นิยาย กว่าจะรู้เดียงสา
ตอนที่ 4# พี่ไปส่งชัญญา ที่ท่ารถในเมืองก็ได้นะคะ
รถน่าจะหมดแล้ว เดี๋ยวพี่ไปส่ง บอกทางให้หน่อย ชัญญา
ต้องจำใจ รถที่เป็นใจความลาดชัน ของเบาะนั่ง กระโปรงยาวรัดรูป ชัญญา นั่งไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่ ต้องเอาตัวพิงหลัง ธันวา
เอาไว้ ชัญญา รับรู้ได้ถึงไออุ่น กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ แตะปลาย
จมูก ชัญญา เข้าอย่างจัง ฝนเริ่มลงเม็ดพรำ่ๆ ลมเริ่มพัดแรงขึ้น
ทำให้ธันวา ไม่สามารถ ใช้ความเร็ว ได้
ธันวา หันมาบอกชัญญา เดี๋ยวพี่ต้องเติมน้ำมันก่อน
จะไปต่อหรือ จะรอให้ฝนหยุด ชัญญาเห็นเย็นมากแล้ว
อีกอย่างฝนก็ไม่ได้ตกแรง ไปต่อดีกว่าค่ะพี่
ท่ามกลางสายฝน ลมแรงปะทะเสื้อที่รัดรูป ตอนนี้ชัญญา
เปียกจนนั่งสั่น หนาวหรอ กอดพี่ได้นะ ถ้าขืนนั่งสั่นแบบนี้
รถอาจล้มได้ ชัญญาหนาวจนทนไม่ไหว เอื้อมมือไปกอดเอว
ธันวาไว้ ชัญญาสัมผัสถึงเอวบางๆ หน้าท้องแบนราบ ของ
ธันวา ร่างกายอุ่นๆ ของธันวา ได้แผ่ซ่านถึงหัวใจ ของชัญญา
หัวใจของชัญญาเต้นไม่เป็นจังหวะ ชัญญา บอกให้ธันวา
ส่งท่าเรือข้ามฝากเหมือนเคย ให้พี่ไปส่งที่บ้านก็ได้นะ
อย่าเลยค่ะ ใกล้จะค่ำแล้ว ทางอีกไกล พี่กลับเถอะค่ะ
แค่นี้ก็ดีมากแล้ว แล้วพี่จะเจอชัญญาได้ยังไง
ชัญญาหันหลังเดินลงเรือ ถ้าเรามีวาสนา ก็คงได้เจอกันเอง
แหล่ะค่ะ ชัญญานั้นเรียนภาคเช้า ธันวาเรียนภาคค่ำ
โอกาสที่จะเจอกันแทบเป็นไปไม่ได้เลย
ผ่านมาอาทิตย์นึง ชัญญาได้รับกระดาษจากเพื่อน เขียนเป็น
กลอน ด้วยลายมือสละสลวย ลงท้ายใจความว่า เสาร์นี้
เวลา 8.00 น. พี่จะไปรอ ชัญญาเผลอ อมยิ้ม ถึงไม่ได้ลงชื่อ
ว่าใครส่งมา เธอก็พอจะเดาออก คนอะไร หน้าตาหล่อเหลา
หุ่นสูงโปร่ง ลายมือยังสวยอีก อะไรจะเพอร์เฟค ขนาดนี้
ชัญญา แอบหยิกตัวเอง หรือนี่คือความฝัน เทียบกับคนอื่นแล้ว
เธอไม่ใช่คนสวยอะไร ชัญญาเป็นผู้หญิงตัวเล็ก จมูกโด่ง
ผมยาว ตาโต
วันเสาร์ ชัญญาตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัว เธอบอกที่บ้านว่า
จะไปเที่ยวกับเพื่อน ยังไม่ทันข้ามฝั่ง ชัญญา เห็น ธันวา
นั่งคล่อมรถอยู่ พี่จะพาชัญญา ไปไหนคะ ? พี่จะพาไปกินข้าว
ขับรถเล่น ถึงร้านอาหาร ธันวา ได้สั่งข้าวมันไก่ให้เธอ
เธอกินไปสองสามคำ ไม่อร่อยหรอ? ชัญญา ไม่ค่อยหิว
น่ะค่ะ
ธันวาขับรถมาตามซอย แวะเข้าไปในโรงแรม ขับรถมาจอด
บอกให้ชัญญาลง เธอตกใจ! อากาศมันร้อน พี่ว่านอนเล่น
ซักพัก เดี๋ยวค่อยออกไป พี่ไม่ทำอะไรหรอกน่า เข้ามาในห้องก่อน ชัญญา ไม่รู้เลยว่า ที่ธันวา พาเข้าไป มันคือ โรงแรม ม่านรูด เธอเห็น มันเขียนว่า โฮเต็ล ชัญญา เข้ามานั่งในห้อง
เธอนั่งตรงโซฟา ส่วนธันวา กระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง
แบบคนคุ้นเคย เปิดดูทีวีช่องนั้น ช่องนี้ พยายามเรียก ชัญญา
ให้มานั่งใกล้ๆ มานั่งดูทีวีตรงนี้ดีกว่า พี่ไม่ทำอะไรเราหรอก
ชัญญาเริ่มใจอ่อนไปนั่งใกล้ๆ สบโอกาสเขาเอนตัวเข้ามาจูบ
ชัญญาแบบไม่ทันตั้งตัว เธอล้มลงไปบนที่นอน ตามแรงถาโถม ของแรงจูบ
ไฟราคะ ของธันวา กำลังลุกโชน เขาจูบ ชัญญาอย่างหนักหน่วง มือก็ค่อยๆไล่ลง ปลดตะขอกางเกง ในที่สุด ธันวา
ก็ถอดทุกชิ้นออกจนหมด ร่างชัญญาเปลือยเปล่า ธันวาค่อยๆ ไซร้ลงมา
ถึงเนินพิสวาส ชัญญานอนตัวเกร็ง เขากำลังจะถอดเสื้อ
เตรียมจะถอดกางเกง ชัญญาเอ่ยขึ้น “พี่คะ เราเพิ่งรู้จักกัน
ชัญญายังไม่พร้อม” เขาเห็นทุกส่วนของชัญญาแล้ว เสือผู้หญิง
อย่างเขา ต้องหยุดทันที เมื่อหันมาเห็นน้ำตาของชัญญานองหน้า
คนอย่างเขาถ้าอยากได้ใครแล้วต้องได้ เขาเป็นลูกชายคนเดียว ที่ถูกพ่อแม่ตามใจ ชัญญาเป็นผู้หญิงคนแรก ที่ปฏิเสธ
เขา เขาจึงอยากเอาชนะใจชัญญาให้ได้ “ลุกขึ้นไปใส่เสื้อผ้า
พี่จะรอวันที่ชัญญาพร้อมเป็นของพี่” เดี๋ยวพี่ไปส่ง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
