(พญาเทครัว)
"แม่จ๋าเค้าทิ้งวาไปแล้วจ่ะแม่" เสียงวาหญิงสาวทำไปมีครอบครัวแต่ไม่ประสบความสำเร็จจนต้องกลับมาซบอกคนเป็นแม่อีกครั้ง "ไม่เป็นไรนะลูกไม่เป็นไรกลับมาอยู่บ้านเรา" แม่นีคนเป็นแม่เอ่ยพร้อมกับลูบผมลูกสาวที่อยู่ในอ้อมกอดเบาๆ "กลับมาอยู่บ้านเรานะวาเดี๋ยวพี่ให้พี่ชาติกับยัยวุ้นไปช่วยขนของกับบ้านเรา" เสียงวิคนเป็นพี่สาวคนโตบอกวาน้องสาวคนรองด้วยความสงสาร "เดี๋ยวพี่วาจะไปขนของวันไหนบอกวุ้นนะพี่วุ้นจะไปจัดการคนที่มันทำให้พี่เสียใจเอง" เสียงวุ้นน้องสาวคนสุดท้องเอ่ยโผงผางขึ้นมา" แหมๆเก่งจังนะยัยวุ้น"วิเอ่ยแซวน้องสาว" วุ้นเอ้ยไปทำความสะอาดห้องให้พี่วาเค้าน่อยไปลูก ห้องเก่าเค้านะ เอาแค่พอนอนได้ไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยว่ากัน"แม่นีบอกวุ้นลูกสาวคนเล็ก" งั้นวันนี้พักผ่อนนะวาอย่าคิดมากเดี๋ยวพี่ไปบอกพี่ชาติก่อนว่าจะให้ไปช่วยวาขนของ" " จ่ะพี่วิขอบคุณมากนะจ๊ะ" และคืนนี้ขณะที่วิพาลูกชายเข้านอนเรียบร้อยก้้อมาคุยกับชาติผู้เป็นสามี" พี่ชาติจ๊ะถ้ายังไงพรุ่งนี้ถ้าพี่ว่างฉันอยากให้พี่ไปช่วยวาขนของกลับมาบ้านเราหน่อยน่ะจ้ะ"วิเอ่ยขอความช่วยเหลือจากสามี
" อืมม.. ได้สิไม่มีปัญหา ว่าแต่วาเลิกแน่หรอครั้งนี้น่ะ"
ชาติพูดพร้อมดึงวิคนเป็นเมียเข้ามาในอ้อมกอด"จ่ะพี่เห็นน้องมันว่าผัวมันเอาเมียน้อยเข้าบ้านนะใครจะไปทนได้ล่ะพี่ ถ้าเป็นฉัน ฉันก้อเลิก"วิพูดด้วยเสียงที่เป็นเดือดเป็นร้อนแทนน้อง"แหม.. สำหรับวิคงไม่มีวันนั้นหรอกเพราะพี่รักวิคนเดียว"ชาติปากหวานให้เมียพูดจบชาติก้อป้อนบทรักให้วิ หลังจากวันที่ชาติและวุ้นไปขนของให้วากลับเข้ามาอยู่ในบ้านเหมือนเดิม ภายในบ้านก้อมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีก1คน มี วิ วา วุ้น ชาติ แม่นี และเจ้าวินลูกชายของวิและชาติ ดูเหมือนว่าบ้านนี้จะอยู่กันอย่างอบอุ่น แต่ไม่นานวาก้อเริ่ม แต่ตัวสบายๆเกินไป วาชอบใส่เสื้อสายเดี่ยวและกางเกงสั้นจู๋ หรือบ้างครั้งก้อจะใส่ชุดนอนไม่ได้นอน เดินไปเดินมาอยู่ในบ้านจนคนเป็นแม่ต้องเตือนลูกสาวคนกลางที่พึ่งจะเป็นหม้ายมาอยู่บ่อยครั้ง และวันนี้เองแม่นี วุ้น และวินหลานชายตัวน้อย ที่นั่งดูทีวีกันอยู่ วาตื่นมาและเดินออกจากห้องนอนมาในชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซีทรูตัวสั้นจู๋
"โว้ๆๆๆพี่วา ถ้าจะออกมาสภาพนี้ ก้ออย่าใส่เลยพี่"เสียงวุ้นน้องสาวคนสุดท้องเอ่ยแซวและตามด้วยเสียงคนเป็นแม่"วาเอ้ย ถ้าจะออกมาแบบนี้ก้อใส่เสื้อคลุมหน่อยมั้ยลูก บ้านเรามีหลานและเจ้าชาติพี่เขยเราอยู่ด้วยนะถ้าเจ้าชาติเห็นมันจะไม่เหมาะนะลูก" แม่นีเอ่ยตักเตือนลูกสาวอีกครั้ง แต่จริงๆแล้ว แม่นีก้อเตือนมาตลอดแต่วาหาได้ฟังแม่ไม่ แถมเถียงอีกต่างหาก"วุ้ยย.. แม่ก้อคิดมากน่ะพี่ชาติอยู่ฉันก้อไม่ได้ออกมาซักหน่อย"วาเถียงเสียงแข็ง" แหม.. พี่วาฉันเห็นเวลาพี่ชาติอยู่พี่ก้อใส่กางเกงขาสั้นเสื้อคอคว้านลึกไปถึงไหนๆน่ะ" วุ้นเอ่ยขึ้นแต่วาก้อเถียงไม่ลดละ "พี่ก้อใส่ของพี่แบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วนะ รับได้ก้อรับ รับไม่ได้ก้อแล้วแต่"วาเถียงลอยน่าลอยตาจนวุ้นเหลืออด และเป็นเหตุให้แม่ต้องห้ามทับก่อนที่จะบานปลาย" พอๆๆทั้งคู่ล่ะหยุดเถียงกันได้แล้วแม่ปวดหัว" และคืนนี้ขณะที่วิกำลังพาวินลูกชายเข้านอน วินก้อเอ่ยบอกแม่ว่า" แม่ๆวินว่าน้าวาสวยจังนะครับ ทำไมแม่ไม่ใส่ชุดนอนแบบน้าวาบางวินเห็นนมขาวๆของน้าวาเลย555" เสียงวินพูดเจื้อยแจ้วอย่างไร้เดียงสา"หื้อออ... เดี๋ยวเถอะเจ่าวินพูดอะไรทะลึ่งใหญ่แล้วนอนเลยนะ" ซักพักวินที่พูดเจื้อยแจ้วก้อหลับลง วิหันมาทางชาติที่นอนเล่นมือถือจนหลับไปวิจึงลุกออกไปหาแม่นี และวุ้น ที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ วิไปนั่งข้างๆคนเป็นแม่และชะเง้อมองไปยังห้องวาน้องสาวคนกลาง และกระซิบบอกแม่เรื่องที่เจ้าวินลูกชายตัวพูดเมื่อซักครู่ วิเล่าให้แม่และวุ้นฟังจนจบและแม่ก้อเอ่ยว่า"แม่ก้อเตือนยัยวาแล้วนะลูก แต่มันก้อเถียงแม่ถามยัยวุ่นสิ แม่ก้อไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว" แม่นีถอนหายใจด้วยความหนักใจก่อนที่วิจะเอ่ยขึ้นว่า"แม่หนูก้อไม่ได้จะว่าน้องนะ แต่เจ้าวินยังพูดและถ้าเป็นพี่ชาติล่ะแม่ หนูกลัวมันจะเกิดเรื่องอย่างว่าขึ้นในบ้านเราน่ะแม่ คนนึกก้อน้อง คนนึกก้อผัว แม่เข้าใจหนูนะ"วิเอ่ยด้วยเสียงเศร้าๆ" พี่วิไม่ต้องคิดมากหรอกพี่ไม่ผิดที่จะคิดอีกอย่างพี่วามันสวยขึ้นทุกวันด้วย และใครเตือนมันก้อไม่ฟัง ขนาดแม่เตือนมันยังเถียงเลยพี่วิคิดดูดิ ทำได้แค่เพียงพี่ต้องระวังคนของพี่นะ แต่วุ้นคิดว่าพี่ชาติคงไม่กล้าทำอะไรที่ผิดๆหรอกเนอะพี่เนอะ" วุ้นได้แต่พูดปลอบใจพี่สาว หลังจากวันนั้น วาก้อยังทำตัวเปรี้ยวจี๊ดไปวันๆ และเริ่มพูดคุยกับชาติแบบสนิทสนมขึ้นเรื่อยๆจนแม่นี และวุ้น ที่คอยปรามอยู่ห่างๆแต่ด้วยการงานของวิต้องเข้ากะกลางคืนจึงมีเวลาห่างกับชาติ จนกรทั่งคืนนี้วิไปทำงานชาติได้ไปส่งวิที่ทำงานตอน2ทุ่มและเลยไปสังสรรค์กับเพื่อนๆจนกลับเข้าบ้านมากลางดึง ขณะที่ชาติเดินเข้าบ้านมาสายตาก้อเหลือบไปเห็นวาที่กำลังก้มๆเงยๆหยิบของในตู้เย็นนั้นทำให้ชาติผู้เป็นพี่เขย ร้อนวูบวาบด้วยฤทธิ์ของน้ำกระเจี๊ยบกับชุดนอนที่วาใส่ทำให้อารมณ์ของพี่เขยหนุ่มอย่างชาติกระเจิดกระเจิง ชาติเข้าสวมกอดวาน้องเมียจากทางด้านหลัง "อืออ.. พี่ชาติจะทำอะไรเนี่ย" วาพูดด้วยเสียงเล็กเสียงน้อยแสร้งทำเป็นขัดขืนแต่จริงๆแล้ววาต้องการแบบนี้มานานแล้ว "วาหอมจังพี่อดใจไม่ไหวพี่ขอนะ" ชาติพูดด้วยเสียงที่แหบพล่าข้างหูวาทำให้วาขนลุกซู่ไปทั้งตัว"เดี๋ยวแม่ออกมาเห็นน่ะพี่ปล่อยเถอะ"
วายิ่งแสร้งทำฉอเลาะยิ่งทำให้อารมณ์ของชาติเร้าร้อนขึ้น"พี่ขอนะวา วาหอมไปหมดทั้วตัวเลย" ชาติรุกเร้าวาหนักหน่วงขึ้นจนวาเองก้อแทบทนไม่ไหว" พี่ชาติไปห้องวานะเดี๋ยวแม่กับยัยวุ้นมาเจอเข้า" วาจูงมือพี่เขยผ่านความมืดไปเข้าห้องของเทอและทั้ง2ก้อตกลงใจทำเรื่องที่ไม่ควรทำด้วยความสมัครใจ จนเวลาเช้าแม่นีและวุ้น จัดการเตรียมตัวให้วินหลานชายไปโรงเรียนวุ้นกำลังป้อนข้าวหลานชายอยู่นั้นก้อพูดว่า"กินข้าวนะครับเดี๋ยวน้าวุ้นไปส่งที่โรงเรียน
"พี่วา.. พี่นี่ไม่เคยคิดจะยอมรับผิดบ้างเลยนะ ถ้าพี่ไม่ใช่พี่ฉันนะ ฉันจะว่าพี่น่าด้าน" สิ้นเสียงวุ้น วาปรี่จะเข้าหาน้องสาวแต่แม่นีเอ่ยห้ามทัพไว้ก่อน "แล้วนี่เจ้าชาติตัวต้นเรื่องไปไหนซะล่ะ" "หลับไปแล้วล่ะแม่เค้าไปงานเลี้ยงบ้านเพื่อนมาคงเรียกไม่ตื่น พรุ่งนี้ค่อยเคลีย"
วิตอบพร้อมสะอื้นตัวสั่น" พี่วิคืนนี้นอนห้องวุ้นนะ"
เช้าวันรุ่งขึ้นแม่นีเรียกทุกคนมาเคลียใจชาติตกลงที่จะเลือกวิและลูกเพื่อที่จะรักษาครอบครัวและสัญญาว่าจะเลิกยุ่งกับวา แม่นีและวิจึงให้โอกาส แต่แม่นีจะให้วาไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอกเพื่อที่จะตัดปัญหา แม่นีให้เงินวาลูกสาวคนที่2เพื่อที่จะไปเช่าบ้านอยู่คนเดียว วาไม่เต็มใจที่จะออกไปนักแต่ก้อต้องจำใจ และดูเหมือนว่าทุกอย่างจะจบ แต่วาไม่ยอมจบตามตื้อชาติจนชาติใจอ่อนและแอบไปหาวาอยู่บ่อยๆ ด้วยความที่ประสบการณ์เรื่องบนเตียงจะช่ำชองแล้ววายังออดอ้อนจนชาติติดใจวาจนไม่อยากกลับบ้าน และวิก้อจับได้ว่าชาติกับน้องสาวไม่ยอมเลิกกันวิจึงเป็นฝ่ายเดินถอยออกมาเพราะชาติไม่ยอมเลือก วิจึงตัดสิ้นใจเลิกเองและเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง... จบคร้า💯❤️
รักนี้มิอาจครอบครอง💯❤️
เล่าโดย ว้าเหว่‼️
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
