นิยาย กว่าจะรู้เดียงสา
ตอนที่ 2# ชัญญา รู้สึกเบื่อๆ กลับจากฝึกงาน เธอไม่มีอะไร
ทำ ตาเหลือบไปเห็นเบอร์ที่พายุ ให้ไวีเธอตัดสินใจคว้าเงินเหรียญ ไปตู้โทรศัพท์ พี่พายุ หรือเปล่าคะ แปบนะครับ
“ยุๆๆ” มีคนโทรมาหา พายุพูดครับ พี่จำชัญญา ได้ไหมคะ
ได้สิครับ พายุกับชัญญา ได้คุยกันมากขึ้น พายุชวน ชัญญา
ไปเที่ยว ชัญญา ตอบตกลง งั้นเสาร์นี้เจอกันนะ ได้ค่ะ
ชัญญา มานั่ง รอพายุ ตั้งแต่เช้า เริ่มสาย ยังไม่มีวี่แวว
ชัญญาบอกตัวเองว่า รออีกหน่อยละกัน
ไม่กี่อึดใจมีรถ ขับมาเทียบ ที่ชัญญานั่งรอ ผู้ชายสูงเข้ม
กล่าวขอโทษชัญญา ทำไมพี่มาสายคะ รถพี่เสียน่ะ
แล้วแขนพี่ไปโดนอะไรมาคะ น่าจะไม่ได้ระวังตอนซ่อมรถ
แขนพายุ มีรอยเขี่ยน เลือดออกซิบๆ พายุเบี่ยงเบนความสนใจ เราจะไปไหนกันดี ไม่รู้สิคะ ชัญญา ไม่ค่อยได้
ออกไปไหน เดี๋ยวพี่พาไปที่ ที่นึง ชัญญาต้องชอบมากแน่ๆ
ทำไมไกลจังคะ ใกล้จะถึงแล้ว สายตาพายุเหลือบไปเห็น
โรงแรมทางขวามือ แกล้งถามชัญญา ว่า “ถ้าพี่พาชัญญา
เข้าไปในนั้น ชัญญา จะว่าอะไรพี่ไหม? ใจชัญญาสั่น
แต่ก็ใจดีสู้ พี่พายุ ก็ลองพาเข้าไปสิคะ ความรู้สึกดีๆ
ที่ชัญญามีให้ มันจะไม่เหลืออยู่เลย พี่จะได้แต่ร่างกาย ชัญญา
พี่ล้อเล่นน่า พายุจอดรถ บอกชัญญาว่า เราต้องเดิน ขึ้นไป
พอขึ้นมาถึง ลมเย็นๆโชยมา สันเขื่อนที่ทอดยาว สองข้างมีต้นไม้ร่มลื่น อากาศดีมากเลยค่ะพี่ พอเริ่มเย็น ชัญญา
เริ่มกระสับกระส่าย พี่พายุ เรากลับ กันเถอะค่ะ เย็นแล้ว
พายุ พาชัญญา กลับ บ้านชัญญาต้องนั่งเรือข้ามฝั่งแม่น้ำ
ก่อนลงรถ พายุดึงแขน ชัญญาไว้ เอื้อมหยิบดอกกุหลาบ
ส่งให้ พี่พาเที่ยว ไม่เห็นชัญญา ให้อะไรพี่เลย
พี่ขอจูบ หน่อย ได้ไหม? ชัญญากลัวจะมืดเดี๋ยวคนที่บ้าน
เรียกหา คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง เธอพยักหน้า พายุโน้มคอ
ลงมาจูบ นี่เป็นจูบครั้งแรก ของชัญญา เธอหลับตาปี๋
ปากเขาประกบ ปากเธอ สอดใส่ลิ้นสากๆ ละเลงจนทั่วปาก
ชัญญา พยายาม ดันร่างเขาออก เขาเม้มริมฝีปากเธอ
พอแล้วค่ะ ชัญญากล่าวลา รีบลงจากรถทันที
ขาเธอสั่น พยายามเดินให้ตรง เดี๋ยวเขาเห็นความกลัว
ชัญญาเอามือเช็ดริมฝีปาก เดินลับไป ไม่หันกลับมามอง
พายุ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
