะขรุขระแค่ไหนก็ตาม
แม้เส้นทางจะเต็มไปด้วยอุปสรรคแค่ไหนก็ตาม
เราจะพยายามเชื่อมั่นว่าการบำบัดรักษา
จะทำให้เราหายจากโรคร้ายนี้ ทำให้เรากลับเป็นตัวเราคนเดิม
ที่พร้อมที่จะกลับไปแก้ปัญหาที่เป็นต้นตอของโรคเรา
และกลับไปเป็นตัวเรา
ที่ยิ้มแย้มสดใส
บ้าบอและดีดได้เหมือนแต่ก่อน
วันนั้นที่เราสามารถก้าวผ่านบาดแผลไปได้ทั้งหมด
ทั้งอดีตแย่ ๆ ที่ผ่านมาแล้วไม่รู้กี่เรื่อง
วันนั้นที่เราสามารถอยู่ร่วมกับมันได้อย่างสันติ
มันคงเป็นวันที่ดีมาก ๆ เลยนะ
เราจะรอวันนั้นมาถึงนะ ไม่ว่ามันจะนานแค่ไหนก็ตาม :)
ความรู้เสริม :
หลายคนเข้าใจผิดว่าโรคซึมเศร้าเกิดจากการที่เราคิดมาก คิดไปเอง ฯลฯ
แต่จริง ๆ แล้วโรคซึมเศร้าเกิดจาก 3 ปัจจัยรวมกันนั่นคือ
"กระบวนการคิด" / "สารสื่อประสาทในสมอง" / "พันธุกรรม"
โรคซึมเศร้าเปรียบเสมือนโรคคล้ายกับหวัดทั่วไป
เพียงแต่อาการที่แสดงออกมาเด่นจะเป็นในด้านของอารมณ์เป็นหลัก
และเป็นโรคที่มีอยู่จริงมานานแล้วเพียงแค้ได้รับการยอมรับ
และตั้งชื่ออย่างเป็นทางการตอนช่วงปลายทศวรรษที่ 19
โดยซึมเศร้าจะต่างจากการเสียใจอย่างปกติ
ซึ่งในจุดนี้จะมาอธิบายในตอนถัด ๆ ไปครับ ^^
- 11
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
