สุนัขเป็นสัตว์ประเภทเดียว ที่ไม่ได้ทำงานเพื่อเลี้ยงชีพ
ท่านคงจะไม่เคยสังเกตว่าสุนัขเป็นสัตว์ประเภทเดียวที่ไม่เคยมอบผลผลิตใดๆให้แก่ท่าน และไม่เคยสร้างรายได้อะไรให้กับท่านเลย แต่ท่านก็ยังเลี้ยงมันไว้
วัวยังต้องให้นมแลกกับหญ้า ไก่ยังต้องให้ไข่แลกกับข้าวเปลือก หมูต้องให้เนื้อเพื่อแลกกับรำ
(ท่านคงจะทัดทานข้าพเจ้าในใจในหลายๆประโยคที่อาจจะบิดเบือนจากโลกปัจจุบัน เช่น ไก่สมัยนี้ต้องให้หัวอาหารไม่ใช่ข้าวเปลือก ที่ยกตัวอย่างทั้งหมดนี้เป็นแค่การเปรียบเทียบให้ท่านเห็นภาพเท่านั้น)
แต่สนุขไม่ได้มีอะไรให้เราเลย นอกจากการเอาใจใส่ต่อเจ้าของอย่างจริงใจของมัน
เวลาที่เรากลับบ้านมาเจอมัน มันจะกระโดดโลดเต้น พร้อมกับส่ายหางอย่างดีอกดีใจ ราวกับว่ามันมีความสุขมากๆที่เรากลับมา
เวลาที่เรานั่งอยู่คนเดียวมันจะเดินเข้ามาหาเรา และนั่งลงตรงข้างๆเรา พร้อมรับฟังเรื่องราวต่างๆจากเรา
เวลาที่มีใครที่มันไม่คุ้นหน้ามาที่บ้านเรา มันจะร้องบอกเราเสมอ
เวลาที่เราเดินทางออกจากบ้านมันจะตามไปส่งเราทุกครั้ง จนเราต้องจอดรถไล่มันกลับ แล้วมันก็จะหยุดแล้วหันหน้ามามองเราอย่างสายตาล่ะห้อย
สุนัขมันเรียนจิตวิทยาการจูงใจคนมาหรือ มันจึงซื้อใจเราได้ปานนี้
ไม่หรอก มันแค่เอาใจใส่ต่อเราอย่างจริงใจ ตามสัญชาตญาณของมันก็เท่านั้นเอง
การที่เราจะให้ใครสนใจ เราจำเป็นต้องเอาใจใส่กับเขาอย่างจริงใจเสียก่อน
ขอขอบคุณเนื้อหาจาก หนังสือวิธีชนะมิตรและจูงใจคน โดย เดล คาร์เนกี
ไว้จะมาแชร์ความรู้และข้อคิดดีๆเรื่อยๆน่ะครับ
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
