18 ม.ค. 2021 เวลา 05:29 • ประวัติศาสตร์
เมื่อฉันไปตามหา " ส้ ว ม "
ศรีสำราญของฝ่ายในสมัยกรุงศรีอยุธยา
"ส้วม" ชาววัง เป็นอะไรที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง
แล้วร่องรอยของส้วมมันก็หายไปละ
...
ส่วนที่ยังคงเหลือจะเป็นส่วน
"ห้องสรง" และ "ห้องลงพระบังคน"
(2 ห้องแยกกัน)
ของพระมหากษัตริย์
ที่พระที่นั่งบรรยงก์รัตนาสน์
ซึ่งมีขนาดใหญ่ 4 x 5 เมตร
ผนังก่ออิฐหนา 0.80 เมตร
ผนังห้องบุด้วยแผ่นหินแกรนิต
ปูพื้นด้วยหินชนวนอย่างดี
มีแนวท่อน้ำออก 2 แนว
ถ่ายสิ่งปฏิกูลลงบ่อซึม ก่อนทิ้งลงสระด้านใต้
แล้วก็มีท่อไขน้ำสิ่งปฏิกูล
ระบายออกทางคลองท่อ
(วันหลังจะถ่ายรูปมาให้ดูนะ
วันนั้นร้อนจะตายละ)
...
แต่สิ่งที่ฉันตามหาไม่ใช่ส้วมกษัตริย์
แต่เป็น "ส้วมฝ่ายใน" หรือที่เรียกว่า "ศรีสำราญ"
...
"ศรีสำราญ" มาจากภาษาเขมรว่า "สรีสำราล"
สรี คือ สตรี, สำราล คือ ทำให้เบา
(ออกมาจากห้องน้ำตัวเบาเลยแม่!!! 🤣)
...
พระยาโบราณราชธานินทร์เหลาว่า
ศรีสำราญ หรือส้วมของฝ่ายใน
ตั้งอยู่ทางด้านทิศเหนือนอกกำแพงเมือง
(แต่ทำไมฉันรู้สึกว่ามันเป็นทิศตะวันตก 🤔
น่าจะตะวันตกเฉียงเหนือกระมัง)
...
อีกสิ่งที่ระบุตำแหน่งของศรีสำราญ
คือข้อมูลที่ว่าศรีสำราญอยู่แถวประตูผี
(แอบนึกนะ ขรี้ ๆ อยู่ผีมาจะทำไง 🙄)
...
ประตูผีอ่ะรู้ละว่าอยู่ตรงไหน
ทีนี้ก็เดิน ๆ เลาะตามแนวกำแพง
ย้อนจากประตูผีลงไปทางใต้
คงเป็นบริเวณศรีสำราญนั่นแหละ
ประเด็นคือ "มันไม่เหลืออะไรเลย'
แต่คิดว่าแถวนี้แหละตามข้อมูลที่พอมีอยู่
ไม่อยากชี้พิกัดชัด ๆ เดี๋ยวถ้าผิดพลาด
จะโดนนักโบราณคดีตัวจริงเหล่เอา 😅
...
แต่ไอ้ที่งงคือ แล้วสาว ๆ เค้าออกไปส้วมยังไง
ถ้าอยู่นอกกำแพงวัง
เพราะมีมีแค่ 2 ประตูที่ออกได้
คือประตูจันทรวารมรณาภิรมย์ หรือประตูผี
กับประตูอุดมคงคาที่ไขน้ำออกจาก
พระที่นั่งบรรยงก์รัตนาสน์ ซึ่งมันโคตรไกลกันเลย
ถ้าปวดขรี้มันจะทันมั้ยเนี่ยยยยยย
...
โฆษณา