เรื่องเล่าจากภาพ ตลาดน้อย
มาถึงก่อนเลยผมต้องขอโทษด้วยนะครับที่หายไปนานมีธุระทางบ้านนิดหน่อยเลยหายไปนานเลยมาต่อกันกับตลาดน้อยเลยนะครับฟิล์มอีกม้วนต่อจากอันที่แล้วเลยนะครับมาชมผลงานภาพแรกได้เลยครับ
หญิงชุดแดง
เรื่องของภาพนี้นะครับคือถ้าผมจำไม่ผิดมันคือwarehouse30 ภาพนี้คือตอนแรกสุดผมเห็นชาวต่างชาติคนนี้เดินมาแล้วแหละครับ ผมเห็นเขาใส่ชุดสีแดงผมก็พยายามมองหาสีที่จะมาแต่งเฟรมของเขาได้ก็มองหาไปซักพักก็มาสะดุดกับสีกรวยเสาสีแดงข้างหลังผมก็เลยเดินดักหน้าเขาซักนิดนึงและเหมือนเขาน่าจะคิดว่าผมจะถ่ายกำแพงข้างหลังมั้งก็ยึกๆยักๆกันพักนึงจนผมเอากล้องลงให้เขาเดินพอเขาเข้าเฟรมที่ผมต้องการปุบผมก็เลยยกกล้องถ่ายแต่เหมือนเขาน่าจะงงละมั้งว่าเพราะผมถ่ายอะไรเพราะชี้กล้องไปทางซ้ายเขาเลยมองตามที่ผมถ่ายแล้วผมค่อยหันกล้องกลับมาทางนี้ เอาตรงๆภาพนี้มันเกิดขึ้นเร็วมากเลยครับที่ผมพูดไปข้างต้นเอาตรงภาพนี้ไม่ได้เป็นภาพที่ดีมากเท่าไหร่ครับเพราะมันค่อนข้างจะผิดแผนไปเยอะอยู่ครับแต่ก็เอามาไว้เพราะฟิล์มม้วนนี้ผมว่าภาพดีๆค่อนข้างน้อยครับ
ลูกศรกับขา
เรื่องของภาพนี้นะครับคือผมเห็นพี่วินมอไซนั่งเล่นไรซักอย่างอยู่ผมก็ลองเดินวนๆอยู่หามุมพยายามจะถ่ายให้ได้ แต่ใกล้ๆมันไม่มีเลยและอีกอย่างกล้องฟิล์มของผมตัวนี้มันซูมไม่ได้ครับ กล้องผมมันจะเป็นเลนส์ที่มีลักษณะใกล้เคียงกับตาเรามากๆเลยครับ ผมถอดใจแล้วแหละตอนแรกแต่ผมเดินเลยมานิดนึงแล้วหันกับไปมองพอดีก็แบบเฮ้ยมันเล่นกับกำแพงตรงนี้ได้นี้นามาลองดูละกัน มันเป็นนิสัยผมเลยครับชอบลองอะไรแปลกๆใหม่ๆ รูปนี้คือที่ผมเห็นคือสีน้ำเงินของลูกศรฉากขาวที่จะล้อกับเก้าอี้ได้แต่ติดต้นไม้เขียวนิดนึงเพราะอีกฝั่งไม่มีเขียวล้อด้วยเลย ผมเอาลูกศรน้ำเงินมาล้อกับกางเกงยีนน้ำเงินและก็ผมอยากให้พี่วินคนที่มาครึ่งบนต่อล้อกับคนที่มาครึ่งล่างครับแต่ไม่รู้จะมีใครเข้าใจเหมือนผมมั้ยนะครับ
น้องแหมว
เรื่องของภาพนี้คือผมเห็นแมวก่อนเลยอย่างแรกและก็พยายามมองหนาอะไรซักอย่างที่ล้อกับแบบได้บ้าง เดินตามมันซักพักมันก็มานั่งตรงร้านข้าวนี้แหละครับและบังเอิญมีพี่ผู้หญิงเสื้อดำกินขาวพอดี ผมก็เอาเอาละต้องตรงนี้แหละดีแน่ๆและบังเอิญโต๊ะน้ำเงินเก้าอี้น้ำเงินอีกตัดกับรองเท้าแดงของพี่ผู้หญิงพอดีแต่ตอนแรกแมวมันไม่ได้นั่งแบบนี้หรอกครับผมก็ยืนรอซักพักจนมันหันหน้ามาหาผมและมองผมพอดีผมก็ยกกล้องกดชัตเตอร์ไว้ผมค่อนข้างชอบมากครับภาพนี้แต่ติดนิดนึงตรงร่มขวาบนภาพถ้าเป็นแดงน่าจะดีกว่านี้ครับ
ร่มแดงกับผ้าห่ม
เรื่องของภาพนี้คือ ผมอะเป็คนชอบสีแดงและเวลาเห็นสีแดงกับน้ำเงินชอบถ่ายตลาดเลยเป็นอะไรก็ไม่รู้ ตอนแรกผมเห็นผ้าห่มแดงกับถังน้ำเงินก่อนครับเดินดูมุมแปบนึงก็เห็นลุงเขามานั่งปุบละเผอิญมันมีร่มพอดีครับผมเลยมีความคิดสนุกๆอยากให้ลุงเขานั่งอยู่ใต้ร่มครับ แต่ภาพนี้ผมว่ามันยังไกลกับสิ่งที่ผมต้องการจะสื่อไปครับถ้ามันซูมได้หรือผมยื่นกล้องไปข้างหน้ามากกว่านี้น่าจะดีกว่านี้ครับรูปนี้
เป็ดเหลือง
เรื่องของภาพนี้นะครับ สารภาพก่อนเลยครับผมอยากเอาพี่ผู้หญิงอีกคนด้วยแต่หลุดเฟรมไปนิดกะผิดครับ ภาพนี้คือผมเห็นสีเหลืองของเป็ดเสื้อสีเหลืองของพนักงานเสิร์ฟตัดกับสีแดงของผ้ากันเปื้อน เหลืองกับแดงในสังคมไทยนี้เป็นสิ่งที่มองตลอดแหละเนอะเวลามันวางคือกันอาทิเช่นคนเสื้อเหลืองกับเสื้อแดงเดินไปด้วยกันมันต้องมีคนแขวะอยู่แล้ว พอดีกว่าไปรูปต่อไปเลยดีกว่าครับ
ชายชุดน้ำเงินกับเรื่องดูดฝุ่นสีแดงของเขา
เรื่องของภาพนี้คือเหมือนเดิมเลยครับเวลาผมเห็นวัตถุสีแดงวางคู่กับน้ำเงินผมชอบถ่ายตลอดเลย แต่ภาพนี้จะพิเศษกว่าเดิมนิดนึงคือท่อเหล็กข้างหลังครับมันสะท้อนแสงแฟลชของกล้องผมได้ผมเลยอยากถ่ายยิงแฟลชให้มันสะท้อนแต่มันสะท้อนน้อยกว่าที่ผมคิดไปนิดนึงครับ ภาพนี้ก็กลางๆครับแต่ผมว่าความน่าสนใจมันน้อยไปหน่อยไม่หน่อยหรอกเยอะเลย
เก้าอี้แดงกับผ้าน้ำเงิน
เรื่องของภาพนี้คือเวลาผมออกถ่ายรูปผมจะชอบเก็บพวกภาพวัตถุหรืออะไรแบบนี้เก็บไว้บ้างครับกันพลาดเพราะเวลาถ่ายกล้องฟิล์มอะเราดูรูปไม่ได้คติผมคือฟิล์มม้วนนึงขอให้ได้ซักรูปพวกภาพวัตถุอะไรพวกนี้เลยเป็นตัวเลือกที่ดีครับเพราะมันขยับไม่ได้ ของทุกชนิดบนโลกวัตถุทุกอย่างมันสวยงามในตัวมันอยู่แล้วครับถ้าคุณรู้จักกับมันมากพอ แบบเก้าอี้นี้ผมชอบสีแดงของมันครับและบังเอิญวางคู่กับผ้าน้ำเงินด้วยซิดีเลยขอเก็บภาพไว้ซะหน่อยละกัน
เหลืองขาวดำ
เรื่องของภาพนี้คือผมเห็นสีเหลืองของกำแพง สีขาวของกำแพงข้างๆและตู้ไฟสีขาว กับสายไฟยุ่งเหยิงถ้าคุณผู้ชมดูงานของผมมาเรื่อยๆคุณจะรู้แหละผมเป็นคนที่ถ่ายอะไรเรียบร้อยไม่ค่อยเป็นอะ เพราะมีความเชื่อจากเรื่องของรูปที่แล้วเลยครับผมเชื่อว่าอะไรก็สวยได้อยู่ที่เราเลือกมองถ้าเราจับมันไว้กับวัตถุอะไรซักอย่างที่ล้อกันได้หรือสีที่เข้ากันหรือตัดกันมันจะออกมาสวยได้ครับ คือภาพนี้ผมอยากให้ออกมาเป็นบรรยากาศแบบไทยๆแบบที่เราพบเห็นกันได้บ่อยๆ
เส้น
เรื่องของภาพนี้คือ ผมเห็นเส้นของกำแพงข้างรถครับและเห็นเงานมันสะท้อนบนตัวรถพอดีทั้งกระจกและกระโปรงรถเลยคิดว่าภาพที่ได้มันต้องแปลกแน่ๆ เลยลองๆดูครับภาพสะท้อนเส้นโค้งเข้ากับรูปของกระโปรงรถดีแต่ภาพนี้ตินิดนึงครับเงานที่สะท้อนมันไม่ได้ชัดขนาดนั้นครับผมกะแสงผิดไปนิดหน่อย
พระกับยาม
เรื่องของภาพนี้นะครับคือว่าผมเห็นสีฟ้าของธนาคารมันเข้ากับสีฟ้าของพี่ยามดีครับก็เลยจะถ่ายรูปเก็บไว้แต่ผมได้ยินเสียงคนข้างหลังเดินมาใช่ครับพระครับจีวรสีเหลืองเดินขึ้นไปผมพอจะทราบแหละว่าต้องกดตังหรืออะไรซักอย่างแหละก็รอให้ท่านขึ้นไปครับและก็วางเฟรมกำลังจะถ่ายพี่ยามเขาคงสงสัยผมอะแหละเพราะเวลาผมถ่ายรูปผมจะยกกล้องรอครับบ้างทีถ้าคิดว่าภาพยังไม่ดีผมจะไม่กดชัตเตอร์ จนพี่เขามองมาหาผม ผมเลยกดชัตเตอร์ครับ
วิกต้นไม้
เรื่องของภาพนี้ครับ คือว่าผมเห็นร้านขายวิกครับและแบบมันจะมีอะไรสะกิดซักนิดอะครับว่าแบบมองเรามาซิไม่รู้ว่ามีใครเป็นแบบผมมั้ยนะ ผมเห็นทีไรอยากถ่ายตลอดผมก็ดูอยู่พักนึงครับ จึงเห็นภาพต้นไม้สะท้อนกระจกอยู่ก็มีความคิดสนุกๆอยากให้มันสะท้อนสีเขียวของต้นไม้เป็นวิกผม ก็ลองๆดูครับความคิดสนุกๆ
หนึ่งคำให้กับปีใหม่
เรื่องของภาพนี้คือผมเห็นกระจกมีคำเกี่ยวกับปีใหม่เขียนอยู่ครับก็แน่นอนอยากถ่ายอยู่แล้วแต่จะเล่นกับอะไรดีละผมก็เลยมองเห็นนกข้างๆแต่แบบก็ไม่รู้จะให้เกี่ยวยังไงดีแต่มันชอบอะครับเลยอยากให้เข้าเฟรมด้วย ผมก็ยืนอยู่ซักพักจึงเห็นพี่คนนี้เดินมาพอดีใจจริงอะผมอยากให้เขาเสื้อแดงที่เข้ากับป้ายสีแดงข้างหลังในกระจกรึไม่ก็เขียวที่กับต้นไม้แต่ยืนรอนานแล้วอะครับก็เลยเอาวะคนนี้แหละ และบังเอิญมากๆครับตอนผมวางเฟรมอยู่ขาหน้าเขาอะอยู่ตรง น.หนูพอดี และผมก็เดาว่าเดินอีกก้าวต้องตรงกับ ง.งูแน่ๆ และเป็นแบบนั้นจริงครับพอดีมากแต่ภาพนี้ฉากหลังที่ถนนรกไปหน่อยครับ
ชายชราตัวเล็กกับนกตัวใหญ่
เรื่องของภาพนี้คือเห็นนกตัวนี้ก่อนครับแต่จะเล่นกับอะไรดีละผมก็เหลือบไปมองเห็นลุงนั่งอยู่พอดีก็เลยเอาลุงคนนี้แล้วกัน ผมเลยจะเล่นเรื่องของขนาดสัดส่วนที่ผิดครับใจจริงผมอยากให้นกตัวใหญ่ที่สุดเท่าที่มุมนี้จะทำได้เลยครับ ลุงเขาอยู่ระยะหลังต้องตัวเล็กอยู่แล้ว แต่จักรยานที่ผมเอาเข้าเฟรมมาด้วยเพราะว่าผมว่ามันโล่งเกินและผมก็มองผิดตอนแรกผมนึกว่าจักรยานสีชมพูเปล่านั้นมันถุงมองผิดครับมันมองแบบแวบๆหางตา นี้เป็นภาพสุดท้ายละครับสำหรับฟิล์มม้วนนี้
จบละครับขอบคุณสำหรับคนที่ติดตามเพิ่มเติมนะครับภาพฟิล์มม้วนนี้มันมีหลายๆภาพครับที่ไม่ได้ดีขนาดนั้น แต่แบบไหนๆก็ไหนๆละเอาแบบเรียลๆนี้แหละให้คนรู้ไปเลยว่ากว่าจะได้ภาพดีๆมันยากขนาดไหน ไม่ใช่ว่าภาพดีๆจะถ่ายได้ทุกวัน แต่คติผมคือฟิล์ม1ม้วนต้องมีซักภาพที่ดี ผมขอบอกก่อนนะครับผมแค่เป็นคนที่ชอบถ่ายรูปแล้วไปถ่ายบ่อยครับไม่ได้เป็นมืออาชีพขนาดนั้นถ้าข้อเสนอแนะ ติชมหรือให้แก้ไขอะไรบอกได้เลยครับผมพร้อมที่จะรับฟังขอบคุณมากๆครับที่ชมผลงานจนจบ
กล้อง:ricoh gr1s
ฟิล์ม:lomo400
ร้านล้างสแกน:filmfactรังสิต
ติดตามชมผลงานภาพอื่นๆที่ไอจี Tnp_yayo
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
